"طراحی داخلی" به عنوان یک قسمت از طراحی محیطی و با ارتباط نزدیکی با معماری، نقشه برداری و ساخت فضاها به دست انسان را برعهده دارد. این هنر، از تمدن اولیه انسان به منظور ایجاد محیطی راحت بهره می‌برد، اما زمینه طراحی داخلی به تازگی ترین است.
از اواسط قرن بیستم، اصطلاح "دکوراسیون داخلی" به گونه‌ای استفاده شد که تا حدی معنای اصلی خود را از دست داد و به کلمات توصیفی بیشتری روی آورد. این عبارت نه تنها دامنه وسیع‌تری از حوزه را شامل می‌شود، بلکه به عنوان یک حرفه جدی نیز شناخته می‌شود و در برخی از کشورهای اروپایی که این حرفه ابتدا شکل گرفته است، از عنوان "طراح داخلی" استفاده می‌شود. افرادی که با عناصر دست‌ساز بسیاری درگیر هستند، این رشته را "طراحی محیطی" می‌نامند.
تکامل طراحی داخلی:
تاریخچه طراحی داخلی به همراه تغییرات فرهنگی، تکنولوژی، مصالح ساختمانی و نیازهای اجتماعی و زندگی انسان‌ها پیش رفته است. از دوران باستان تا امروز، این هنر تحت تاثیر فرهنگ، سنت، تکنولوژی و محیط زیست قرار گرفته است.
در دوران باستان، هدف اصلی طراحی داخلی بیشتر برای ایجاد شکوه و جلال در ساختمان‌ها و محل‌های زندگی بود. در عصر رنسانس، طراحی داخلی با تمرکز بر تزئینات و تصویرسازی مبتنی بر هنر و زیبایی شروع شد. در دوره بعدی، یعنی قرن بیستم، با رشد تکنولوژی و توسعه صنعتی، طراحی داخلی به سمت طراحی‌های جدید و مدرن حرکت کرد.
با توجه به تغییرات اجتماعی و نیازهای زندگی انسان‌ها، طراحی داخلی به شکلی که امروزه می‌شناسیم، شکل گرفت. طراحی داخلی امروزی به سمت استفاده از فضاهای باز و ترکیب طرح‌های مدرن با اجزای سنتی حرکت می‌کند. به علاوه، استفاده از مصالحی مانند آهن، شیشه و بتن، سیستم‌های هوشمند، و بهبود کیفیت هوای داخلی از دیگر ویژگی‌های طراحی داخلی امروزی است.
تکامل طراحی داخلی نشانگر پویایی و انطباق با نیازهای مختلف زمان و محیط زیست است. همچنین، توجه به تحولات سریع در تکنولوژی و محیط زیست، قابلیت تغییر و پذیرش نیازهای جدید نیز از جمله ویژگی‌های مهم طراحی داخلی است."
"طراحی داخلی" به عنوان یکی از پیشرفت‌های اساسی انسان در زمینه معماری و طراحی، از اواسط قرن بیستم به شکلی کاملاً مدرن و پویا شناخته می‌شود. در این دوره، تکاملات فرهنگی، تکنولوژی، مصالح ساختمانی، و نیازهای اجتماعی و زندگی انسان‌ها همگام با یکدیگر رخ داده است.
از دوران باستان تا به امروز، طراحی داخلی در تباهی با فرهنگها، سنت‌ها و نیازهای انسان‌ها شکل گرفته است. در دوران باستان، این هنر بیشتر جهت ایجاد فضاهای باشکوه و دارای جلال برای ساختمان‌ها و مناطق زندگی بکار می‌رفت. در عصر رنسانس، طراحی داخلی با تمرکز بر تزئینات و هنر شروع به توسعه یافت.
با ورود به قرن بیستم و با گسترش تکنولوژی و صنعت، طراحی داخلی به سمت طرح‌های نوین و مدرن حرکت کرد. همچنین، با تغییرات اجتماعی و نیازهای زندگی متغیر، این هنر به شکل امروزی خود شکل گرفت. در این مرحله، طراحی داخلی به سمت استفاده از فضاهای باز، ترکیب طرح‌های مدرن با عناصر سنتی، و بهینه‌سازی کارکردهای مختلف مسکن و فضاهای کاری پیش رفت.
استفاده از مصالح پیشرفته مانند آهن، شیشه و بتن، بهینه‌سازی نورپردازی، ایجاد سیستم‌های هوشمند، و افزودن بهبودهایی به کیفیت هوای داخلی، از جمله ویژگی‌های طراحی داخلی امروزی است.
تکامل طراحی داخلی به شکلی پویا و هماهنگ با نیازهای متغیر زمان و محیط زیست پیش رفته است. توانایی این هنر در تطبیق با تغییرات سریع در تکنولوژی و محیط زیست، به عنوان یکی از ویژگی‌های اساسی و مهم طراحی داخلی، آشکار می‌شود.
