خواندن ۳ دقیقه·۲ سال پیش

فاطمه شناسی

۹ - اول قصد داشتم رسالة « فاطمه شناسی » را بنویسم که دستم لرزید و کتاب « على (ع) شناسی » و « محمد (ص) شناسی » را نوشتم و بخود گفتم ای مرد بیا و از این سودا در گذر و کاری به کار فاطمه نداشته باش او زن است و عصمت و فطرت خداست.

اگر زرنگی علی و محمد را معرفی کن و در این حاشیه هم از گوشه و کناری به فاطمه بنگر . ولی دلم طاقت نیاورد و نتوانستم و دل را به دریای کوثر زدم و این شد که می بینید . بهر حال هر اتهامی را پیشاپیش با دل و جان پذیرایم .

من که سالها پیش از این می بایستی دهها بار مرده باشم و مردم و هنوز نفس می کشم بگذار مرده ای را متهم سازند به هیچ جائی اش برنمی خورد زیرا دیگر در دسترس خلایق نیست و خدا را دارد و خون زردش هیچ جائی را سرخ نمی کند . بگذریم .

۱۰ - گفتم فاطمه جمال فطرت خدا است زیرا همو درگوشی به رسولش در معراج گفته است که نام او در نزد من « فاطره » است زیرا او جمال فطرت من است . و اما فطرت خدا یعنی چه ؟ فطرت آیا همانا ذات است ؟ بهر حال صفات نیست . چیزی مترادف ذات است اگر خود ذات وحدانی صپروردگار نباشد. « ذات » در عربی به معنای « تصاحب » است مثل « ذوالجلال » یعنی صاحب جلال . پس کسی که صاحب جلال است برتر از جلال است . و فطرت خود ذات را گویند . و ذات یعنی خود خود چیزی . پس فاطمه جمال خود خود خداست .

فطرت همان ذات جان است یا جان ذات ، جان جانان ! |

۱۱ - محمد (ص) فاطمه را مادر خودش می نامید . مفسرین اخباری علتش را این می دانند که چون مثل مادر به پدرش می رسید و پرستاری اش می کرد . در حالیکه محمد (ص) در طي كل زندگیش سیزده همسر اختیار کرد و بعد از خدیجه همواره چهار همسر داشت و لذا از نظر پرستاری نیازی به فاطمه نبود . و بعلاوه پدری که بجای اذان صبح می رود و دست دخترش را می بوسد و از او اذن صلوة می گیرد اصلا چگونه می تواند به او اجازه تر و خشک کردن خود را بدهد.

فاطمه مادر پدرش بود یعنی مادر رسالت محمدی بود و مادر ختم نبوت و آغاز امامت بود و مادر آخرالزمان و قیامت پنجاه هزار ساله و عرصة لقاء الله بود و این بود که محمد او را « ام » می نامید . و « ام » علاوه بر « مادر » در عربی معنای دیگری هم دارد و آن به معنای عصاره و اصل و ذات و اساس و جوهره است. همانطور که محمد پیامبر امی بود که بیسوادی یک معنای فرعی آن است. همانطور که همه انبیای الهی امی بودند در حالیکه موسی بیسواد نبود بلکه یک دانشمند و فیلسوف دربار فرعون بود و به همین دلیل آنقدر با خدا بحث و جدل روشنفکری و علمی و فلسفی می کرد و به این لحاظ مشهور است و با این حال امی بود یعنی از ذات الهی بهره داشت و فطرتی زنده داشت .

بخشی از کتاب انسان کامل جلد اول
اثر استاد علی اکبر خانجانی