درمان دیسک کمر بدون جراحی در توان پویا، تشخیص فتق دیسک اساساً از معاینه بالینی بیمار انجام می شود: ماهیت و محل علائم، به ویژه از دست دادن حساسیت یا درد.
تجویز آزمایش های تصویربرداری اضافی (اشعه ایکس، سی تی اسکن یا MRI) به ندرت ضروری است. این بیشتر برای مواردی است که درمان کافی برای از بین رفتن درد در عرض چند هفته نبوده است.
این معاینات به طور سیستماتیک درخواست نمی شوند زیرا علاوه بر هزینه آنها، نتایجی که ارائه می دهند لزوماً با علائم مشاهده شده مرتبط نیست. در واقع، پس از 40 سالگی، بسیاری از افرادی که از کمردرد رنج نمی برند، تصاویری از فتق دیسک ارائه می دهند و برعکس، یک فرد می تواند بدون تصویری از فتق دیسک از کمردرد رنج ببرد (مثلاً در هنگام التهاب دیسک بدون تصویر. پارگی پوسته آن).
علاوه بر این، یک فتق "کوچک" می تواند درد بیشتری نسبت به فتق چشمگیرتر در نتیجه آزمایش تصویربرداری ایجاد کند.
درمان دیسک کمر بدون جراحی، در موارد خاص، پزشک معالج ممکن است یک آزمایش اضافی خاص به نام "الکترویوگرام" را تجویز کند که سرعت هدایت عصبی را در طول اعصاب اندازه گیری می کند (فشرده شدن توسط فتق این سرعت را کاهش می دهد).
انتخاب درمان برای تسکین فتق دیسک به محل آن، شدت علائم، سطح فعالیت فرد و ناراحتی در فعالیت های روزانه بستگی دارد.
در 90 درصد موارد، فتق دیسک به طور خود به خود در عرض 6 تا 8 هفته بهبود می یابد. سپس درمان شامل تسکین درد در زمان انتظار برای بازگشت دیسک به موقعیت طبیعی خود است: اکثر فتق‌های دیسک متناوب هستند. با این حال، دیسک ضعیف باقی می ماند و عود در نیمی از موارد در طول سال بعد از اولین قسمت مشاهده می شود. به همین دلیل، اقداماتی که برای جلوگیری از عود مجدد در نظر گرفته شده است، باید به کار گرفته شود و با دقت دنبال شود.
درمان اصلی برای فتق دیسک، تسکین درد و التهاب با استفاده از مسکن ها (مانند پاراستامول، کدئین، ترامادول) یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ایبوپروفن) است.
انفیلتراسیون (تزریق موضعی در نزدیکی عصب فشرده) مشتقات کورتیزون (کورتیکواستروئیدها) گاهی اوقات زمانی که درد شدید و مداوم است تجویز می شود.
بسته به مورد، پزشک معالج می تواند برای کمک به تسکین درد و جلوگیری از عود، به عنوان مثال کاهش وزن، ترک سیگار یا اجتناب از سفرهای طولانی با ماشین، توصیه هایی را ارائه دهد.
در مواجهه با فتق دیسک، پزشک ممکن است ماساژ یا جلسات فیزیوتراپی را برای جلوگیری از انقباض دائمی عضلات اطراف دیسک آسیب دیده (در نتیجه درد) تجویز کند که باعث افزایش فشار روی دیسک و ایجاد درد می شود علائم. برای این منظور فیزیوتراپیست می تواند از تکنیک هایی با استفاده از سونوگرافی نیز استفاده کند.
علاوه بر این، او به بیمارش تمریناتی را توصیه می کند که برای شل کردن عضلات و تقویت کمر و شکم او انجام می شود. موقعیت های صحیح برای بلند کردن بار، خم شدن، سوار و پیاده شدن از ماشین، نظافت، باغبانی و غیره را به او نشان می دهد.
استفاده از طب سوزنی یا استئوپاتی برای فتق دیسک بحث برانگیز است. درمان دیسک کمر بدون جراحی.
