معمولا میشنویم که «زندگی کوتاه هست» و «باید از لحظه لحظهی زندگی» استفاده کرد، اما چقدر توی زندگی روزانه به این موضوع توجه میکنیم؟ اکثر ما توی چرخهی زندگی عادی گیر کردیم، هر روز صبح رفتن به شغلی که دوستش نداریم، دیدن آدمهایی که برامون جذاب نیستند و عقب انداختن رویاهامون برای «زمان بهتر» در آینده بخش عادی زندگی اکثر افراد هست. اغلب ما فکر میکنیم که یک روز بلاخره زندگی که دوست داریم رو زندگی خواهیم کرد.
اما حقیقت این هست که اون «روز موعود» برای اکثر ما هیچ وقت از راه نمیرسه. قبرستونها پر از آدمهایی سرشار از آرزوهای نرسیده و حرفهای نزده هست. من میخواستم یک نرمافزار درست کنم که این حقیقت ساده اما معمولا فراموش شده رو بهمون یادآور بشه.
نرمافزار Time Left رو با این ایده درست کردم که بهمون یادآوری بشه چقدر زمان کمی توی این دنیا داریم. با استفاده از این نرمافزار، تاریخ تولد، جنسیت و کشور محل زندگی خودتون رو وارد میکنید و نرمافزار بر اساس دادههای امید به زندگی منتسب با کشور محل زندگی و جنسیت، روزها و ساعتهای باقی موندهی احتمالی زندگی شما رو محاسبه میکنه.
این نرمافزار رو برای این نساختم که برای شما استرس، نگرانی یا ترس ایجاد کنه، بلکه هدف از ساختش دادن آگاهی نسبت به کوتاه بودن زندگیمون هست.
وقتی آگاه باشیم که زندگیمون در این دنیا ابدی نیست و بلاخره روزی به اتمام میرسه، روزهامون رو متفاوت پیش میبریم. زمان بیشتری رو با افرادی که واقعا دوستشون داریم سپری میکنیم. جملهی «دوستت دارم» رو بیشتر و بیشتر به زبون میاریم. از حالت اتوپایلوت زندگی خارج میشیم و قدر لحظات عادی رو بیشتر میدونیم. چون متوجه میشیم، آگاه هستیم، که یک روز توی این دنیا نخواهیم بود.
این نرمافزار رو به عنوان یک یادآور برای خودم و برای هرکسی که نیاز به این تلنگر داره ساختم. آیندهی رویایی که همیشه در حال تصورش هستیم، با قدمهای کوچک و غیر ایدهآلی که امروز برمیدارم آغاز میشه.
این نرمافزار فقط یک روز شمار نیست بلکه یک دعوت برای دوست داشتن بیشتر، برای تصور کردن بیشتر، برای زندگی کردن بیشتر هست.
نرمافزار رو به صورت ساده با Gatsby و Tailwind CSS ساختم. شاید بیشتر از دو روز برای ساختش زمان نگذاشتم و هدفم از ساختش صرفا این بود که خودم به شخصه به این نرمافزار نیاز داشتم. موضوع جالب این هست که وقتی نرمافزار رو درست کردم و آخرین پوش رو هم روی گیتهاب داشتم، دقیقا فردای اون روز جنگ ایران و اسرائیل آغاز شد و به من یادآوری شد که چقدر این مفهوم، چقدر این نرمافزار مهم هست. چقدر به آیندهای که هر روز درحال عقب انداختنش هستیم نمیشه اعتماد کرد.
