از من به من
من می بینم که هنرت در بازیگری پیشرفت عظیمی داشته است. با اینکه از من کمرت خم تر شده است ولی استوار تر قدم برمیداری. شاید هم اقتضای سنت باشد هرچه باشد از من بزرگتری.
یادمه که قبلا ها استعدادمون تو پیدا کردن شادی ها از تاریکی ها و بدبختی ها خیلی خوب بود و فکر کنم مدیون دقت چشمات هستی که نمرش یازده از دهه جوری که حتی میتونستیم مورچه ها سیاه رو تو شب رو سقف تاریک اتاق پیدا کنیم در برابر اون پیدا کردن شادی ها که سهله.
من هرچی بزرگ تر میشوی بیشتر از من فاصله میگیری حس میکنم داری فراموشم میکنی و میدانم که در دفتر خاطراتت با خط درشت تر حالت معمول مینویسی:«من قبلی مرده» ولی این خیلی نامردیه که همینطوری و همینطوری و روز به روز داری من رو از وجودت پاک میکنی و دوران خوشی مون رو کمرنگ میکنی.
من عزیز اگر بودن من به تو آسیبی میزند با من روراست باش بهم بگو خودم میروم به من و خودت آسیب نزن. هرچقدر هم که سخت باشد و تحملش دشوار نباید کم بیاری. و اینو بدون که آدم همیشه نیاز نیست که بهترین باشه بعضی وقتا معمولی بودن جواب بهتریه درست مثل قدیما.
اینو بدون که من هرچقدر که تغییر کنی بازم از وجودت خبر دارم و بهتر از هر کسی میتونم بهت کمک کنم پس حتما گهگاهی به من یه سری بزن.
از طرف دوستار تو من به من....
