در دنیا و مخصوصا ایران این واژه را می شنویم که این چیز زنانست یا مردانست اما پرسش این است دقیقا مراد ما از زنانه و مردانه چیست؟ برای اینکه چیزی صفت مردانه را داشته باشد باید چه شرایطی داشته باشد؟آیا مردانه و زنانه در عالم طبیعیت موضوعیت و عینیت دارد؟
در واقع بطور کل فرهنگ ها و سلیقه ها هستند که تعیین کننده زنانه بودن و مردانه بودن یک فعلی را تعیین می کنند مانند ظرف شستن و جارو کشیدن منزل اما اینکار مخصوص زن نیست و اگر مردی این کار را انجام دهد دلیلی برای شرم ندارد و دلیل هم برای روشنفکری نیست بلکه جزو بدیهیات است .
به تعبیر من زنانه و مردانه بودن باید صرفا در محدودهء زنانگی و جنسیت و اندامی باشد بطور مثال پوشیدن سینه بند یا سوتین مخصوص زنان است و طبیعتا مردان نمی توانند این کار را انجام دهند و یا توانایی باردار شدن و شیر دادن به کودک فعلیست زنانه و ترشح اسپرم و منی فعلیست مردانه و یا پریود شدن فعلیست زنانه
برخی باور دارند زدن موهای پا برای مردان کاری ناپسند است اما موضوع این است که تا قبل از اختراع و کشف مواد مو بر توسط انسان،و تاریخ فرگشت انسان،زن ها هم مانند ما مردان ریش و موء زائد داشتند پس این برچسب ها چطور بوجود آمدند؟ در واقع هدف زیباسازی اشخاص بوده و موضوع زنانگی و مردانگی نبوده و در برخی اوقات هدف بهداشت بوده نه صرفا زیبایی .
هنوز افرادی هستند که این عبارت را به کار می برند "مرد که گریه نمی کنه" این جمله همانند "مرد که نمی خنده" اعتبار دارد چون احساست یک فرد از جنسیت او استقلال دارد و هیچ گونه دلالت و علیتی ندارد،متاسفانه در جوامع جنسیت زده و مردسالار و جهان سوم،بسیاری از این مفاهیم و عبارات به کار برده می شود و هنوز تعصبات کورکورانه در این جوامع بیداد می کند .
این عطر مردانست/زنانست فاقد هرگونه اعتبار عقلانی و متافیزیکیست، چون اگر یک موضوعی مورد مقبولیت در بین یک جامعه یا قشر یا جنسیتی شود دلالت بر اختصاصی بودن آن و وابستگی به فاعلان آن ندارد بلکه صرفا به عامیت رسیده است و این جمله که عطر های شیرین زنانه هستند صرفا یک عبارت معنا دار بی اعتبار است! شما از هر عطری خوشتان بیاید میتوانید استفاده کنید و اصلا برچسب و ملاکی وجود ندارد که بگوییم این رایحه مردانست یا زنانه و اینها صرفا تراوشات ذهن های مشترک افراد بوده که به یک عامیت ساده رسیده اند و هیج برچسبی برای این عناوین وجود ندارد .
در بین ما ایرانیان معروف است که زن باید آشپزی کند و خانه داری،اما موضوع بسیار جنجالی و قابل بررسی این است که شغل آشپزی در هتل ها و رستوران های حرفه توسط مردان اشغال شده است! همهء اینها نشان از این دارد که اینها صرفا برچسب های بی معنا و بی دلیل و بی علت هستند . بهترین خیاط های شهر مرد هستند و این هیچگونه شرمساری ندارد بلکه اینها معانی اخلاقی هستند که توسط تخیل جوامع ساخته و پرداخته شده اند .
