روز جهانی قلب هرساله توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO)، یونسکو و سایر سازمان های مهم حمایت می شود. تاریخ این روز ۲۹ سپتامبر معادل ۷مهرماه است. به همین مناسبت در این مطلب به فواید استفاده از اکسیژن درمانی در بیماری های قلبی می پردازیم.
بیماری های قلبی عروقی در حال حاضر عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در جهان است و سالانه جان بیش از ۱۷ میلیون نفر را می گیرد.
برای کسانی که از بیماری های قلبی عروقی رنج می برند، زمانی که قلب نمی تواند با خون رسانی به اندام ها مقابله کند. یعنی حتی با عملکرد طبیعی ریه ها، سلول ها می توانند دچار کمبود اکسیژن شوند. پزشک قلب بسته به ویژگی های بیماری یا بدن بیمار، اکسیژن درمانی طولانی مدت یا جلسات دوره ای از نیم ساعت تا یک ساعت در روز را تجویز می کند.
نقش استفاده از اکسیژن درمانی در بیماری های قلبی روز به روز در حال افزایش است. عمل بالینی نشان می دهد که در اشکال مختلف نارسایی، هم با هیپوکسی و هم با آنوکسی، اکسیژن درمانی منظم باعث بهبود وضعیت بیمار می شود.
در بیماری های مادرزادی قلب، اکسیژن درمانی جایگاه مهمی را اشغال می کند. حتی یک فعالیت فیزیکی جزئی یا استرس عاطفی می تواند باعث بروز یک اتفاق ناگوار گردد. اغلب یک استنشاق کوتاه اکسیژن برای بهبود وضعیت بیمار کافی است.
اکسیژن درمانی بیماران قلبی با دستگاه اکسیژن ساز
تغلیظ کننده های اکسیژن یک راه حل مناسب برای افرادی که به اکسیژن مکمل برای قلب خود نیاز دارند ارائه می دهد. ثابت شده است که اکسیژن درمانی طولانی مدت می تواند فشار خون را در شریان ریوی کاهش دهد و در نتیجه شدت نارسایی قلبی را کاهش دهد. در برخی موارد، اکسیژن درمانی تنها ابزار موثر در مبارزه با نارسایی قلبی و همچنین کاهش تاثیرات هیپوکسی در بافت ها می شود.
پزشکان باتجربه در این مورد استفاده از یک دستگاه اکسیژن ساز را پیشنهاد می کنند. با کمک آن، می توانید جلسات اکسیژن درمانی طولانی مدت را به طور مؤثرتری انجام دهید (یعنی تنفس اکسیژن پزشکی با غلظت بالا برای حداقل ۱۵ ساعت در روز، برای چندین ماه درمان).
استفاده از اکسیژن درمانی در بیماری های قلبی بزرگسالان در مراکز مراقبت های بهداشتی و اورژانس، اشباع اکسیژن ۹۴٪ تا ۹۸٪ را برای آنها توصیه می کند. اگر بیمار در معرض خطر نارسایی تنفسی هیپرکاپنیک باشد، این هدف باید به ۸۸ تا ۹۲ درصد کاهش یابد.
اما زمانی که نارسایی قلبی دارید، ممکن است عضله قلب ضعیفتر شده و خون را به روش معمول پمپاژ نکند. این بدان معناست که بدن شما اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نمی کند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند که اکسیژن درمانی را شروع کنید.
اکسیژن درمانی میزان اکسیژن ارسالی به بافت های بدن شما را افزایش می دهد. این به کاهش بار کاری قلب شما کمک می کند. می تواند به شما کمک کند راحت تر نفس بکشید و به شما اجازه دهد کارهای بیشتری انجام دهید.
آیا استفاده از اکسیژن درمانی در بیماری های قلبی، سبب ضربان قلب را کاهش می دهد؟
بیشترین کاهش ضربان قلب در بیماران با کمترین اشباع اکسیژن یا بالاترین مقادیر ضربان قلب قبل از مصرف مکمل اکسیژن رخ داده است. به طور کلی، ۷۳٪ از این گروه انتخاب نشده از بیماران با کاهش ضربان قلب در طول اکسیژن درمانی مکمل پاسخ دادند.
سطح اشباع اکسیژن طبیعی ۹۷ تا ۱۰۰ درصد است، اما افراد مسن معمولاً سطوح پایینتری نسبت به بزرگسالان جوان دارند. اگر فردی بیش از ۷۰ سال سن داشته باشد، سطح طبیعی اکسیژن برای افراد مسن ممکن است حدود ۹۵ درصد باشد که قابل قبول است. در موارد شدید، سطوح پایین اکسیژن می تواند منجر به هیپوکسمی یا هیپوکسی شود.
برای داشتن قلبی سالم با استرس مبارزه کنید. اغلب بیماری ها از اعصاب هستند و برای بیماری های قلبی عروقی این بیانیه بیش از حد مرتبط است. بنابراین، اگر سیستم عصبی شما درست نیست،افکار خود را کنترل کنید و یاد بگیرید که مثبت فکر کنید. به خاطر داشته باشید که استفاده از اکسیژن درمانی در بیماری های قلبی بسیار موثر است.