آمیزه های پی وی سی از سال 1950 برای تولید محصولات با کاربری در محیط باز ، نظیر ورق های نمای ساختمان و پروفیل های درب و پنجره مورد استفاده قرار گرفته اند . آمیزه های مورد استفاده برای تولید این محصولات بایستی مقاومت آب و هوای بالایی داشته باشند . مقاومت آب و هوایی شامل ماندگاری رنگ ، ماندگاری خواص فیزیکی و پایداری ابعادی در شرایط مختلف آب و هوایی میباشد .
مکانیزم هوازدگی محصولات پی وی سی
محصولات پی وی سی با کاربری در فضای باز ، به دلیل اینکه تحت شرایط جوی مختلف ، نظیر آفتاب ، باران ، برف و تغییرات دمایی قرار می گیرند ، باید مقاومت آب و هوایی بالایی داشته باشند .
با شکستن برخی پیوند های مولکول پی وی سی ، رادیکال های آزادی تشکیل می شود که شروع به تخریب پی وی سی میکنند .
پلیمر هایی که سریع تر از پی وی سی تخریب میشوند ، شامل پلی اتر ها ، پلی استایرن ، اکریلونیتریل) / پلی (اتیلن – پروپیلن – دی ان) و پلی (اکریلونیتریل ، بو تا دی ان – استایرن) می باشند .
ابته باید توجه داشت که برخی از پلیمر ها نیز پیوند های نسبتا قوی دارند ، اما با ایت وجود تمایل شدیدی برای هیدرولیز شدن ، به ویژه در باران اسیدی دارند .
معمول ترین روش سنجش مقاومت آب و هوایی آزمون ASTM D1435 می باشد . در این روش نمونه ها ، در قفسه های ویژه ای ، با زوایای معین قرار می گیرند . زوایای قرار گیری نمونه ها شامل 5 ، 45 و 90 درجه هستند و با توجه به نوع کاربرد محصول ، زوایای مناسب برای این آزمون انتخاب میشود . البته در اغلب آزمون ها از زاویه ی 45 درجه استفاده می گردد . این روش سنجش مقامت آب و هوایی در مکان ها و مناطق مختلفی نظیر آریزونا ، فنیکس ، فلوریدا و مناطق صنعتی شمالی نظیر اهایو و کنتاکی انجام میشود .
