انتخاب سگی که برای شما و خانواده شما مناسب است بسیار مهم است. تنوع زیاد نژادها به این معنی است که سگ ها در اندازه ها، شکل ها و رنگ های مختلف هستند و دارای طیف وسیعی از خلق و خو هستند. بسیاری از نژادهای سگ برای اهداف و رفتارهای خاصی تکامل یافته اند. عدم تطابق می تواند منجر به القای استرس های بی مورد به سگ و مشکلات رفتاری شود که اصلاح آن دشوار است.
اندازه، سطح فعالیت، خلق و خو و ویژگی های نژاد (از جمله پوشش مو) باید در انتخاب سگ در نظر گرفته شود. سگ شما سال ها با شما زندگی خواهد کرد، بنابراین باید در نظر داشته باشید که چگونه این عوامل به بهترین وجه با سبک زندگی و موقعیت شما سازگار است. به عنوان مثال، سگ های بزرگ (مانند ژرمن شفرد) و سگ های بسیار فعال (مثلاً هاسکی) برای دویدن و بازی نیاز به فضایی باز دارند. این سگ ها زمانی که برای ورزش منظم به حیاط حصارکشی شده دسترسی داشته باشند شادابی بیشتری دارند و ممکن است انتخاب مناسبی برای آپارتمان نشینان نباشند. برخی از سگ‌ها، مانند بوردر کولی‌ها، نیاز به کار دارند (مثلاً گله‌داری)، یا اغلب حوصله‌شان سر می‌رود. البته به خاطر داشته باشید که اندازه همیشه شاخص خوبی برای سطح فعالیت نیست. بسیاری از سگ های کوچک به میزان قابل توجهی ورزش و توجه نیاز دارند، در حالی که برخی از نژادهای بزرگ (مثل نیوفاندلند) می توانند در زمان بلوغ نسبتاً غیرفعال باشند. بنابراین سگ های پر جنب و جوش ممکن است برای افرادی که تحرکشان محدود است انتخاب خوبی نباشند. سگ های کوچکتر و فعال (مانند پودل های کوچک یا تریرها) ممکن است نتوانند بازی خشن کودکان خردسال را تحمل کنند.
یکی از نکات بسیار مهم این است که آیا رفتار سگ با کودکان خوب است یا نوزادان. برخی از نژادها به طور کلی با بچه‌ها بهتر از بقیه رفتار می کنند، اما بیشتر سگ‌هایی که با بچه‌ها بزرگ می‌شوند آنها را مانند یکی دیگر از اعضای خانواده می‌بینند. در این مواقع باید سگ را آموزش داد تا به بعضی از اعضای خانواده پاسخ مناسب تری بدهد. سگ‌های بالغی که به یک خانواده بدون بچه عادت کرده‌اند ممکن است از توجهی که به یک کودک جدید داده می‌شود ناراحت شوند و در نتیجه مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری یا کثیفی در خانه ایجاد کنند. در هر صورت، تعاملات اولیه زمانی که کودکان با سگ‌ها وارد خانه می‌شوند و بالعکس، باید به دقت کنترل شود. کودکان یا نوزادان هرگز نباید بدون نظارت همراه سگ رها شوند.
هنگام انتخاب سگ، منطقی است که آب و هوای منطقه را در نظر بگیرید. نژادهای با پوشش مویی زیاد در آب و هوای گرم جنوبی برای خنک ماندن دچار مشکل خواهند شد، در حالی که نژادهای لاغر و مو کوتاه ممکن است در دماهای بسیار سرد زمستان دچار مشکل شوند. سگ‌های کوچکی که بیشتر اوقات در داخل خانه می‌مانند، معمولاً در هر منطقه‌ای می‌توانند خوب کنار بیایند، مشروط بر اینکه سفر آنها در خارج از منزل در شرایط آب و هوایی جدید کوتاه باشد.
انتخاب یک توله سگ یا یک سگ بالغ دارای مزایا و معایبی است. توله سگ هایی که با خانواده شما بزرگ می شوند معمولاً به خوبی با محیط شما کنار می آیند و معمولاً یک پیوند قوی بین شما می گیرد. با این حال، کودکی یک سگ و سطح فعالیت آن می تواند متغیر باشد. همه توله ها انرژی زیادی دارند و به توجه و نظارت زیادی نیاز دارند، به خصوص در اوایل دوره آموزش خانگی. توله سگ ها همچنین به مراقبت های دامپزشکی در ابتدا بیشتری در نیاز دارند. از سوی دیگر، سگ‌های بالغ ممکن است در تطبیق با خانواده یا سبک زندگی شما مشکلات اولیه داشته باشند و بسیاری از آنها نیاز به زمان و توجه بیشتری برای سازگاری با محیط جدید خود دارند. اگر بتوانید یک سابقه پزشکی و رفتاری از صاحب قبلی آن به دست آورید، می تواند در ارزیابی انتخاب شما موثر باشد.
سگ ها را می توان از منابع مختلفی تهیه کرد که هرکدام، مزایا و معایب مربوط به هر یک وجود دارد. به عنوان مثال، بسیاری از فروشگاه‌های حیوانات خانگی، توله‌ها را از پرورشگاه ها و پناهگاه‌های معتبر تهیه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر آنها را از پرورشگاه هایی ( مانند کارخانه‌ها ! ) که سگ‌هایی با سلامت نا ایمن در شرایط بسیار بد پرورش می‌دهند، خریداری می‌کنند. اگر یک سگ اصیل می خواهید، باید پرورش دهندگان با سابقه در منطقه خود را جستجو کنید. پناهگاه ها اغلب منبع خوبی برای توله های نژاد مخلوط هستند و سگ های اصیل نیز اغلب در دسترس هستند. صرف نظر از منبع، بهترین رویکرد شما برای انتخاب حیوان خانگی این است که در مورد منبع تحقیق کنید، سوال بپرسید و سگ و محیط اطرافش را با دقت مشاهده کنید.
بررسی منبع تهیه ی سگ از سرپرستی سگ مهم تر است. اگر منبع یک دوست، همسایه یا آگهی در روزنامه است، از والدین سگ بخواهید (در صورت امکان). در مورد سابقه سلامت، از جمله هر گونه بیماری، واکسیناسیون، پیشگیری از کرم قلب، و اینکه آیا سگ عقیم شده یا عقیم شده است، سوال کنید. در مورد حیوانات واگذاری علت واگذاری را جویا شوید و اینکه آیا مشکل پزشکی یا رفتاری دارد یا خیر. اگر یک سگ اصیل می گیرید، بپرسید که آیا سوابق معاینات و آزمایشات نژادی در مورد والدین موجود است یا خیر.
هنگام بازدید از پرورشگاه، فروشگاه حیوانات خانگی یا پناهگاه، چشمان خود را باز نگه دارید. مطمئناً ارزش آن را دارد که قبل از عاشق شدن، همه چیز را بررسی کنید. آیا این مرکز تمیز و به خوبی سازماندهی شده است؟ آیا سگ ها خوشحال به نظر می رسند یا ترسو و محتاط هستند؟ آیا سگ ها سالم به نظر می رسند یا لاغر و بیمار؟ آیا دمای محیط مناسب است و آب شیرین در دسترس همه حیوانات است؟ بسیاری از مشکلات را نیز می توان "با بوییدن" متوجه شد. بوهای متعفن یا هوای مرطوب نشان از ساختمانی دارد که کثیف یا تهویه مناسبی ندارد. یک پرورشگاه تمیز باید کمی بوی ماده ضد عفونی کننده بدهد، نه بوی ادرار یا مدفوع. همچنین خود حیوانات نباید بوی ادرار یا مدفوع بدهند.
