آبی رنگ من🩵

میدانی گاهی نفس کشیدن برایم سخت میشود؛ نفس کشیدن در هوایت را می‌گویم. قبلا ها جور دیگر بودی میتوانم بگویم آبی رنگ بودی، مانند رنگ آبی آرام بودی،به دیگران آرامش را هدیه می‌کردی و مهمتر از همه مهربان بودی....

اما حالا...

دلم برایت تنگ شده، برای تو سابق؛ کسی که روزی مایه آرامشم بود و آما حالا...

دلم برایت تنگ شده برای کسی که روزی بی بهانه دوستم داشت و اما حالا...

دلم برایت تنگ شده برای کسی که روزی اولویت زندگیش من بودم و اما حالا...

اما حالا نه مایه آرامش من است و نه بی بهانه دوستم دارد و نه اولویتش هستم

دلم برایت تنگ شده برای کسی که روزی زندگی ام بود و حاضر بودم تمام دنیا را به پایش بریزم

دلم برایت تنگ شده برای کسی که لب تر می‌کرد جانم را فدایش میکردم

دلم برایت تنگ شده برای کسی که نیم نگاهش را به دنیا نمیدادم

دلم برایت تنگ شده برای کسی که تنها بودنش برایم کافی بود

دلم برایت تنگ شده برای کسی که بودنم به بودنش وابسته بود

دلم برایت تنگ شده برای کسی که روزی نفس کشیدن در هوایش هم برایم کافی بود

اما حال دگر چنین نیست؛ دیگر نه با نگاه هایش دلم می‌لرزد و نه حاضرم دنیا را به پایش بریزم، دیگر نه جانم را فدایش میکنم و نه به او وابسته‌ام...

از زمانی که رنگ عوض کرد احساساتم هم نسبت به او تغیر کرد؛ زمانی که رنگ خاکستری را به خودش گرفت دیگر فهمیدم نمی‌توانم دوستش داشته باشم‌. من آن آدم گذشته را دوست داشتم نه آدم جدیدی که پوست عوض کرد.

هر‌روز آرزوی مثل قبل شدنش را در دلم می‌پرورانم و به جوانه امید برگشتش آب میدهم.

میدانم آدم قبل نمی‌شود اما نمی‌توانم پیر شدن دلم را در اوج جوانی ببینم برای همین است که هرروز به امید تغیرش بیدار میشوم و ادامه می‌دهم.

میدانم مثل قبل نمی‌شود اما هنوز هم امید دارم...

تقدیم به تویی که هرگز این متن را نخواهی خواند🥀