پارسا پیروزفر سال ۱۳۷۳ شاید فکرش را هم نمیکرد که روزی روزگاری محبوب دل بسیاری از ایرانیها و علاقهمندان به سینما و هنر شود. پیروزفر، تحصیلکردهی رشتهی نقاشی از دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است، اما او به رشتهی بازیگری، کارگردانی تئاتر و نمایشنامهنویسی هم ورود میکند.
پارسا پیروزفر نزدیک به سی سال است که در عرصهی بازیگری و هنری فعالیت کرده و محبوبیت این بازیگر به مرور زمان افزایش یافت. فیلم «مهمان مامان»، «زن زیادی»، و «اسب حیوان نجیبی است» از مهمترین آثار این بازیگر محسوب میشود. با اینکه پارسا پیروزفر، حرفهی بازیگری را به صورت اصولی و توسط افراد مطرحی مثل حمید سمندریان و مهین اسکویی آموخت، فعالیت این بازیگر در دههی ۱۳۹۰ بنابه دلایلی کم شد. با این حال، پیروزفر در چند سال گذشته توانسته مجدد اسمش را با دو فیلم «مست عشق» و «تی تی» زنده کند. او در فیلم مورد انتظار «مست عشق» در نقش مولانا جلوی دوربین خواهد رفت. از طرفی دیگر، هنرنمایی پارسا پیروزفر در نقش «بهمن کاظمی» در سریال «یاغی» هم توجه بسیاری از مخاطبین را برانگیخت. در واقع هنرنمایی جذاب، کمنظیر و دیدنی پارسا پیروزفر در سریال «یاغی» که از شبکه نمایش خانگی پخش میشود، یکی از دلایلی بود که به کارنامهی تقریبا سی سالهی پیروزفر قرار است نیم نگاهی داشته باشیم.
اگر بخواهیم دقیق به کارنامهی هنری پارسا پیروزفر نگاه کنیم، او فعالیت حرفهایش را از سال ۱۳۷۳ در عرصهی هنر آغاز میکند. او در فیلم «پری»، اثری به کارگردانی و نویسندگی داریوش مهرجویی در نقش یک مرد زاهد جلوی دوربین ظاهر میشود. با اینکه فیلم «پری» در زمان خود نتوانست آنگونه که باید سر و صدا کند، این اثر اولین فیلم سینمایی مهم پارسا پیروزفر در کارنامهی هنریاش تلقی میشود.
همکاری پارسا پیروزفر در ابتدای مسیرش تنها منحصر به مهرجویی نبود. او سال ۱۳۷۴ بهواسطهی بازی در فیلم «ضیافت» با مسعود کیمیایی همکاری میکند. پیروزفر در این پروژه با افراد مهمی مثل فریبرز عربنیا، حسن جوهرچی و همچنین رامین پرچمی همبازی میشود و با اینکه فیلم «ضیافت» نتوانست به یکی از قویترین فیلمهای کیمیایی تبدیل شود، بازی پارسا پیروزفر همتراز با سایر بازیگرهای مهم فیلم دیده شد. تعامل پیروزفر با مسعود کیمیایی با فیلم بعدی این کارگردان ادامهدار شد و این بازیگر در فیلم «مرسدس» هم جلوی دوربین سینما میرود.