شاید شما هم به تازگی برای کارایی سریع‌تر، عکس با کیفیت بهتر، کنترل‌هایی خلاقانه‌تر، یا همه‌ی این موارد یک دوربین دیجیتال DSLR خریده باشید. اما بعد با چیزهایی که از این سو و آن سو می‌شنوید، متوجه می‌شوید که می‌توانید از آن به عنوان دوربین فیلمبرداری HD هم استفاده کنید. اما احتمالا بعد از اینکه […]
شاید شما هم به تازگی برای کارایی سریع‌تر، عکس با کیفیت بهتر، کنترل‌هایی خلاقانه‌تر، یا همه‌ی این موارد یک دوربین دیجیتال DSLR خریده باشید. اما بعد با چیزهایی که از این سو و آن سو می‌شنوید، متوجه می‌شوید که می‌توانید از آن به عنوان دوربین فیلمبرداری HD هم استفاده کنید. اما احتمالا بعد از اینکه چند کلیپ ضبط کردید متوجه می‌شوید که یک فیلمبرداری خوب با DSLR یا دیگر دوربین‌هایی که قابلیت تعویض لنز دارند لزوما به راحتی و تنها با فشار دادن دکمه‌ی ضبط انجام نمی‌شود.
اعتراف می‌کنم، این وضعیتی بود که کمابیش خودم را در آن پیدا کردم. پیش از این تجربه‌های زیادی با دوربین‌های فیلمبرداری معمولی برای ضبط ویدیو و DSLR دیجیتال برای عکاسی داشتم، اما باید اعتراف کنم در استفاده از DSLR برای فیلمبرداری HD کاملا تازه‌کار هستم.
در حالی که در رابطه با اینکه چه چیزهایی برای تازه‌کاران مهم است که بدانند افکار خودم را داشتم، از چند کارشناس هم سوال کردم: chuck Westfall، مشاور فنی مهندسی شرکت کانن آمریکا و Amy Vitale، عکاس مستند ، فیلم‌بردار و نماینده‌ی شرکت نیکون.
چه وقتی می‌خواهید از همه‌ی امکانات دوربینتان استفاده کنید و یا اینکه می‌خواهید مهارت فیلم‌برداریتان را بهبود ببخشید، اینجا چند ترفند را می‌گویم که هر تازه‌کاری باید وقتی می‌خواهد فیلمبرداری با DSLR را یاد بگیرد آنها را در نظر داشته باشد.
[porto_content_box border_top_color=”blue”]
شاید شما تسلط کافی روی نگه داشتن نفس و ثابت نگه داشتن آرنج خود را هنگام انداختن عکس داشته باشید، اما وقتی می‌خواهید ویدیویی را ضبط کنید بهتر است که دوربین را روی یک سه‌پایه‌ی محکم بگذارید.
Vitale می‌گوید: “بدون ثبات واقعی، ویدیوی شما پر از لرزش و غیر‌حرفه‌ای به چشم می‌آید، تنها در صورتی که چاره‌ی دیگری ندارید و نمی‌توانید بند یا یک لبه یا هرچیزی که بتواند دوربین را ثابت نگه دارد پیدا کنید از دست‌هایتان برای نگه داشتن دوربین استفاده کنید.”
همینطور زمانی که می‌خواهید حرکت Panning انجام دهید –حرکت سریع دوربین از چپ به راست یا برعکس- با وجود اینکه در عکاسی خوب به نظر می‌رسد، اما در فیلمبرداری با دست اصلا خوب نیست. استفاده از سه‌پایه می‌تواند به یک حرکت افقی آرام و کنترل شده کمک کند. همچنین در مورد حرکت افقی سریع، Westfall پیشنهاد داد که از زوم کردن سریع خودداری کنید، مگر اینکه بخواهید به طور عمد چنین افکتی ایجاد کنید.
او در این باره می‌گوید “یک سه‌پایه‌ی محکم به خودی‌خود بسیار مفید است اما ویدئوی شما در ترکیب با لوازم جانبی دیگر مانند اسلایدرها برای ایجاد محتوای ویدئویی است که حرفه‌ای تر به نظر می‌رسد.”
اگر برای اولین بار است که از DSLR استفاده می‌کنید، احتمالا عادت به داشتن دوربینی که همه‌ی کارها را به صورت دستی یا غیراتوماتیک انجام دهد ندارید. برای اینکه بتوانید بهترین فیلم‌ها را با دوربین DSLR تان بگیرید، بهتر است که کنترل‌های ویدیویی دوربینتان را پیدا کنید، استفاده از امکانات دستی آنها را یاد بگیرید و تجربه‌شان کنید. این کنترل‌های دستی شامل فوکوس دستی لنز دوربینتان نیز می‌شود.
Westfall می‌گوید: “فوکوس خودکار ابزار خوبی است، مخصوصا برای سوژه‌های در حال حرکت. اما فوکوس دستی یک تکنیک خلاقانه‌ی بسیار باارزش است که خصوصا در تصویر‌برداری از سوژه‌های نسبتا ثابت استفاده می‌شود.”
یادگیری فوکوس دستی نیاز به تمرین دارد، در واقع Vitale معتقد است یکی از سخت‌ترین قسمت‌های یاد گرفتن فیلمبرداری با دوربین‌های DSLR همین مهارت است.
او معمولا با ترکیب‌بندی صحنه‌اش در منظره‌یاب دوربین شروع می‌کند و بعد سوژه‌اش را با زدن دکمه زوم در کنار LCD دوربین بزرگ می کند تا جزئیات بیشتری را ببیند و فوکوس را چک کند. زمانی که همه‌چیز واضح شد، دید را روی تصویر به حالت عادی برمی‌گرداند و شروع به فیلمبرداری می‌کند.
Vitale پیشنهاد می‌دهد که برای یادگیری فوکوس روی سوژه‌های در حال حرکت، ابتدا روی افرادی که به شکل موازی نسبت به دوربین حرکت می‌کنند تمرین کنید و زمانی که قلق این کار دستتان آمد، سراغ سوژه‌هایی بروید که به سمت شما می‌آیند و یا از شما دور می‌شوند.
[porto_blog post_layout=”medium” columns=”3″ post_in=”9815″ number=”1″]
اگر از فوکوس خودکار استفاده می‌کنید، به یاد داشته باشید که خیلی از لنز‌های دوربین‌های DSLR –چه جدید و چه قدیمی- هنگام فوکوس خودکار در فیلمبرداری سر و صدای زیادی دارند، که این صدا معمولا به وسیله‌ی میکروفون‌های درونی دوربین ضبط خواهند شد. البته، معمولا این مشکل با استفاده از میکروفون های اکسترنال برطرف می‌شود، اما روش معمول برای جلوگیری از این صدا در ویدئو‌های DSLR، استفاده از لنز‌های سری STM کانن یا سری AF-P نیکون است. این لنز‌ها با موتورهای پله‌ای پرسرعت و بی‌صدایی که دارند می‌توانند در هنگام فیلمبرداری به سرعت و بسیار بی‌صدا فوکوس روی سوژه‌های متحرک را حفظ کنند.
هرچند ممکن است بخواهید که به صورت پیوسته یک رویداد را فیلمبرداری کرده و همه‌چیز را ثبت کنید، اما چند دلیل وجود دارد که این کار را با یک دوربین DSLR یا ILC انجام ندهید.
اول اینکه، این‌ها دوربین فیلمبرداری نیستند و فیلمبرداری مداوم با آنها ممکن است باعث داغی بیش از حد حسگر دوربین بشود و به ان آسیب برساند. بنابراین بهتر است که اگر نیاز به ضبط کردن یک سخنرانی یا نمایش مدرسه دارید از همان ابتدا از یک دوربین فیلمبرداری استفاده کنید.
دوم اینکه، به طور کلی تصاویر طولانی می‌توانند خسته‌کننده باشند. به همین دلیل فیلمبرداری در بخش‌های کوتاه‌تر با تصویر‌هایی که از زوایای مختلف فیلمبرداری شده‌اند، می‌تواند نتایج جالبی داشته باشد. Vitale پیشنهاد می‌کند که فیلمبرداری را در سه یا چهار تصویر جداگانه از همان سوژه با فاصله‌های مختلف انجام دهید.
Vitale می‌گوید: “یک نسبت خوب تصاویر در فیلمبرداری، 50 درصد تصویر کلوزآپ، 25 درصد مدیوم شات و 25 درصد واید شات است.” بهتر است برای گرفتن این تصاویر تنها به زوم اکتفا نکنید بلکه دوربین را به سوژه نزدیک‌تر و دور‌تر کنید.
Vitale همچنین کلیپ‌های حداقل ده ثانیه‌ای را نیز پیشنهاد می‌دهد. او گفت: به عنوان عکاسی که فیلمبرداری را تازه شروع کرده بودم، احساس می‌کردم مدت زیادیست که در حال فیلم‌برداری‌ام اما زمانی که به اتاق ادیت فیلم رفتم متوجه شدم بیشتر فیلم‌ها تنها چند ثانیه هستند. شما به فاصله کافی میان کلیپ‌ها احتیاج دارید که بتوانید از طرفین کات کنید.
یادگیری تکنیک‌های فیلمبرداری ناپیوسته نکته‌ای کلیدی برای داستان‌سرایی خوب است. Westfall گفت: وقتی که تازه کارید، اهمیت زیادی دارد که زمان و تمرکزتان را به یادگیری هنر داستان‌سرایی با ویدیو اختصاص دهید. هر چند کتاب خوب در دسترس هستند، اما می‌توانید فیلم‌های کلاسیک را ببینید و مطالعه کنید تا فرق بین تصویر عادی، کلوز_آپ متوسط و کلوز_آپ بسته را بفهمید.
هرکسی که به صورت عادی ویدویی گرفته باشد در نهایت در هنگام مکالمه نویزهای ناخوشایندی را روی صداها می‌شنود. یا اینکه سر و صدای پشت‌زمینه زمانی که روی سوژه‌تان تمرکز کردید در تصویر ثبت می‌شود.
قبل از اینکه دکمه ضبط را فشار دهید، بهتر است که حساب اتفاقاتی که دور و اطرافتان می‌افتد را داشته باشید. همچنین حتما باید با چک کردن تنظیمات کنترل کننده‌های دوربینتان مطمئن شوید که صدای کسی یا چیزی که درحال ضبط کردنش بلند و واضح است.
Westfall در این باره می‌گوید: ” میکروفون‌های درونی دوربین در شرایط ساکت و نزدیک به سوژه بهتر کار می‌کنند، اما وقتی که شما این مزیت را ندارید و نمی‌توانید زیاد به سوژه نزدیک شوید، بهتر است که از میکروفون خارجی استفاده کنید، اگر یک سوژه‌ی یکسان دارید، از میکروفون‌های کوچک بی‌سیم استفاده کنید تا صدای افراد را در محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا، با کیفیت بهتری ضبط کنید.”
هرگز صبر نکنید تا سر یک رویداد مهم مهارت‌تان را امتحان کنید. در اوقات فراغت خودتان دوربین را بردارید و تنظیمات را عوض کنید تا ببینید چه اتفاقی می‌افتد. به طور مثال از white balance متفاوتی استفاده کنید تا حس خاصی را به نمایش بگذارید، یا با تعویض فوکوس روی سوژه فیلمبرداری کنید.
Westfall می‌گوید: هرچه قدر بیشتر فیلمبرداری کنید راحت‌تر می‌توانید کارتان را بهبود ببخشید. خرجی هم ندارد تنها با استفاده از تکنیک‌های مختلف زمانتان را صرف تجربه می‌کنید، پس تا می‌توانید دانش‌تان را افزایش دهید.
سعی کنید دقیقا همان کار‌ی که احتمالا با عکس‌ها و دوربین عکاسیتان انجام می‌دهید را با مد فیلمبرداری دوربین هم انجام دهید. برای مثال فیلمبرداری را از موقعیتی به جز موقعیت دید مستقیم چشم امتحان کنید.
Vitale در این باره می‌گوید: زاویه‌های مختلف را پیدا کنید تا جالب‌ترش کنید، روی زمین دراز بکشید یا از بالا فیلم بگیرید. و همچنین اضافه کرد: نترسید که سوژه از قاب خارج شود، بهتر از این است که با دوربین سعی در دنبال کردنش داشته باشید.
تکنیک‌های بالا به شما کمک می‌کنند تا با دوربین DSLR تان بهتر فیلمبرداری کنید. فراموش نکنید که تمرین و تجربه، دو بال مهم برای پرواز در دنیای تصویرگری با DSLR هستند. بنابراین اگر در حین کار با دوربینتان به مشکلی برخوردید، بد نیست آنها را در بخش نظرات با ما مطرح کنید.
برای خواندن مطالب بیشتر به سایت نورنگار مراجعه کنید.
