زخم ازو ، نشتر ازو ، سوزن ازو . . . ما و جـوی خـون و امـیــد رفـــو
تصور کنید روزی از خانه خارج می شوید و شخصی با لباس سیاه سرتا پا پوشیده به شما حمله می کند و با ضربات چاقو مجروحتان می کند پولتان را برداشته و پا به فرار می گذارد. و از همان سمت شخصی با لباس سفید و جعبه کمک های اولیه به سوی شما می دود و در ازای مبلغی زخمتان را می بندد. و دعای خیر شما بدرقه راهش می شود.
پس از آن همسایه شما که همه صحنه را از پنجره بالای ساختمان دیده بود به عیادتتان می آید و می گوید که با چشم خود دیده که هر دو شخص مذکور یک نفر بیشتر نبودند.
اگر مطلب را با دید جزئی نگاه کنیم خب شاید پزشکی که تومور را از مغز فلک زده ما بیرون می کشد نیت خیر داشته و نزد خداوند دارای اجر باشد و در برخی موارد همینطور هم هست. ولی با دیدِ کلی زخم و درمان هر دو متعلق به یک سازو کارند که ما را بازیچه منافع شیطانی خود کرده اند.
همانطور که در کتاب " تمدن بدلی" اثبات کردیم پزشکی و سایر علوم معیشت از دسترس بشر خارج است و می بایست در چهارچوب مکتب وحی بدان دست یافت.
بله پزشک محترم زحمت کشیده و ما را از شر تومور بدخیم خلاص می کند ولی در حقیقت باید گفت: تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
حضرات زحمت بکشند دروازه دانشگاه و صنعت و زندگی غربی را تخته کنند سرطان خود رخت برمی بندد.
تومور و سرطان زاییده تشدید سودا در اندام های بدن است.
این سودا که غیرطبیعی و خارج از حد نیاز بوده محصول سبک زندگی جدیدی است که دانشگاه و تکنولوژی برایمان به ارمغان آورده. و سرطان، دیابت، ام اس، رماتیسم، آلزایمر، افسردگی، ضعف اعصاب، کمی حافظه، ضعف چشم، بهم ریختگی ترشحات غدد و ... حاصل افزایش سطح این سودای غیرطبیعی است.
نور لامپ، صفحات مانیتور، مواد شیمیایی، امواج و تشعشعات، سم ها، شوینده ها، علف کش ها، تراریخته ها، پلاستیک، سطوح صاف کف و دیوارها، آهن بیش از حد، سیمان، آسفالت، ماشین، زندگی صنعتی، دوری از معنویات و طبیعت و خاک و آفتاب و ... از جمله موارد سودازای غیرطبیعی اند.
گوهرش تَف دار و در لعلش رگ است - مُشک این سوداگر از ناف سگ است
کشتن بی حرب و ضرب آئین اوست - مرگ ها در گردش ماشین اوست
گر تو میدانی حسابش را درست - از حریرش نرم تر کرپاس تست
صد گره افکنده ای در کار خویش - از قماش او مکن دستار خویش
هوشمندی از خم او می نخورد - هر که خورد اندر همین میخانه مرد
