در این مقاله به شما خواهم گفت که چرا این دیدگاه اشتباه است و نباید به زمان زیاد سخت گرفت و شاید وقت طلا نباشد ولی بی ازرش نیست.و باید چه کار کنیم؟
وقت و عمر بدون شک ارزشمندترین دارایی انسان است، چرا كه هرگز قابل برگشت نيست و عمر تنها ماشينی كه دنده عقب ندارد. فقط مي توان از زمان به نحو احسن استفاده كرد.
وقت تنها دارايي مشترک بين انسانهاست كه برخي درست از آن بهره مي برند و حتي ثانيه ها برايشان ارزشمند است و در ثانيه ها موفقيت خود را مشاهده مي كنند. ولی برای برخی و باید از دیدگاهی که در ادامه معرفی می شود برای زندگی با آرامش بیشتر استفاده کرد.
قبل از اینکه به دلیل اشتباه بودن این دیدگاه بپردازم از زندگی خودم بگویم که برایم آینده بسیار مهم شده بود.و سعی براین داشتم که نگذارم حتی یک ثانیه ام را تلف کنم.و همیشه از کار هایی که تاثیری بر آینده تاثیر نمی گذارد دوری می کردم،مثل هم صحبت شدن با دوستان و آشنایان که ارزش چندانی ندارد دوری می کردم و...
و حالا بعد از گذشت چند سال که بالغ تر شده ام به این نتیجه رسیده ام وقت طلا نیست بلکه ما با کار هایی که می خواهیم انجام دهیم به آن ارزش می دهیم.
دیدگاه درست برای تعیین با ارزش بودن زمان بر می گردد به خواسته های ما انسان ها
چه خواسته ایی در زندگی دارید؟
این خواسته های ما هستند که زندگی ما را می سازند،اگر خواسته ای داشته باشی رسیدن به آن است که برای تو مهم می شود و تلاشت را می کنی که به آن برسی.
و قبل از اینکه ما زمانمان را مدیریت کنیم ابتدا باید خواسته ها و اهدافمان را مشخص کنیم و سپس آن زمان مان را مدیریت می کنیم.
با برنامه ریزی کردن می توان از زمان استفاده بهتر و مفید تری برد.
و البته برنامه ریزی کردن را با زمان بندی اشتباه نگیرید.که در می توانید در این مقاله تفاوت برنامه ریزی با زمان بندی مطالعه کنید.
وقتی که ما برای سال ماه هفته و روز خود برنامه ریزی می کنیم روز مان با انرژی شروع می شود و دچار سر در گمی نمی شویم.
پس به این نتیجه می رسیم که زمان ارزش چندانی ندارد بلکه این خواسته های ماست که ارزش مند بودن زمان را مشخص می کند و نباید باعث دوری ما شود که کمتر از زندگی لذت ببریم.
