امامزاده به فرزند یا نواده امام معصوم و گاهی به مدفن و مزار او گفته می‌شود. کاربرد این واژه در این اصطلاح، از قرن ششم هجری قمری و حتی قبل از آن وجود داشته ولی از قرن نهم قمری به بعد رایج شده‌است. ساخت مقبره بر مزار این امام‌زادگان نیز از قرن اول ثبت شده و در روایات برای سازنده آن اجرهای معنوی در نظر گرفته شده است. بعضی از این امام‌زادگان شهرت جهانی و بعضی نیز شهرت منطقه‌ای دارند. بقاع امام‌زادگان در ایران و کشوهای دیگر اسلامی دیده می‌شوند. بقاع و امام‌زادگان مدفون در آنها در فرهنگ مردم تاثیر داشته‌اند به گونه‌ای که گاه نام شهر یا روستا برگرفته از نام امامزاده‌ها است.
