همه ی ما به چیزهایی علاقه داریم که ممکنه در عین حال که دوستش داریم انجامش ندیم و شاید استعدادش رو هم داشته باشیم و یا هر چیز دیگری ولی اون کار یا مهارت رو عقب انداختیم و گفتیم بعدا انجامش میدیم. من از کودکی به نوشتن علاقه داشتم و میشه گفت دست و قلم بودم کلا دنیای کلمات و متن ها برایم جالب بود ولی همینطور که بزرگ تر شدم بخاطره پستی و بلندی های زندگی خیلی در زندگی من کم رنگ شده بود و فکر میکردم دیگه علاقه ندارم در صورتی که همیشه یک چیزی در درونم میگفت من هنوز هستم و اینکار رو دوست دارم مدتی به این صدا بی توجهی کردم به صورت ناخواسته ولی یکبار با خودم گفتم بیا دوباره انجامش بده این شد که دوباره شروع کردم به نوشتن از اونجایی هم که ذهن رویاپردازی دارم داستان های متعددی در ذهنم همیشه بوده و هست و این داستان ها رو نوشتم
زمان گذشت و با خودم گفتم انگار این علاقه هنوز زندست و من واقعا از این کار لذت میبرم یجورایی موقع هایی که مینویسم احساس میکنم در لحظه دارم زندگی میکنم و بعدش شروع کردم به فکر کردن که چیکار کنم که این علاقه رو دوباره بیارم در زندگی این شد که با خودم گفتم چه خوب میشه شروع کنم در لینکدین فعالیت کنم و مقالاتی بنویسم در رابطه با تخصصی که دارم شروع کردم و یک برنامه محتوایی نوشتم برای پروفایل لینکدینم
پست های مختلفی رو انتشار دادم توی این مسیر همینطور که داشتم بقیه پست هارو در لینکدین میدیدم چشمم به پست وبسیما خورد که گویا کارآموزشی میخواد برگزار کنه ته دلم صدایی بهم گفت ثبت نام کن شاید قبول شدی و این جرقه ی کوچیک شعله ور شد که با علاقه و اشتیاق ورود پیداکنی به این حوزه و از این به بعد رو در دنیای کلمات وارد بشی چرا ؟ چون این دقیقا چیزیه که همیشه دوست داشتی و در نهایت من فرم ثبت نام رو پر کردم در عین نا باوری باهام تماس گرفته شد که انگار قبول شدم نمیدونم چی شد در درونم حس قشنگی داشتم گویا کودک درونم خوش حال شده بود
وقتی که وارد کارآموزش شدم به صورت هفته به هفته که جلو رفتیم خیلی جالب بود که هر هفته که میگذشت دیدگاه من به تولید محتوای متنی و نوشتن عوض میشد نکته جالب این بود که دریچه و دیدگاه جدیدی پیدا کردم در دنیای کلمات. همین دریچه ی جدید باعث شد که سعی کنم حرفه ای تر بنویسم و تحلیل کنم و به کمک این مهارت و تجربه ای که در پروکسیما بدست آوردم راستای اصولی نوشتن استفاده میکنم و محتوای های کاربردی تری تولید خواهم کرد و این مسیر ادامه دارد...
دانیال باقرسایی