تقریبا یک سال پیش بحث شدیدی داخل مجازی وبین مردم کوچه وبازارشکل گرفته بود که آهاااای کجایید که آخوندها دریای خزر روبه روسیه فروختن ودیگه اونجاهم نمیشه شناکردوهمه ی ماهی هاهم باید روسی یاد بگیرن و...
(حالا فرض کنید که این دریای خزرچقدربزرگه که هرسال بااین که میفروشیمش ولی بازم تموم نمیشه!)
خلاصه که مردم بصیرودموکرات خواه ایران پس ازمطالعات عمیق به این نتیجه رسیدن که فروش دریای خزر به روسیه کاملا جدیه.
منم که چون کلا اهل بحث نیستم نخواستم که این افراد روقانع کنم.(البته کم اطلاع بودنم هم بی اثرنبود)
گذشت و گذشت تا همین چند روز پیش وبالاخره اون دوستیوکه مدت هادنبالش بودم پیداکردم.
حالا میریم سراغ قسمتی از کتاب که توجه من روبه خودش جلب کرد.
«یکی دیگرازشبهاتی که درباره ی ارتقای استقلال جمهوری اسلامی ایران مطرح می شودواگذاری۳۲درصدازدریای خزرتوسط ایران به روسیه است.
واگذاری سهم ایران از دریای خزروعقب نشینی جمهوری اسلامی از حقوق ملت خود،شبهه ای است که غالباً درباره ی موضوع حفظ تمامیت ارضی و استقلال ایران طرح میشود:
ایران و شوروی سابق،به عنوان دوکشورساحلی دریای خزر،هرکدام مالک ۵۰درصدازاین دریابوده اندودرمعاهده ی ۱۹۲۱و۱۹۴۰نیز،که بین دوکشورامضاشده است،این مالکیت ۵۰درصدی به رسمیت شناخته شده است،ولی جمهوری اسلامی از حقوق ملت ایران ومالکیتِ۵۰درصدی بردریای خزروعقب نشینی کرده وقراراست سهم ایران به ۱۱تا۲۰درصدکاهش یابد.»
برای درک نادرستی این ادعاکافی است مسأله رابه صورت منطقی مورد تحلیل قرار دهیم:
اگر دریای خزر یک دریای دایره شکل بودوایران و شوروی دردوطرف این دایره به طور مساوی ساحل داشتند،طبق منطق و مقررات بین المللی،مالکیت هرکدام براین دریا،۵۰درصدبودوهرگونه تغییری در جغرافیای سیاسی شوروی نمی توانست به سهم ۵۰درصدی ایران خللی وارد کنید.
اما واقعیت مسٱله بر روی نقشه ی جغرافیامقابل چشمان ماست:خزر۶۵۰۰کیلومترساحل دارد.درگذشته،ازاین میزان،۵۸۴۳کیلومترمتعلق به شوروی بودوتنها۶۵۷کیلومترازآن برای ایران بوده است.حال چگونه و براساس کدام منطق عقلی و قاعده ی بین المللی می توان پذیرفت کشوری که 9برابردیگری ساحل دارد،سهمی مساوی ازدریاداشته باشد؟
اگربایک خودکار سعی کنید روی نقشه ی دریای خزر،خط مرزی دریای خزر بین ایران و سایر کشورهای ساحلی راطوری ترسیم کنید که ۵۰درصدآن به ایران برسد،متوجه میشوید که حتی روی کاغذ هم نمیتوان این کار را انجام داد.
هم اکنون که اتحاد جماهیر شوروی ازهم پاشیده ودرآن سوی خزر،به جای یک کشور،باچهارکشورروسیه،قزاقستان،آذربایجان و ترکمنستان مواجه هستیم،سهم ایران همچنان همان ۶۵۷کیلومترساحلی است و میزان مالکیت ایران بر دریانیز،براساس همین میزان سهم ازساحل،به جای خود باقی است.مابقی دریانیز براساس سهم۵۸۴۳کیلومتری شوروی سابق،بین چهارکشوردیگرتقسیممی شودوسهمی از ایران کمنمی شود.ازطرفی بدنیست بدانیم کمترین میزان ساحل درخزرمتعلق به ایران است:قزاقستان۱۹۰۰کیلومتر،ترکمنستان۱۷۶۸کیلومتر،روسیه۱۳۵۵کیلومتر،آذربایجان۸۲۰کیلومتروایران ۶۵۷کیلومتر.بااین حساب،حدود۱۰درصد از ساحل دریای خزر متعلق به ایران است.لذاچگونه ممکن است که ۵۰درصدازدریای خزر متعلق به ایران باشد؟!