⚖️[ اَلحَقُّ مَع عليً أينما مالَ
حق با علی است هر جا که رو کند.]⚖️
جدال بر سر نمادهای مذهبی در میدان های ورزشی نبردی صرفاً فوتبالی نیست؛ بلکه یک درگیری عمیق بر سر "هویت"، "اصالت" و "استانداردهای دوگانه" است. اخيراً برخی تحلیل گران از جمله آقای فردوسی پور پا را از مرزهای مستطيل سبز فراتر گذاشته و به ورطه قضاوت باورهای فردی سقوط کرده اند.
🔹️پارادوکس 《شوآف》 و 《تمرکز معنوی》 مصداق بارز خود تحقیری.
جناب فردوسی پور معتقدند:نمایش اعتقادات مذهبی "شواف" است و اعتقاد باید در خلوت بماند!
این جمله نه یک موضع بی طرف، بلکه یک حکم ایدئولوژیک با بوی استاندارد دوگانه است. این قانون را چه کسی نوشته؟ شما؟
ما چگونه قضاوت میکنیم؟ وقتی بازیکنان برزیلی،آرژانتینی یا اروپایی در لحظات حساس علامت صلیب میکشند زانو میزنند یا دستان خود را به شکل دعا بالا می برند؛ تفسیر رایج این است: «ببینید چقدر در اوج هیجان تمرکز معنوی دارد» یا 《چه کاریزمای جذابی دارد》.
اما ناگهان نوبت به نمادهای بومی و مذهبی ما میرسد و دیکشنری لغات نقد باز می شود 《کج سلیقگی》، 《ریا》، 《تظاهر》 و ...
ریشه این تفاوت دیدگاه کجاست؟ این نقد نیست؛ این نامش خود تحقیری فرهنگی است. این تصور بیمارگونه که هرچه «آنها» انجام دهند بخشی از فرهنگ اصيل و ليبرال است و هرچه «ما» انجام دهیم نمایشی خام و سطحی. این نگاه ریشه در یک ضعف هویتی عمیق دارد که ما را وادار میکند تا برای کسب تأیید از دنیای غرب، ابتدا باورهای خود را به سطل آشغال «شوآف» بیندازیم.
🔹️تعريف غلط از 《وحدت》و 《شجاعت》؛ نسخه "تلوّن" برای ما!
استدلال دیگر مبتنی بر حساسیت های منطقه ای و بهانه ای به نام وحدت بود چون در عربستان مهد اهل سنت بودیم و نام بازی ها همبستگی اسلامی پس نباید نماد شیعی نشان می دادیم
این استدلال سطحی ترین و انفعالی ترین برداشت ممکن از وحدت است.
وحدت به معنای سانسور کردن تفاوتها نیست وحدت يعنى احترام و همزیستی در عین "تفاوت های هویتی عميق".
اتفاقاً قله بلوغ فرهنگی اینجاست که در قلب اختلاف باور، هرکس با شجاعت بر هویت خود بایستد و این امر منجر به درگیری نشود.
اجازه دهید یک نمونه واقعی مطرح کنم تا معیار قضاوت شما روشن شود،تنها یک ماه قبل در جریان دیدار عربستان و عراق هواداران سعودی آشکارا شعار توهین آمیز و تحریک کننده 《درب کربلا را در هم شکستیم》 سر دادند. این توهین مستقیم به یک بخش عظیم از جهان اسلام بود. آیا در آنجا آقای فردوسی پور، عربستانی ها را به ندادن شعارهای مذهبی دعوت کردید؟
خیر چرا که این نسخه 《تلوّن》 و 《نان به نرخ روز خوردن》 فقط برای ما پیچیده میشود. شجاعت، یعنی در قلب جایی که شاید با باور تو مخالف باشند روی هویت خودت بایستی و قهرمانی ات را با نمادهای باوری خودت جشن بگیری نه اینکه از ترس حواشی، هویتت را در کمد بگذاری.
ما مجبور نیستیم برای جلب رضایت بقیه هویت خود را در گنجه پنهان کنیم.
🔻آقای فردوسی پور لطفاً به مستطيل سبز و تحلیل های ورزشی خود برگردید و با این استاندارد دوگانه برای ما نسخه هویت و اعتقاد نپیچید!
