آوازه خوانی و موسیقی و کلاً تحول درونی انسان با چرخش و زیر و بم کردن صدا، چه مداحی باشد چه اشعار عرفانی و ... هیچ تأثیر مثبتی در سیر الی الله ندارد.
غم و شادی و رؤیا و عشق و هیجان و دلباختگی تولید شده بوسیله نت های موسیقی همه ریشه در توهم دارند و دارای نسبتی با حقیقت نیستند.
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : کان اِبلیسُ اَوّلَ مَن تَغَنّی. - وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۳۱
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: ابلیس نخستین کسی بود که به آوازه خوانی پرداخت.
عن ابی عبدالله علیه السّلام فی قول الله تعالی: «و اجتنبوا قولَ الزُّور» (حج، ۳۰)، قال: قول الزُّورِ الغِناء. - وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲۷
امام صادق علیه السّلام درباره سخن خداوند که می فرماید:
«از گفتار باطل بپرهیزید»، فرمود: گفتار باطل همان آوازه خوانی است.
قال ابوعبدالله علیه السلام: لما مات آدم علیه السلام وشمت به إبلیس وقابیل فاجتمعا فی الأرض فجعل إبلیس وقابیل المعازف والملاهی شماتة بآدم علیه السلام فکل ما کان فی الأرض من هذا الضرب الذی یتلذذ به الناس فإنما هو من ذاک . - الکافی ج6 باب الغناء
امام صادق علیه السلام فرمودند:
وقتی آدم از دنیا رفت،ابلیس و قابیل خوشحال شدند. آن دو با هم جمع شدند و به نشانه شادی، برای مرگ آدم وسایل نوازندگی و سرگرمی ساختند و نواختند، پس هر چه در روی زمین از این وسایلی که مردمان لذت می‌برد وجود دارد، برگرفته از همانست.
