وقتی در حوزه ارزش گذاری مبتنی بر دارایی ها صحبت می کنیم، منظور از ارزش تصفیه شرکت همان خالص ارزش دارایی‌ها به قیمت روز است. این روش بیشتر برای ارزشگذاری شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری که وظیفه خلق ارزش را در دارایی های خود بر عهده دارند، استفاده می‌شود.
محاسبه ارزش ذاتی به این روش حداقل ارزش ممکنه برای شرکت همان ارزش انحلال شرکت را برای ما نمایان می سازد. برای تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی‌ها به ازای هر سهم می‌توانیم از تفاضل ارزش روز دارایی های شرکت و ارزش روز بدهی های شرکت و تقسیم آن بر تعداد سهام شرکت استفاده کنیم. برای مثال اگر ارزش دفتری دارایی های شرکتی a باشد و ارزش بدهی های آن d باشد و شرکت مقدار v ارزش افزوده ایجاد کرده باشد، خالص ارزش دارایی های شرکت که تعداد n سهم دارد برابر است با:
(a-b+v)/n
در مباحث مالی این مقدار را خالص ارزش دارایی ها یا net asset value می نامند و به اختصار آن را با NAV نشان می دهند.
برای تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی ها باید دارایی های یک شرکت را به درستی ارزشگذاری نماییم. مثلا اگر لرزش دفتری یک ماشین برای 10 سال پیش در صورت های مالی وجود دارد، می بایست ارزش به روز شده آن را با روش های متناسب با آن به دست بیاوریم تا تحلیلمان به سمت دقیق تر شدن برود. ارزیابی دارایی های قدیمی تر یک شرکت به منظور تحلیل به روش ارزش دارایی ها، کار سخت تری به شمار می رود و در اقتصادهای تورمی تر، این دشواری به مراتب بیشتر نیز می شود. بنابراین برای تحلیل به این روش، باید شرایط کلان اقتصاد را در نظر بگیریم تا در ارزشگذاری دچار خطای کم بینی یا زیادبینی نشویم.
برای مطالعه دقیق تر مفهوم تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی ها به اینجا مراجعه نمایید.
