دردام شدن یه کوه توی بغضام
سنگین شده اشک روی پلکام
می‌ریزه روی هم شر شر اشکام
کجایی ببینی خونین دستام
__________________
هرچی کردم کار اونم تش هیچ
میکنن اخرشم منو تشحیح
درد بی پولی از کنار میزد
منم میکردم شکر فقط ایزد
__________________
خستم از دردام و تکرار زمان
میکنم دردمو فریاد و فغان
همیشه خوندم برسم جایی
جوونم و پیر شدم من الان
__________________
اونجا خوردم که نداشت بهم اعتماد
میگن نیستش ولی دارم اعتقاد
خوردم زیادی زخم از زندگی
ولی کردم با دردام اتحاد
__________________
اینجا زندگی برا من سخته
میکشم دردو هر روز هفته
ساعتا برام کوله بار درده
نیست این اخر خط برا من
میجنگم باهاش تا برم روزی بالا
زندگی شده برام دریای غم
___________________
اینجا نیست خبری از شادی
میزنن زمین با خفت و خاری
نداشتم توی زندگی من کسی
که بیاد و منو بکنه یاری
___________________
ساعتا میگذره ثانیه وار
دارم من امید به باقی راه
شدم یه مودی ردی بدحال
میدونم اخرشم میرم تو چاه
