این روزها کم و بیش همه ما شده حس و حال خوبی نداشتیم و یا کیف دلمان کوک نبوده، اگر این احساسات را برای روزهای طولانی داشته باشیم باید احتمال ابتلا به افسردگی دهیم و به روانپزشک مراجعه کنیم. اما آن چیزی که این وسط دردناک است گفتن این حبر به اطرافیان خود مخصوصا به همسرمان است. اینکه توقع داریم با گفتن این خبر از ما حمایت کنند و به درمان بیماری ما را امیدوار کنند. ولی با گفتن این خبر آنها را ناامید و پریشان می کنیم و هم دنیایی از شماتت و حرفهای تلخ را نثار ما می کنند. با این حال اگر احساس کردید به افسردگی پنهان هستید و برای فرار از حس ترحم و نگرانی سایر افراد خانواده تنهایی درمان را شروع کنید، هرگز این کار را نکنید و حتما برای درمان همسر خود را همراه کنید و از او بخواهید پشت تان باشد. حال در این پست می خواهیم به شما بگوییم چگونه به همسر خود بگویید افسردگی دارید تا شما را به درمان تشویق کند و هرگز شما را در طول درمان تنها نگذارد و به شما قوت قلب دهد. در اینجا سه نکته ظریف درباره هنر گفتگو با همسر در خصوص بیماری افسردگی آورده شده است:
از همسر خود بخواهید حداقل سی دقیقه از وقت روزانه ش را به شما اختصاص دهد
قبل از آنکه از همسر خود بخواهید با شما درباره افسردگی صحبت کنید، از او بخواهید وقتش را به شما دهد زیرا اختصاص وقت روزانه به شما کمک می کند از حالات درونی و افکاری که در ذهن تان است بیشتر صحبت کنید. اگر چه به همسر خود اطلاع دهید که شنونده خوبی برای حرف های شما باشد و از هر گونه قضاوت و پیش داوری خودداری کند.
همسرتان را با افسردگی بیشتر آشنا کنید
از هر فرصتی برای مطالعه کتب و منابع علمی معتبر در خصوص افسردگی استفاده کنید؛ مدام از جدیدترین راهکارهای درمانی آن اطلاعات کسب کنید و آنرا با همسرتان درمیان بگذارید و او را با ابعاد مختلف افسردگی آشنا کنید.
همسرتان را در روند درمان خود قرار دهید
اینکه میزان افسردگی تان چقدر است، آیا در مرحله اولیه هستید یا بیماری تان پیشرفت کرده است، بهتر است همسر خود را از همان ابتدای مراحل در جریان درمان خود قرار دهید. شاید فکر کنید به این کار نیازی نیست و می توانید تنهایی از پس درمان افسردگی بربیایید اما نباید این کار را کنید. با روانپزشک خود صحبت کنید و از او بخواهید روش های درمانی را طوری در نظر بگیرد که همسرتان نیز مشارکت داشته باشد.
