به علت خواص متنوع فرمولاسیون های پی وی سی ، این پلیمر یکی از پر مصرف ترین ترموپلاستیک های تجاری است که گرید های پی وی سی متفاوتی دارد . پی وی سی کاربرد های بسیاری دارد ، اما حدود 75 درصد مصارف این پلیمر مربوط به لوله ها و قطعات ساختمانی می باشد . به طوری که در سال های اخیر پی وی سی با مواد ساختمانی دیگر نظیر فولاد ، آلومینیوم و چوب رقابت شدیدی پیدا کرده است .
10 درصد باقی مانده نیز رزین های توده ای ، امولسیونی ، محلولی و رزین های ویژه ی پی وی سی را تشکیل می دهند . از این میان گرید های ویژه ی پی وی سی در چهار دسته ی کلی جای میگیرند .
رزین های سوسپانسیونی و توده ای ویژه ، شامل رزین های با وزن مولکولی بالا ، رزین های با قابلیت جذب بالای نرم کننده ، رزین های مات و رزین های امولسیونی ویژه
رزین های کوپلیمری ، شامل کوپلیمر های وینیل کلراید و وینیل استات ، کوپلیمر های محلولی و رزین های الاستومری
رزین های با وزن مولکولی بالا که دارای پارامتر K بالاتر از 80 می باشند ، در دماهای پلیمریزاسیون کمتر از 40 درجه ی سانتیگراد تهیه می شوند . البته در این شرایط ، سیستم به زمان واکنش پلیمریزاسیون طولانی تر و مقادیر نسبتا زیاد شروع کننده نیاز دارد .
رزین های با قابلیت بالای جذب نرم کننده
از مهم ترین ویژگی های رزین های پی وی سی با قابلیت جذب بالا که در کاربرد هایی نظیر روکش عایق سیم و کابل های الکتریکی ، برخی قطعات داخلی خودرو و تخت کفش های نسبتا نرم بکار می رود ، تخلخل بالا می باشد .
محصولات تولیدی از فرمولاسیون های منعطف و سخت پی وی سی معمولا ظاهری صاف ، زیبا و براق دارند . اما در برخی کاربرد های پی وی سی نظیر روکش عایق سیم و کابل های الکتریکی و ورقه های نمای ساختمان سطح محصولات مات مطلوب تر می باشد . در بعضی کاربرد های پلاستی سل ها نیز سطح ناهموار سبب افزایش چسبندگی پلاستی سل به سطح مربوطه و در نتیجه بهبود ایمنی و کارایی می شود .
رزین امولسیونی ویژه با رزین های پراکنشی که به روش امولسیونی پلیمریزه شده به عنوان پلاستی سل و ارگانوسل مورد استفاده قرار می گیرند ، متفاوت می باشد . به طوری که ذرات رزین های امولسیونی ویژه بسیار درشت تر و زبر تر می باشند و خوشه های ضعیفی تشکیل می دهند که با اعمال برش به راحتی شکسته شده و به ذرات اولیه تبدیل می شوند .
از دیگر گرید های پی وی سی میتوان رزین های پراکنشی و اختلاطی را گفت که بیشترین درصد رزین های ویژه ی پی وی سی را تشکیل می دهند ، برای تولید محصولاتی نظیر روکش صندلی و مبلمان ، انواع کف پوش و قطعات قالبگیری شده مورد استفاده قرار میگیرند . با این وجود تنها 6 درصد کل محصولات پی وی سی از این نوع رزین ها تولید می شود .
هنگامی که قرار است رزین اختلاطی به همراه رزین پراکنشی بکار روند ، اندازه ذرات و مورفولوژی آنها با توجه به کسر متراکم سازی و تخلخل مناسب تعیین می شود . این امر به کاهش ویسکوزیته در سرعت های برشی مختلف ، و در نتیجه تسهیل خروج هوا در حین اختلاط ، از آمیزه کمک شایانی می کند .
پی وی سی یکی از پر مصرف ترین ترموپلاست ها است که بیش از 90 درصد آن ازنوع هموپلیمر سوسپانسیونی با مصرف عام می باشد . حدود 75_70 درصد رزین های با مصرف عام پی وی سی برای تولید محصولات سخت و 25_20 درصد هم برای تولید محصولات منعطف مورد استفاده قرار می گیرد .
