ما آدما یه ضعف مشترک داریم: عاشق راه‌حل‌های سریع، بی‌دردسر و شگفت‌انگیزیم. مخصوصاً وقتی پای سلامت درمیان باشه. یه قطره خون بگیر، کل وضعیت بدنتو بفهم؟ کیه که نه بگه!
اینجاست که داستان Theranos شروع می‌شه. یه استارتاپ آمریکایی که با شعارای خیلی خوشگل اومد گفت:
فقط با چند قطره خون، صدها تست آزمایشگاهی انجام بده. سریع، ارزون، بدون سوزن و صف آزمایشگاه!
ایده‌ش عالی بود. ولی مشکل این بود که… فقط ایده بود!
دستگاهی که طراحی کرده بودن (به اسم Edison)، بیشتر شبیه جعبه‌ی جادویی تو فیلم‌ها بود تا یه ابزار واقعی پزشکی. اصلاً کار نمی‌کرد.
اما حالا بیایم برگردیم به واقعیت. به چیزایی که واقعا جواب می‌ده.
مثلاً چی؟
مثلاً چکاپ ژنتیکی علمی و معتبر.
چکاپ‌های ژنتیکی نمیاد بهت بگه قراره با یه تست، فردا جادویی لاغر بشی یا هیچ وقت مریض نشی.
نمیگه دی‌ان‌ای‌ت رو بخون، تا بفهمی اجدادت ناپلئون و چنگیزخان بودن!
کاری که می‌کنه اینه که با تحلیل علمی DNA، بهت می‌گه:
و مهم‌تر از همه:
نتایجش بر اساس داده‌های علمی و تحقیقاتی معتبره.
ما تو دنیایی زندگی می‌کنیم که پر از شعارای قشنگه. ولی چیزی که از شعار قشنگ مهم‌تره، واقعیتیه که پشتشه.
Theranos یه هشدار بود که هر نوآوری پزشکی، لزوما واقعی یا مفید نیست. اما ین قضیه فرق داره
