خیلی شنیدید که یه جنسی،هم اصلش هم بدلش تو بازاره؛ولی اصلش رو یه نفر بیشتر نداره.توبازار که میرید،همه میگن اگه اصلش رومیخوای،برو پیش فلانی.عزتم فقط یه جا پیدامیشه؛اونم در خونه ی خداست.راه به دست آوردن این عزت هم کاملا مشخص شده:بندگی.
امام صادق فرمودند:هرکه میخواهدبی آن که ایل وتباری داشته باشد،عزیز باشد و بدون آن که مال وثروتی داشته باشد،هیبت داشته باشد،باید ازخواری معصیت خدا به عزت طاعت او در آید.
و امام علی علیه السلام فرمودن:
هرگاه به دنبال عزت بودی،آن را از راه طاعت الهی طلب کن.
شاید برای خیلی هاتون این سوال پیش بیاد که:پس ما به طور کلی باید بی خیال جایگاهمون پیش مردم بشیم؟
جواب اینه که:نه،لازم نیست بی خیال بشید.حرف مااینه که وقتی خدارو بزرگ دونستیم وبه فکرجایگاهمون پیش خدا افتادیم،بهش اعتماد میکنیم،کاری که گفته،انجام میدیم واعتبارمون پیش مردم رو میسپریم به خودش.خود خدا می‌دونه برای بنده اش چکار کنه.خدا طبق مصلحت بنده،حتما جایگاهش رو میون مردم بالا می بره.قصه ی جایگاه انسان پیش خداوجایگاهش پیش مردم،حکایت این ضرب المثله:«چون که صد آمد،نود هم پیش ماست».
خدا تو سوره مریم میگه که:کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند،به زودی،[خدای]رحمان برای آنان،محبتی در[در دلها]قرار میدهد.
حدیثی از پیامبرمون نقل شده که بهمون میگه:«هنگامی که خداوند،کسی از بندگانش رادوست بدارد،به فرشته ی بزرگش جبرئیل می گوید:«من،فلان کس رادوست دارم.تو نیز اورادوست بدار».جبرئیل هم اورا دوست خواهد داشت.سپس در آسمان ها ندا میدهد که:«ای اهل آسمان!خداوند،فلان نفر را دوست دارد.او را دوست بدارید.»به دنبال آن،همه ی اهل آسمان،اورا دوست میدارند وپس از آن،پذیرش این محبت،در زمین منعکس می شود.وهنگامی که خداوند،کسی را دشمن بدارد،به جبرئیل میگوید:«من از او متنفرم.تو نیز از او متنفر باش».
جبرئیل از او متنفر میشود.سپس درمیان اهل آسمان ها ندا میدهد که:«خداوند از او متنفر است.ازاومتنفرباشید.»همه ی اهل آسمان ها از او متنفر میشوند.سپس انعکاس این تنفر،در زمین خواهد بود.
امام علی هم یه حدیث جالب داره که داخلش میگه:کسی که میان خود وخدارا اصلاح کند،خداوند،میان او و مردم را اصلاح خواهد می کند.
منبع:کتاب طعم شیرین خدا
