چکیده
انسان‌ها از قرن‌های بسیار دور تاکنون در صدد جستن راهیبرای به اشتراک گذاشتن عقاید و تصوراتشان با یکدیگر بوده اند.
هنر حالت و فرم ( Form ) دادن به مواد مختلف برای بیاناندیشه ای را مجسمه سازی می گویند. مجسمه سازی ( Sculpture ) ساخت اشیا به صورت ترکیبی و هم گذاری و یا به روش بیرون کشیدن جسم متشکل از یک حجم شکل نیافته است.پیکره ساز توسط مصالح و متریال( Material ) گوناگون ؛ فرآیندشکل دادن به مواد را منتج به سازه ای سه بعدی به نام پیکره و یا تندیس میکند. مجسمه ها در ابعاد متفاوت و با منظور و بیان هنری ساخته میشوند. این هنر از شاخه های هنرهای تجسمی و هنر های زیبا ( Fine arts) است و نقش بسیار مهمی در بیانو تجسم وقایع و افراد تاریخ دارد.
مقدمه
هنر مجسمه سازی به‌عنوان شکلی از رفتار انسان در نسبت با جهان، از دوران ماقبل تاریخ وجود داشته است. اولین آثار مجسمه سازی شناخته‌شده مربوط به حدود ۳۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است. بشر اولیه برای مقاصد معنوی یا مذهبی،پیکرهای حیوانی و انسانی را که با استفاده از استخوان، عاج یا سنگ حکاکی شده بودند، خلق میکردند.
مجسمه‌سازی، محصول فرهنگی از دوران طلایی جوامع یونانیو رومی بوده و نقش مهمی در توسعه‌ی هنر غرب داشته است.یونانیان باستان پیکرهایی به شکل خدایان خود می ساختند و در معابد قرار میدادند؛ مصریان نیز مجسمه هایی برایمردگان خود میساختند و اقوام دیگر نیز هر یک مطابق با سنن و آئین خود اقدام به ساخت مجسمه میکردند. مجسمه‌سازی و معماری به عنوان هنر های مکمل ؛ شالوده‌ی اصلی هنر دینی برای چندین قرن بودند که این مهم هنر و تمدن اروپا را ترقی داد.
ارمغان مجسمه سازی به هنرمند کشف از دل هر جسمیت جامد است. مجسمه سازی یک اصطلاح ثابت وفرم ناپذیر نیست که بهیک گروه بندی همیشگی از فعالیت‌های هنری اعمال شود. مجسمه سازی نام هنری است که رشد و تغییر میکند.
گستره این هنر قرن بیستم بسیار فراخ تر از دو یا سه دهه قبل بود. در اواخر قرن بیستم، بسیاری از هنرمندان شروع به کشف انتزاع یا ساده‌سازی فرم‌ها و حذف جزئیات کردند. برخی از هنرمندان، مجسمه‌های خود را از پایه‌های سنتیبرداشتند .دسته ای دیگر شروع به کاوش و استفاده از در متریالجدید کردند آنان رویکرد و اندیشه استعاری و به ایده و مفهوم نهفته در یک اثر ارج نهادند.
در این مقاله تلاش بر آن است تا علاوه بر ارائه تعریفی درباره مجسمه سازی ، به آشنایی با شیوه های ساخت مجسمه، انوع آن ، متریال مورد استفاده و استقبال هنرمندان و هم چنین معرفی چهره های تاثیرگذار و مهم این هنر بپردازیم.
تعریف مجسمه سازی
هنر مجسمه سازی به‌عنوان نمودی از رفتار انسان در نسبت با محیط پیرامون از دوران ماقبل تاریخ وجود داشته است. انسان نخستین اشیایی سودمند و کاربردی خلق می‌کرد که با فرم‌هاییشبیه به مجسمه تزئین شده بودند. بعضی از آن ها جنبه مذهبی و دینی داشته است و برای مقاصد معنوی و یا نمایش قدرت حاکمان ساخته میشده است.
مجسمه‌سازی تنها گونه هنرهای تجسمی است که تلفیقی از سه بعد در انتقال و بیان یک منظور است. کلمه Sculpture برگرفته از کلمه لاتین sculpere به‌معنای کنده‌کاری است. مجسمه سازی یا پیکره سازی فرم یا حالت دادن به مواد برای مقاصد هنری است. این هنر نقش بسیار ارزنده ای در تکامل و رشد فرهنگ دارد ؛ به طوری پدید آمدن آن در رنسانس ایتالیا و ادقام آن با معماری نمد های فراوانی در مذهب و بناهای مذهبی داشته است. مواد در دستان هنرمند به قصد تخلیه تخیل ، انتقال اندیشه و پیام او شکل داده میشود.
پیکره به منظور هدفی خاص در هیبت یک انسان، شئ و یاحیوان ساخته می شود. در واقع هر اشکال سه بعدی که از نظر موضوعی هدفمند باشند با نام های پیکره، مجسمه و تندیس شناخته میشوند.
طیف وسیعی از مواد از جمله خاک رس، چسب، سنگ، فلز، پارچه، شیشه، چوب، بتن، و مواد ترکیبی را می‌توان در اینهنر مورد استفاده قرار داد. مواد را می‌توان حکاکی، مدلسازی،قالب‌گیری، هم گذاری و مونتاژ کرد .
تاریخچه مجسمه سازی
سبقه هنر مجسمه‌سازیبه دوران ماقبل تاریخ (40000 الی 4000 سال قبل از میلاد) باز می‌گردد. نخستین آثار شناخته شده متعلق به عصر حجر هستند. ونوس برخات رم و ونوس تن تن هر دو قدمتی بالغ بر 230 هزار سال پیش از میلاد دارند.
تصویر تندیس ونوس برخات و ونوس تن تن با قدمت 230 هزار سال پیش از میلاد
پس از مجسمه‌سازی مصر باستان که خدایانی از جنس سنگ و یا برنز در معابد قرار میدادند و یا پیکره هایی شبیه به فرد تازه وفات یافته میساختند زیرا گمان داشتند که روح مرده به دنیاباز می گردد و با دیدن این مجسمه از سرگردانی نجات پیدامی کند ، ادوار پر اهمیتی که در رشد هنر مجسه‌سازی تاثیر گذار بودند، اروپای دوران کلاسیک (500 تا 27 سال پیش از میلاد)، دوره‌ی گوتیک (1150 الی 1300 میلادی)، رنسانس ایتالیا (1400 الی 1600 میلادی) و دوره‌ی باروک (1600 الی1700 میلادی) هستند.
تندیس‌ها و نقش برجسته‌های مصری با رنگ و یا مواد رنگ‌آمیزی دیگر پوشانیده میشدند. این مواد شامل ورقه‌هایطلا و نقره و سایر رنگ‌های گران‌بها بودند.
عناصر مجسمه سازی (Sculptural Design)
• فضا
• ماده
• سطح
مجسمه را می توان در فضا و ماده (جرم) خلاصه کرد. ماده یاجرم به همان توده مواد، مصالح و متریال مورد استفاده گفته میشود. هوای اطراف آن توده را فضا می نامند. عنصر بسیارمهم دیگر مجسمه ها (سطح) است. استفاده از سطح تاثیراتبصری متفاوتی از جمله محدب بودن، مقعر بودن را ایجاد کند.
سطوح محدب (Convex Surfaces) القا کننده و رضایت، فشار درونی و لبریز بودن هستند این در حالیست که سطوح مقعر (Concave) نشانه فشار بیرونی، غیر واقعی بودن و سقوط هستند.
سطح صاف، نمی‌تواند هیچ حسی از سه بعدی را القا نمایددرحالی که یک سطح مدل و بافت دار، نور و سایه را به واسطه فرورفتگی و بر آمدگی منعکس میکند.
اقسام مجسمه
1_ مجسمه هایی که اطراف آنرا فضا محاط کرده. شامل نیم تنه ها سردیس، تندیس ها و پیکره ها.به این مجسمه ها ایستا نیز گفته میشود و معمولا سر و بدن در حالت سه بعدی ساخته میشود.
2_ نقش بر جسته که نقوش بر پیش زمینه ای قرار دارند میباشند که در ایران باستان نمونه های عالی آن در تمدن های هخامنشیان و ساسانیان دیده میشود.
روش های ساخت مجسمه
• افزایشی (شکل دهی): در این روش هنرمند با اضافه کردن تدریجی موادی چون گل، گچ، موم و مواد مشابه و با شکل دادن به آن، به فرم و حجم مورد نظر دست می یابد.
روش افزایشی
• روش کاهشی (کنده کاری و حجاری): در این روش مجسمه ساز ابتدا توده سنگ یا چوب یا ماده دیگر را آماده کرده و بعد از طراحی شکل مورد نظر روی توده خام، شروع به تراشیدن و کاستن زواید بطور همزمان از جهات مختلف می کند تا به شکل نهایی و مطلوب برسد.
روش کاهشی
• جفت کاری (چسباندن): هنرمند با کنارهم قرار دادن اجزا و قطعات مختلف و انتخابی خود، فرم و حجم مورد نظر را کامل می سازد. مانند کلاژ یا جفت و جورکاری فلزات و اشیای مختلف و ترکیب آنها با یکدیگر.
مجسمه سازی سنتی
مجسمه‌سازان سنتی عموما از مجسمه‌های یونان و رم باستان الهام می‌گرفتند. در یونان باستان مجسمه های سنگی و برنزیاز پیکر قهرمانان را در اماکن عمومی به نمایش می گذاشتند.هم چنین نمادی از خدایان متعدد را نیز در قالب مجسمه هاییکوچک و بزرگ در معابد جای می دادند.
هنر مجسمه‌سازی سنتی تا پیش از قرن بیستم، چهار مشخصه‌ی اصلی داشت:
• صرفا جنبه‌ی بازنمایی و نمایشی داشت.
• صرفا فرم جامد داشتند و عنصر فضای خالی همواره در کنار حجم دیده می‌شد. علاوه بر اینکه این فرم جامد هیچ‌گونه حرکتی نداشت.
• پیکره ها تنها از دو تکنیک کندن (carving) و مدلسازی(modeling) ساخته میشدند.
مجسمه سازی مدرن
نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، جنبشی به نام مدرنیسم در تقابل با نئوکلاسیک ریشه گرفت. در این زمان، مجسمه‌سازان به طبیعت‌گرایی بی رغبت شدند و بیشتر به سبک‌سازی های جدید، فرم و کیفیت‌های متضاد و نوینگرویدند.
درحقیقت توجه به رئالیسم روانی معطوف شد تا رئالیسمفیزیکی. بعدها، علاقه هنرمندان به روان‌شناسی به مجسمه سازی انتزاعی رو آوردند. مانند کارهای هنری مور و آلبرتو جاکومتی.
هنرمندان مکتب مدرن شروع به ساده‌سازی فرم‌ها و حذف جزئیات کردند. برخی از هنرمندان، مجسمه‌های خود را از پایه‌های سنتی برداشتند و به‌جای آن کار را روی سیم یا کابل آویزان کردند تا امکان حرکت و ایجاد مجسمه‌های جنبشیایجاد شود. امروزه برای ساخت یک مجسمه علاوه بر تکنیک‌های کندن و مدلسازی می‌توان از مونتاژ کردن، چسباندن و یا هولوگرام استفاده نمود.
بعد ها هنری پدید آمد قراتر از شکل و توقع مجسمه های سنتی به نام اینستالیشن که ترکیب مواد مجسمه‌سازی با صدا، نور، ویدئو پروجکشن و تصاویر دو بعدی برای ایجاد محیط‌هایسه‌بعدی است.
هنر مجسمه‌سازی امروز دیگر محدود به مفاهیم مجسمه‌سازیسنتی، ابزارها و تکنیک‌های آن نیست. جنبه‌ی بازنمایی آن با انتزاع (abstarct) جایگزین شده و همچنین میتواند حالت جامد و بدون حرکت خود را از دست بدهد. در هنر مجسمه‌سازیمدرن، عنصر فضای خالی با دقت بیشتری برای نمایش یکمفهوم به کار گرفته شده و مجسمه میتواند تحرک و جنبش داشته باشد.
در عصر امروزی ، از مواد ثانویه ای نظیر بتن، فایبرگلاس،آلومینیوم ، لاستیک، پاپیه ماشه، اجزای دوچرخه، شیشهرنگی و مواد بازیافتی درساخت مجسمه استفاده می شود.
انواع متریال در ساخت مجسمه
1_ مجسمه سازی با گل
مجسمه های ساخته شده با گل که به مجسمه های سفالین نیز معروف اند ؛ از دوره پارینه سنگی شروع شد یکی از محبوب و مرسوم ترین انواع مجسمه شدند. گل شکل پذیر ، ارزان ، سبک و در عین حال مستحکم و پایدار است و در در قالب گیری هم به عنوان الگو مدا اولیه استفاده میشود.
گل نسبت به سایر مصالح ساخت بیشتر است و از آنجا که دیرتر خشک میشود و امکان اصلاح کار وجود دارد، برای شروع مجسمه سازی ایده آل است.
از اولین انواع مجسمه های سفالین می توان مجسمه ونوس دولنی را نام برد که مربوط به حدود 26000 تا 24000 سال ق.م است. پیکره از جنس سرامیک بوده و در جمهوری چک یافتشده است.
2_ مجسمه سازی با چوب
مجسمه های چوبی از قدیمیترین انواع مجسمه به شمار می روند که تا اوایل صدر مسیحیت استفاده شده است.
نقش برجسته چوبی متعلق به دوران صدر مسیحیت
مجسمه سازی با چوب در گذشته بسیار مورد استفاده و استقبالواقع شده است، بعدها در عصر باروک، چوب توسط لایه ای از گچ پوشیده و نقاشی می شد. اما به دلیل آسیب پذیری در برابر پوسیدگی، حشرات و آتش سوزی کم تر به جا مانده است.بیشتر مجسمه های چین و ژاپن از چوب هستند و مجسمه سازی با چوب در این کشورها رواج بیشتری داشته باشد.
دوران طلایی استفاده از چوب در غرب، به آلمان سده میانه میرسد. از هنرمندان بسیار معروف آن دوره می توان به (فیتاشتاس) و (یتلمن) اشاره کرد.
3_ مجسمه سازی با سنگ
ساخت مجسمه های سنگ مرمر در یونان باستان و مجسمه های سنگ یشم در چینمرسوم است. این مهارت یادگار دوره نوسنگیاست. مجسمه های ساخته شده از یشم به خاطر نورانی بودن و شفافیت رنگها و سایه های شان بسیار محبوبیت دادند. دونوع از سنگ یشم به نام های نفریت و جیدیت در ساخت مجسمه بسیار حائز ?اهمیتهستند.سنگ پشم خواص متفاوتیرا همچون: خلوص و پاکی –زیبایی – جاودانگی را داراست.
در شیوه مجسمه سازی با سنگ بیشتر از سنگ های مرمریتو تراورتن استفاده میشود؛ خاصیت آهکی بودن این سنگ ها باعث برش پذیری بهتر آنها می گردد و هنرمند با تراشیدنقسمت های اضافی حجم مورد نظر را روی سنگ ایجادمینماید.
سنگ مرمر ایتالیایی در هنر روم باستان و رسانس توسط هنرمندانی نظیر دوناتلو و میکل آنژ استفاده می شد هم چنین در ساخت معبد پارتنون نیز از سنگ مرمر استفاده میشده است.
سری ستون های فیگوراتیو و نقوش تزئینی بدنه خارجیکلیساهای جامع گوتیک اروپا از نمونه های بعدی است. کلیسای شارتر، نوتردام ، ریمز و کلن از نمونه های این بنا ها اند.
در راستای توضیح درباهر مجسمه های سنگی ، آنچه از دیرباز مرسوم و ارزمند بوده است رعایت اصول فیگراتیو در مجسمه سازی است. در اینجا جا دارد به تعریف مختصری از واژه فیگوراتیو بپردازیم.
فیگوراتیوRepresentational
اصطلاحی برای هنر که به بازنمایی شکل انسان اشاره دارد ، اما تغییر یافته یا تحریف شده . این نوع از نوع قالباَ در شکل تندیس و یا نقاشی حضور پیدا میکند و بر اساس حالت و وضعیت های مختلف بدن انسان است.
فیگوراتیو عموماَ منجر به طراحی های دقیق، از فرم دست و پا و ژست و حالات متفاوت بدن انسان است. قدرت ترسیم و تصوروضعيت ماهيچه ها و استخوانهاي داخلي بدن از نمود های هنر فیگوراتیو است.
شکل انسانی واقع گرایانه به صورت واقع گرایانه ترسیم میشود. از این رو هنر فیگوراتیو را علیه انتزاع میدانند. . در فیگوراتیو برهنه ها یاصحنه هایی از انسان ها به تصویرکشیده می شود که در آن محور کار انسان یا انسان هاییاست که به تصویر کشیده شده اند. در آثار فیگوراتیو ، معنا ، مفهوم ، ماهیت و احساسات ساخته و منتقل میشود.
طراحی فیگور و سر انسان میتواند راه مناسبی باشد برایدرک عمیق مبانی طراحی و بررسی پرسپکتیو و تناسب در موضوعات مختلف طراحی.
هنگام ساخت یک مجسمه فیگوراتیو، علاوه بر تناسبات هر فيگور، به هماهنگي حاكم بر هم آنها نيز باید توجه کرد. وضعيت قرار گرفتن اجزا در كنار هم، در نظر گرفتن سطح زمين، وضعيت و نسبت فضاي منفي و مثبت و نهايتاً نور و سايه از نكاتي قابل اهمیت است. فیگوراتیو جنبشی در مقابل انتزاع است اما امروزه بیشتر به هنر اکسپرسیون نزدیک است.
4_ مجسمه با برنز
مجسمه سازی با برنز، روند پیچیده ای دارد که در چین،امریکای جنوبی و مصر رشد یافت. در ریخته گری برنزی ؛ الگوی اولیه و قالب از گل، گچ و یا موم ساخته میشود و بعد برنز ذوب شده در قالب ریخته می شود و خارج می شوند.
مجسمه های برنزی بسیار معروفی بر جای مانده اند که در زیر به شرح آن پرداخته می شود:
*دختر رقصنده :مجسمه برنزی مربوط به حدود 2500 قبل از میلاد – از تمدن هاراپان در هند.
*ذخائر پلاک های برنزی و مجسمه های برنزی یافت شده از حوضچه رودخانه زرد در چین مرکزی که به دوره شانگ بر میگردند.
*دروازه های بهشت (Gates Of Paradie) خالق : لوزنرو گمیبرتی
*دروازه های جهنم (Gates Of Hell)خالق: آگوست رودن
مرد پیاده (Walking Man I) خالق : جاکومتی
5 _ مجسمه سازی با گچ
در روش مجسمه سازی با گچ مخلوطی از گچ، سیلیس و آب تهیه میشود؛ طرح اولیه مدلسازی شده و با گچ قالب گیری میشود. هنگامی که مجسمه از قالب خارج شد با ابزار مناسب قطعات اضافه را جدا و پس از سنباده کاری و پرداخت مجسمه آماده میشود. مجسمه سازی با گچ برای ساختپیکره، تندیس و احجام کاربرد زیادی دارد.
6_ مجسمه سازی با پاپیه ماشه
مجسمه سازی با پاپیه ماشه در انواع ظروف کوچک، جعبه ها، قلمدان ها و دیگر کارها می تواند مورد استفاده قرار گیرد. مواد اصلی در این تکنیک هنری، کاغذ باطله مثلاً روزنامه و چسب چوب می باشد. که هم ارزان و هم در دسترس همگان قرار دارد و کاملا به صرفه است. عروسک های نمایش های عروسکی نیز عموماَ با این روش ساخته میشوند.
7_ مجسمه سازی با خمیر
یکی از متداول ترین روش های مجسمه سازی، کار با خمیرهای مجسمه سازی است. علت نام گذاری این مجسمه ها به علت مواد اولیه به کار رفته است که نوعی خمیر دست ساز موسوم به خمیر چینی است. آن‌چیزی که ما به عنوان خمیرمجسمه سازی می‌شناسیم، گِل خمیری (Dough Clay) است.
این خمیر بسیار لطیف و شکل پذیر است و می توان اشکال ظریف و زیبایی را با جزئیات تمام با این خمیر خلق کرد .غیرسمی است. از فواید دیگر این خمیر ؛ درجه ایمنی بالاتری ، رنگبندی فراوان ،استفاده آسان‌تر و قابلیت استفاده چندباره است. م چنین قیمت آن ارزان است.
طرز تهیه خمیر مجسمه سازی
➢ ابتدا نشاسته ذرت را به خوبی الک کنید تا به خالص‌ترینحالت خود در آید. هر نوع ناخالصی کیفیت خمیر را کم میکند.
➢ چسب چوب، آب و گلیسیرین را به نشاسته اضافه کنیدو سپس آنها را به خوبی هم بزنید تا یکدست شوند. فراموش نکنید ظرفی که در آن این مخلوط را هم می‌زنید، پیش‌تر با وازلین به خوبی چرب شده باشد.
➢ یک ظرف فلزی بردارید، کف آن را با وازلین چرب کنید. مواد را درونش بریزید و بر روی شعله بسیار ملایمقرارش دهید.
➢ دائما مواد را هم بزنید تا ته نگیرد. بعد از چند دقیقه،خمیری نرم خواهید داشت.
خمیر را زمانی که هنوز سرد نشده و اندکی حرارت دارد، ورز بدهید تا به‌خوبی آماده شود. می‌توانید خمیر را به مدت ۲ هفته در یخچال نگه دارید. بهتر است پس از خنک‌شدن کامل خمیر،آن را درون یک پارچه نخی بپیچید و سپس درون کیسهپلاستیکی قرار دهید تا به یخچال برود. پس از یک روز، می‌توانید مجسمه سازی با خمیر چینی را آغاز کنید.
از دیگر مواد استفاده شده در مجسمه سازی می توان به عاج و استخوان و صدف و سنگهای نیمه قیمتی مرجان و …نام برد. عاج ماده ای متراکم و سخت و سفید خامه ای رنگ است که در پستانداران رشد کرد. از این متریال در ساخت وسایل و آلات استفاده شده در کلیساها و اماکن مبارکه استفاده می شده. مرکز اصلی پیدایی این ماده در آفریقای شمال و هندوستان هستند. البته از عاج شیر ماهی اقیانوس اطلس و استخوان نهنگ نیز در اوپای شمالی استفاده می شده است.
ابزار و وسایل مجسمه سازی
1_ اسکنه نقطه ای
رایج‌ترین ابزاری است که در حین مجسمه سازی استفاده میشود چون از آن برای برداشتن سریع مواد از روی یک سطح یا برای شکل‌دادن اولیه به یک متریال خام استفاده میشود. برای سنگهای نرم، اسکنه فولادی ایده آل است.
برای سنگهای سخت‌تر مانند گرانیت، اسکنه‌های با نوک کاربید بهترین هستند. پس می‌بینید که نوع این ابزار مجسمه سازی، خیلی بستگی دارد به متریالی که استفاده می‌کنید. مسلماً برای چوب هم از جنس سر اسکنه نقطه‌ایمتفاوتی استفاده میشود. اسکنه نقطه‌ای، یک ابزار مجسمه سازی مهم است و شما باید حتماً آن را تهیه کنید. همچنیناسکنه های بتنی نقطه‌ای عمدتاً روی بتن استفاده میشوند. داشتن نوک تیز به جای لبه تیز به این معنی است که این اسکنه برای برش بتن مناسب‌تر است.
2_ اسکنه دندانه دار
اسکنه دندانه دار بعد از اسکنه نقطه‌ای برای اصلاح شکل مجسمه، حذف فرورفتگی‌ها و برجستگی‌ها استفاده میشود. شکل این اسکنه شبیه به دندان‌هایی است که ما با آنها می‌جویم به همین دلیل در انگلیسی هم به tooth chiselمعروف شده‌اند. این ابزار مجسمه سازی هنگام ضربه، سطح را می‌جود و برای لایه‌برداری از روی چوب و سایر سطوح مناسب است.
3_ اسکنه تخت
از اسکنه های تخت برای صاف کردن بافت مجسمه استفاده میشود. برای صاف کردن سطوح، ترد کردن لبه‌ها و تقاطع صفحات و برش دادن حروف هم از این ابزار مجسمه سازیاستفاده میشود. درواقع این ابزار مجسمه سازی در درجه اول برای دنبال کردن و اصلاح کار اسکنه دندانه دار استفاده میشود.
4_ چکش مجسمه سازی
چکش‌ها با وزن‌های مختلف، برای کارهای مختلف مجسمه سازیاستفاده میشود. این ابزار مجسمه سازی به طور کلی هم برایکنده‌کاری‌های عمیق و هم برای حکاکی کوچکترین جزئیاتاستفاده میشود. وزن چکش برای انتخاب نوع کاربری آن بسیارمهم است .
5_ رسپ یا سوهان
رسپ یا سوهان قطعه‌ای فلزی است که در سراسر سطح آن دندانه‌های بسیار کوچکی وجود دارد. از آنجایی که کنترل ابزارهای برقی مورد استفاده برای تکمیل کار ریز و جزییاتگاهی اوقات سخت است، سوهان به عنوان جایگزین استفاده میشود. رسپ‌ها همچنین میتوانند برای زمانی که شما می‌خواهید روی یک سطح بافت ایجاد کنید، مفید باشد.
6_ فرز مجسمه سازی
فرز مجسمه سازی یک ابزار برقی است که در سنگ تراشیاستفاده میشود. برای سنگهای نرم‌تر، می‌توان از دیسک‌هایسنگ زنی کاربید استفاده کرد.اما برای سنگهای سخت‌تر مانند گرانیت، باید از تیغه‌های الماس استفاده شود. ایندستگاه یک ابزار مجسمه سازی بسیار کارآمد است که میتواند کار تراشیدن، برش یا صاف‌کاری را با سرعت بسیارزیادی به اجرا بگذارد.
مجسمه سازان معروف
میرون
میرون ( مایرون ) یکی از مجسمه سازان معروف جهان است که اهل آتن باستان بوده است. او در قرن پنجم پیش از میلادمی زیست. بیشتر آثار میرون با فلز برنز ساخته شده اند.
آثار او بیشتر مجسمه هایی از قهرمانان و یا خدایان مختلف یونانی است. در آثار میرون نسبت های دقیق و ریتمی وجود دارد که پیش از او وجود نداشته است.
مشهورترین اثر میرون را می توان ( مرد دیسک اندازیا دیسکپران) دانست. این مجسمه به لحاظ دقت در آناتومی و تکنیک بسیار ستودنی است.
فیدیاس
فیدیاس، مجسمه ساز یونان باستان است که اغلب او را برترین مجسمه ساز سبک کهن می دانند. آثار مهم فیدیاسعبارتند از: آتنا و تندیس زئوس. تندیس زئوس که یکی از مشهورترین آثار فیدیاس است از عجایب هفتگانه ی دوران قدیم به حساب می آید. فیدیاس این مجسمه ی 12 متری را برای معبد المپیا ساخته است.
میکل آنژ
میکل آنژ یا میکل آنجلو هنرمندی اهل فلورانس بود که در قرن پانزده میلادی زندگی می کرد. نام او در تاریخ هنر همیشهماندگار است. از آثار معروف مجسمه سازی میکل آنژ می توان به پیه تا ، موسی و تندیس داوود اشاره کرد.
دوناتلو
دوناتلو در قرن پانزدهم میلادی یعنی در قلب رنسانس میزیسته است. دوناتلو هم مانند بسیاری از مجسمه سازان معروف جهان، ایتالیایی بوده است. او در مجسمه سازیسبکی منحصر به خود داشت که الگوی بسیاری از هنرمندان قرار گرفته است. دوناتلو آثارش را با سنگ ، برنز ، چوب ، خشت ، گچ و موم کار کرده آثار او بسیار زنده و دارای احساس هستند.تصویر زیر تصویر گیورگویس اثر دوناتلو است.
لئونارد داوینچی
داوینچی یکی از معروف ترین و مهم ترین هنرمندان تارخ هنر جهان است. داوینچی نقاش، مجسمه ساز و معمار ایتالیاییبود که معاصر با میکل آنژ بوده است. داوینچی مجسمه هایبسیاری خلق کرد اما تنها یکی از این مجسمه ها باقی مانده است. مجسمه مریم مقدس و کودک خندان . پژوهشگران حالا معتقدند که لئوناردو داوینچی، این مجسمه را در سال 1472 در‌حالی ساخته، که 19 یا 20 ساله بوده‌است.
جیان لورنزو برنینی
جیان لورنزو برنینی ، یکی دیگر از مجسمه سازان معروف جهان است که دسامبر سال ۱۵۹۸ در ایتالیا متولد شد. برنینی آثار مهمی را در قرن هفدهم خلق کرد و آثارش را تحت تاثیر سبک باروک می دانند. این آثار اکنون نیز در ایتالیاوجود دارند و ابهت رم را بیشتر کرده اند. مهم ترین آثار مجسمه سازی برنینی عبارتند از: آپولو و دافنه ، خلسه ترزای مقدس ، پلوتو و پروسرپینا.
برانکوژی
برانکوزی یا برانکوژی از مهم ترین و معروف ترین مجسمه سازان جهان است که نام او در تمام فهرست های مجسمه سازیموجود است. برانکولوژی الگوی بسیاری از هنرمندان و مجسمه سازان مهم دوره معاصر بوده است که بیشتر آثار خود را با مرمر و برنز ساخته است. از مشهورترین آثار برانکوژی می توان به دوشیزه پوگانی ، پرنده در فضا، بوسه اشاره کرد.
هنری اسپنسر مور
هنری مور مجسمه ساز و نقاش مشهور انگلیسی، سال 1898 میلادی متولد شد. مور، آثاری آبستره غول پیكر مرمر و برنز ریخته‌گری شده بسیاری خلق کرد که اغلب در اندازه‌های بزرگ و به سبک آبستره (انتزاعی) بوده اند. از هنری مور همواره به عنوان بنیانگذار نوع جدیدی از مجسمه سازی مدرن نام برده می شود. ازمشهورترین آثار مور می توان به مجسمه مادر و کودک، پیکره زن لمیده پوشیده ، مجسمه پادشاه و ملکه ، مجسمه خانواده اشاره کرد.
در آخر
مجسمه سازی بیان سه بعدی مفهوم با متریال گوناگون است که از آرایه های هنر تجسمی است. سیر تکمیل این هنر از انسان های نخستین تا هنر مدرن به درازا کشیده است. تغییرات این هنر هم راستای هنر امروزی به روش های ساخت مختلف منجر شده است. اما اصل فرم و تناسب مانا مانده است.
منابع
https://sofalgari.com
