ما امروز قصد داریم در مورد دو موضوع پرسپکتیو و فاصله کانونی و همچنین ارتباط بین این دو با یکدیگر (در صورت وجود) صحبت کنیم. همچنین نگاهی خواهیم داشت به تاثیری که تغییر فاصله کانونی در شرایط عکاسی خاص خواهد داشت و روش استفاده‌ی خلاقانه از فاصله کانونی و پرسپکتیو را یاد خواهیم گرفت.
احتمالا این جمله را خیلی شنیده‌اید که می‌گوید پرسپکتیو و فاصله کانونی با هم مرتبط هستند و فاصله کانونی انتخابی شما تاثیر خیلی زیادی روی ثبت پرسپکتیو درست در عکس‌های شما دارد. این جمله هم درست است و هم غلط. با اینکه فاصله کانونی فی نفسه پرسپکتیو را تغییر نمی‌دهد اما نحوه‌ی نمایش سوژه را تغییر خواهد داد.
چیزی که شما می‌بینید یا همان پرسپکتیوی که شما دارید همیشه بهترین پرسپکتیو ممکن برای ثبت صحنه نیست. اما با قرار دادن دوربین در یک زاویه‌ی خاص می‌توانید پرسپکتیو را تغییر دهید و یک صحنه‌ی کاملا جدید که ممکن است قبلا هیچوقت ندیده‌اید ثبت کنید. عکاس‌های حرفه‌ای اغلب این کار را برای خلق تصاویر منحصر به فرد انجام می‌دهند.
شما می‌توانید دوربین را از سطح چشم خودتان جدا کرده و آن را روی زمین قرار دهید تا پرسپکتیو حشرات را از صحنه ثبت کنید یا می‌توانید روی زمین دراز بکشید و به صورت مستقیم رو به بالا از برگ درختان عکاسی کنید تا یک پرسپکتیو کاملا جدید داشته باشید.
?
بیشتر بخوانید : فاصله کانونی چیست؟
ممکن است در مورد رابطه‌ی پرسپکتیو و فاصله کانونی این جمله را هم شنیده باشید که برخی صحنه‌ها به فاصله کانونی خاصی نیاز دارند. معنی این جمله این است که فاصله کانونی مناسب برای ثبت یک صحنه‌ی خاص به روش درست (نه لزوما به صورت منحصر به فرد) ضروری است.
برای این صحنه‌ها استفاده از فاصله کانونی اشتباه می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد. برای مثال در صورتی که به عکاسی پرتره مشغول هستید استفاده از هر فاصله کانونی عریض‌تر از 70 میلیمتر می‌تواند مصیبت‌بار باشد.
لنزهای واید محدوده پوشش خیلی بزرگتری دارند. برای پر کردن تمام کادر در یک عکس پرتره با لنز واید شما باید به سوژه نزدیک شوید. علاوه بر این لنزهای واید ابعاد عناصری که نزدیک به لنز هستند را بزرگتر از چیزی که هست نمایش می‌دهند. نتیجه این موارد این خواهد بود که بینی سوژه (که از تمامی عناصر بیشتر به لنز نزدیک است) بزرگتر دیده می‌شود در صورتی که بقیه اجزای صورت خیلی باریک و بلند به نظر می‌رسند؛ چیزی که هیچ مشتری‌ای نمی‌خواهد.
در عین حال باید به یاد داشته باشید که نمی‌توانید یک چشم‌انداز وسیع را با استفاده از یک لنز تله فوتو 300 میلیمتر به تصویر بکشید و مطمئنا به یک لنز الترا واید برای این کار نیاز خواهید داشت.
لنزهای عمومی مثل 18-55mm یا لنز محبوب 50 میلیمتر پرایم برای عکاسی روزمره فوق‌العاده هستند. اما برای عکاسی از کمر به بالا و پر کردن فریم بهترین انتخابی که در اختیار دارید معمولا چیزی بین 100 میلیمتر تا 135 میلیمتر است.
?
بیشتر بخوانید : یک روش خلاقانه برای استفاده از فاصله کانونی لنز
این دو موضوع کاملا با هم تفاوت دارند. پرسپکتیو چیزی است که به زاویه دوربین و نحوه‌ی قرارگیری آن نسبت به سوژه بستگی دارد اما فاصله کانونی چیزی است که روی نحوه‌ی نمایش تصویر تاثیرگذار است. این دو مورد را نباید با هم اشتباه گرفت اما برخی اوقات ممکن است به صورت پشت سر هم به این دو اشاره شود.
فشردگی پس زمینه چیزی است که بیشتر با لنزهای تله فوتو رخ می‌دهد تا لنزهای واید. برای مثال تصور کنید با لنز 16 میلیمتر از یک صحنه عکاسی می‌کنید و سپس با لنز 50 میلیمتر نیز یک عکس دیگر از همان صحنه می‌گیرید و برای عکس‌های بعدی به ترتیب از فواصل کانونی 100 و 200 به میلیمتر استفاده می‌کنید. اکنون این چهار عکس را در کنار هم قرار داده و بررسی کنید.
متوجه خواهید شد که هرچقدر فاصله کانونی بلند تر باشد بیشتر به نظر می‌رسد که پس زمینه داخل تصویر فشرده شده است و پیش زمینه نیز به نظر می‌رسد که رو به عقب هل داده شده است.
به بیانی دیگر به نظر می‌رسد که پیش زمینه و پس زمینه به یکدیگر فشار داده شده‌اند. این افکت در مواقعی که می‌خواهید بخش بیشتری از پس زمینه را داخل عکس داشته باشید اما در عین حال یک کلوزآپ از سوژه داشته باشید مناسب است.
پرسپکتیو اجباری نیازی به توضیح ندارد زیرا اسم آن همه چیز را برای ما شرح می‌دهد. برای درک ساده‌ی پرسپکتیو اجباری شما ابتدا باید با یکی از زوایای ساده‌ی خطای دید آشنا شوید. در صورتی که دو شی با ابعاد مساوی را با فاصله از یکدیگر قرار دهید و از زاویه مقابل از این دو عکاسی کنید، جسمی که نزدیک‌تر است بزرگتر دیده می‌شود.
با استفاده از همین مفهوم می‌توانید از یک ماشین با اندازه‌ی کوچک عکاسی کنید و با قرار دادن یک فرد در پشت آن با فاصله‌ی مناسب باعث شوید که نسبت این دو با هم برابر باشد. خیلی از تولیدکننده‌های فیلم برای سال‌های متمادی از این تکنیک استفاده کرده‌اند. مشهورترین مورد هم فیلم «برخورد نزدیک از نوع سوم» اثر استیون اسپیلبرگ است.
در این مقاله سعی شد به زبان ساده رابطه‌ی بین پرسپکتیو و فاصله کانونی را برای شما شرح دهیم. در صورتی که سوالی در این باره دارید، می‌توانید با استفاده از قسمت نظرات همین مطلب آن را با ما در میان بگذارید.
برای خواندن مطالب بیشتر به سایت نورنگار مراجعه کنید.
