ماه به دو دلیل سوژه سختی برای عکاسی است؛ درخشان بودن و دور بودن. اما با تجهیزات و تنظیمات ویژه می‌توانید به این هدف برسید. ماه سوژه سختی برای عکاسی است. وقتی در شبی که ماه کامل است به بیرون می‌روید، ماه بزرگ به نظر می‌رسد، انگار بر آسمان غالب شده است. اما وقتی […]
ماه به دو دلیل سوژه سختی برای عکاسی است؛ درخشان بودن و دور بودن. اما با تجهیزات و تنظیمات ویژه می‌توانید به این هدف برسید.
ماه سوژه سختی برای عکاسی است. وقتی در شبی که ماه کامل است به بیرون می‌روید، ماه بزرگ به نظر می‌رسد، انگار بر آسمان غالب شده است. اما وقتی یک عکس سریع از آن می‌گیرید، مثل یک لامپ سفید کوچک به نظر می‌رسد.
آنچه یک عکس خوب از ماه را می‌سازد
قبل از عکس گرفتن از ماه، باید دو نکته را به خاطر داشته باشید: ماه بسیار بسیار درخشان است و بسیار بسیار دور است. این نکات شاید به نظر واضح برسند، اما در حقیقت عوامل اصلی هستند که عکاسی از ماه را دشوار می‌سازند.
به دلیل درخشان بودن ماه، و به این دلیل که تنها اجرام قابل مقایسه با آن، ستاره‌ها و سیاره‌ها هستند، ماه بزرگتر از آنچه هست ظاهر می‌شود. اما در واقعیت، فقط یک جسم کوچک در آسمان شب است. این یعنی بدون لنز تله‌فوتو قادر به ثبت یک کلوزآپ خوب از آن نیستید.در درجه‌ی دوم، ماه درخشان‌تر از هر جسم دیگری در آسمان است – در کنار نورهای مصنوعی. با این که چشم ما برای دیدن ماه و محیط اطراف، به اندازه‌ی کافی داینامیک رنج دارد، اما ممکن است دوربین از این داینامیک رنج برخوردار نباشد. این یعنی باید نورپردازی کافی را انجام دهید و آن را تنها جسم درخشان در یک آسمان سیاه کنید یا محیط اطراف را نورپردازی کنید و آن را به یک حباب سفید تبدیل کنید.
یک عکس خوب از ماه می‌تواند این مشکلات را حل کند. این عکس می‌تواند به صورت کلوزآپ با لنز تله فوتو ثبت شود تا جزئیات کوچک را نمایش دهد، یا راهی برای متعادل ساختن نور ماه باشد که بتوانید جزئیات دیگر را هم در تصویر ببینید.
تجهیزات
وقتی از ماه، عکس می‌گیرید، در صورت استفاده از سه‌پایه بهترین نتایج را می‌گیرید اگرچه لزوما نیازی به سه‌پایه ندارید.
اگر می خواهید یک عکس کلوزآپ از ماه بگیرید، به یک لنز حداقل ۲۰۰ میلی‌متری روی یک دوربین فول‌فریم نیاز خواهید داشت (که حدود ۱۳۰ میلی‌متر روی یک کراپ‌سنسور است). هرچقدر فاصله کانونی بیشتر باشد، بهتر است.
عکاس‌های نجومی از قانون معروف به Loony 11 برای عکاسی از ماه استفاده می‌کنند (در واقع بیشتر یک راهنما است). بر اساس این قانون اگر گشادگی دیافراگم برابر با f/11 باشد، سرعت شاتر صحیح با ایزو رابطه عکس دارد. به بیان دیگر، اگر گشادگی دیافراگم برابر با f/11 و ایزو برابر با ۱۰۰ باشد، سرعت شاتر صحیح، ۱/۱۰۰ خواهد بود؛ اگر ایزو ۴۰۰ باشد، سرعت شاتر باید ۱/۴۰۰ باشد.
قانون Loony 11 یک نقطه‌ی شروع خوب است اما آن را تبدیل به یک اصل مسلم و قطعی نکنید. همیشه می‌توانید تنظیمات را تغییر دهید. اگر گشادگی دیافراگم را به اندازه‌ی یک استاپ باز کنید، باید سرعت شاتر را هم یک استاپ تغییر دهید. بهترین حالت این است که دوربین را روی مود دستی بگذارید، تنظیمات آن را برابر با f/11، ایزوی ۱۰۰ و سرعت شاتر f/100 قرار دهید.
نکات و ترفندهای دیگر
اگر یک تلسکوپ دارید و لنز تله‌فوتو ندارید می‌توانید از یک تیوپ الحاقی برای نصب دوربین روی تلسکوپ استفاده کنید. اگر به عکاسی نجومی علاقه‌مند هستید، این راه‌حل بهتر است زیرا می‌توانید از اجرام دیگر مثل حلقه‌های زحل هم عکس بگیرید.
همچنین می‌توانید با تلفن هوشمند و دوربین دوچشمی به نتایج خارق‌العاده‌ای برسید. فقط نیاز به یک اداپتور دارید تا آن‌ها را به هم وصل کنید و یک سه‌پایه می‌خواهید تا همه چیز را ثابت نگه‌دارید. سایت iAstrophotography به کاربرد تلفن هوشمند در عکاسی نجومی اختصاص یافته است پس اگر به دنبال این ماجراجویی هستید دیدن آن خالی از لطف نیست.
قانونی Looney 11 کاملا محیط اطراف عکس را نادیده می‌گیرد. نورپردازی را صرفا برای ماه انجام می‌دهد. اگر به دنبال ثبت ماه به عنوان بخشی از یک چشم‌انداز هستید، بهترین روش برای انجام این کار ثبت دو تصویر است: یکی نورپردازی برای ماه و دیگری نورپردازی برای منظره. همچنین می‌توانید یک نمونه از دو عکس متفاوت را در ادامه ببینید.
سپس در فتوشاپ یا ویرایشگر تصویر مورد نظر خود، می‌توانید دو عکس را ترکیب کنید. در نتیجه بهترین خروجی را از دو عکس می‌گیرید: یک چشم‌انداز واضح همراه با ماه.
این ترفند صرف‌نظر از تصویری که ماه را با آن ترکیب می‌کنید، نتیجه‌بخش است. تقریبا بر همه چیز تأکید می‌کند. اگرچه ماه سوژه‌ی جذابی است اما عکاسی از آن دشوار است.
برای خواندن مطالب بیشتر به سایت نورنگار مراجعه کنید.
