گياهان دارويي يکي از مهمترين منابع دارويي است که از هزاران سال پيش کاربرد داشتهاند. سازمان بهداشت جهاني تخمين زده است که بيش از هشتاد درصد مردم به صورت سنتي و يا مدرن از گياهان دارويي استفاده ميکنند. به علاوه بسياري از داروهاي شيميايي نيز با الگوبرداري از مواد گياهي ساخته شدهاند.
بازار داروهاي گياهي با توجه به احياي روشهاي سنتي و تغيير سيستمهاي بهداشت و درمان با سرعت چشمگيري رشد کرده است و باعث شده اين گياهان از اهميت اقتصادي بالايي نيز برخوردار شوند. به گزارش سازمان خواروبارجهاني، ارزش تجارت جهاني گياهان دارويي در سال ۲۰۰۲ حدود صد ميليارد دلار بوده است و در سال ۲۰۵۰ به رقم پنج تريليون دلار خواهد رسيد.
با اين همه گياهان دارويي ازجمله محصولات کشاورزي و منابع طبيعي ميباشند که در حوزه مطالعات اقتصادي کمتر ظهور کردهاند و توجه کمي به آنها شده است در حالي که پرورش و توليد گياهان دارويي ميتواند ضمن کمک به سلامت جامعه، در اشتغالزايي و صادرات نيز نقش مهمي داشته باشد و ايجاد و توسعه بنگاههاي کوچک و متوسط در زمينه گياهان دارويي بويژه در مناطق روستايي به علت ماهيت اشتغالزايي بالا ميتواند براي دانش آموختگان و جوانان، اشتغال مولد و دائم و براي بيکاران فصلي، اشتغال موقت ايجاد کند.
همچنين با توجه به گسترش روزافزون شرکتهاي نوپا يا استارتآپها برگزاري رويدادهاي استارتاپي گياهان دارويي، حول ايدههاي نوآورانه و خلاقانه، متناسب با نياز بازار ميتواند جهتدهي مثبتي به شکلگيري اين کسب و کارهاي نو و مشاغل جديد دهد و اين گونه ميتوان بهرهمندي بيشتري از توسعه در حوزه اقتصاد دانش بنيان به دست آورد. در اقتصاد جديد جهاني استارتآپها به عنوان بازيگران کليدي توسعه اقتصادي در نظر گرفته ميشوند. دليل اهميت اين موضوع، نقش آنها در ايجاد اشتغال و رشد اقتصادي در سطوح منطقهاي، ملي و صنعتي است. با توجه به جايگاه مهم گياهان دارويي و فرآوردههاي طبيعي در چرخه اقتصاد جهاني، اهميت دادن به استارتآپها در اين حوزه، ميتواند سبب رشد و توسعه پايدار اقتصادي شده و تأثير بسزايي در امر صادرات غيرنفتي داشته باشد.