هرچیزی که در حرکت و تلاش و تکاپوست زنده است،تازه است و زیباییش بیشتر عیان است.
این را همه مان میدانیم ولی انگار طلسم شده ایم و هیچ حرکتی نمیکنیم و تنها حرکتمان لغزش انگشتمان رو صفحه ی گوشیست!غافل از اینکه بدون حرکت انسان می پوسد میبوید و میمیرد....چه برسد به اینکه زیباترین ها و بهترین ها برایش اتفاق بیفتد!!!نشسته و منتظر چرا؟؟
سلول های تنت را نگاه کن با چه تب و تابی حرکت میکنند و تورا می سازندو میگردانند
و یک دانه خشک چطور با حرکت به یکی از زیباترین اجزای هستی تبدیل میشود.
با رقص دستان چه نقشها در دل سفید کاغذ ایجاد میشود و چه نواهایی که هوش از سر آدم می پرانند
یا همین صدای قل قل سماورخودمان چقدر با صفاست چونکه درونش می جوشد و می جنبد
پرازعشق و زیباییست خانه ای که بانویش هردم در تکاپو و جنبش است...
پس نشسته و درمانده چرا؟بلند شو و کاری بکن حرکت کن تقلا کن،قلم بزن بنواز برقص و بجنگ برای زندگی
تا جان جهان هم برقصد و هردم برای تو شگفتی بیافریند...
