بسیاری از ما تنفس طبیعی را یک عمل ساده می دانیم. با این حال، مردمان بسیاری در سراسر دنیا به آسم و یا بیماریهای تنفسی دیگری مبتلا هستند. بسیاری از آنها به کمک اکسیژن درمانی برای ادامه حیات خود نیاز دارند.
هوایی که تنفس می کنیم تقریباً ۲۱ درصد اکسیژن دارد. برای اکثر افرادی که ریه های سالم دارند، ۲۱ درصد اکسیژن کافی است، اما بیمارانی که به انسداد ریه (COPD) مبتلا هستند و یا وضعیتی دارند که در آن عملکرد ریه هایشان مختل شده است، میزان اکسیژن به دست آمده از طریق تنفس طبیعی کافی نیست. بنابراین برای حفظ عملکرد طبیعی بدن، به مقادیر اضافی اکسیژن نیاز دارد. برخی از افراد فقط در هنگام خواب به اکسیژن درمانی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ۲۴ ساعت شبانه روز به آن نیاز داشته باشند. مقدار و مدت زمان اکسیژن درمانی به وضعیت بیمار بستگی دارد. شما به وسیله کپسول اکسیژن و یا دستگاه های اکسیژن ساز، میتوانید اکسیژن مورد نیاز بدنتان را تامین نمایید.
درمان های کوتاه مدت برای بیماری های موقت ریوی و یا درمان های طولانی مدت برای مدیریت بیماری های مزمن تنفسی از اکسیژن تراپی استفاده می شود. ای درمان معمولاً برای طیف وسیعی از شرایط تنفسی، بسته به شدت بیماری استفاده می شود، بیماری هایی مانند:
مدت درمان به وضعیت تنفسی بیماربستگی دارد. بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های مزمن ریوی ممکن است در تمام زندگی خود به این درمان نیاز داشته باشند. در موارد دیگر، یک حمله شدید ذات الریه یا آسم فقط برای کمک به بهبودی مدت کوتاهی نیاز به استفاده از اکسیژن درمانی دارند. در بیشتر موارد، درمان توسط پزشک تجویز می شود.
رایج ترین شکل اکسیژن درمانی، استفاده از دستگاه اکسیژن ساز است. متمرکز کننده های اکسیژن به دو صورت خانگی و قابل حمل در دسترس هستند. برای کسانی که لازم است در خانه اکسیژن اضافی دریافت کنند، اکسیژن سازهای خانگی اغلب بهترین انتخاب هستند. کسانی که نیازمند استفاده طولانی مدت هستند، اکسیژن سازهای قابل حمل (پرتابل) را ترجیح می دهند تا آزادی بیشتری در زندگی روزانه خود داشته باشند.
در حالی که دستگاه اکسیژن ساز بسیار ایمن تر از مخازن اکسیژن هستند، نکات ایمنی مهمی وجود دارد که باید رعایت شود.
تغلیظ کننده های اکسیژن و سیگار کشیدن با هم هماهنگ نیستند. هرگز در حین استفاده از اکسیژن ساز سیگار نکشید. اکسیژن خالص قابل اشتعال است و دود آن می تواند فیلتر اکسیژن ساز شما را مسدود کند.
دستگاه اکسیژن ساز خود را دور از هرگونه مواد قابل اشتعال مانند بنزین یا اسپری های آئروسل نگه دارید.
دستگاه اکسیژن ساز خود را در فاصله ایمن از شومینه یا اجاق گاز قرار دهید. دستگاه را در یک محیط نسبتا خنک و دارای تهویه مناسب نگهداری کنید.
لوسیون‌ها و کرم‌هایی که معمولاً استفاده می‌شوند و مبتنی بر نفت هستند، نیز در صورت استفاده با دستگاه اکسیژن ساز قابل اشتعال هستند. به جای آن از محصولات مبتنی بر آب استفاده کنید. هرگزاکسیژن ساز خود را با پاک کننده هایی که شامل گریس، روغن یا روان کننده هستند تمیز نکنید. آنها را با یک اسفنج یا پارچه مرطوب پاک کنید.
کپسول آتش نشانی برای ایمنی خانه ضروری است. وجود دستگاه اکسیژن ساز خطر آتش سوزی را افزایش می دهد، به خصوص اگر به طور مداوم استفاده شود. اطمینان حاصل کنید که تجهیزات ایمنی لازم را در دست دارید.
اگر برای سلامت و تندرستی حیاتی خود به دستگاه اکسیژن ساز متکی هستید، حتماً به شرکت برق اطلاع دهید. آنها توجه داشته باشند که برق شما در هنگام قطع برق در اولویت قرار دارد.
