سینرژیسم یک چارچوب نظری برای سازماندهی تمدنی است که در سال ۲۰۲۵ توسط پژوهشگر مستقل، ارسلان زینالی ارائه شد.
هستهٔ مرکزی سینرژیسم بر وابستگی متقابل تمام پدیدههای جهان استوار است. این ایده از فلسفهٔ اشراقی سهروردی و فیزیک کوانتومی (مفهوم درهمتنیدگی) الهام گرفته و تاریخ را نه بهعنوان خطی رو به پیشرفت، بلکه بهصورت یک مارپیچ تکاملی با بازخوردهای اکوسیستمی تفسیر میکند.
