تی تی جدیدترین ساخته ایدا پناهنده که اینروزها در گیشه وضیعت خوبی را پشت سر میگذارد سراسر حال عجیبی است که بیننده منتقل میکند.پرداختن به یک موضوع منفی و انتظار دریافت حس مثبت از بیننده کاری ست که از هر سازنده ای بر نمی‌اید و میشود مثال بارزش را در جهان با من برقص اولین ساخته سینمایی سروش صحت دید.ما در اینجا ما با یک اثر روایتی مواجه هستیم،چیزی که به مذاق تماشاگر امروزی خوش نمینشیند. به طور ساده تر،بیننده انتظار یک موضوع با مفهوم بالا و یک فیلمانمه پر از پی رنگ دارد که مربوط به یک رویداد یا پدیده خاص باشد اما اگر ما بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم زندگی های امروزی این چنینی نیست! شب میشود انسان ها میخوابند و روز میشود انسان ها بیدار می شوند و در همین بین سیری از مشکلات و اتفاقات در یک شبانه روز رخ میدهد.پناهنده موضوع فیلم خود را از همین شبانه روزها بیرون میکشد و قصد دارد با گنجاندن دیالوگ های ساده اما پر مفهوم لایه به لایه شخصیت های خود را وارد داستان کند.برای مثال بارها میشود دیالوگ"نمیدانی چقدر بلوک گران شده" را از زبان تی تی (باهنرمندی الناز شاکردوست)دید.قطعا شاکردوست بعد از بازی درخشانش در تی تی مسیر هموار تری برای رسیدن تا اوج دارد.زاویه دید سازندگان تی تی نیز متفاوت است و روح زنانگی در ان موج می زند.شاید در نگاه اول دیدن ابراهیم(با هنرمندی پارسا پیروزفر)با دوچرخه و بادکنک قرمز در بخش ریه چیزی ساده به نظر برسد اما با نگاهی دقیق تر میشود عمق نگاه کارگردان را دید. پیروزفر نیز همانند همیشه با استفاده درست از لحن و میمیک صورت سعی در باورپذیرکردن نقش دارد و البته گریم صورتش که سعی در نشان دادن چهره یک فرد ساده و شیفته کارش نشان بدهد هم جای تحسین دارد و همه اینها دست به دست هم داده تا شخصیت پردازی نقش های تی تی مویرگی و با ارامش انجام شود.ایدا پناهده اما در اجرا هم موفق عمل میکند و بار دیگر نشان میدهد که بخش اعظم فیلم هایش را به اقلیم جغرافیایی محدوده اختصاص میدهد و مهرتاییدی بر تبهر خود در این امر میزند.
اما نمی‌شود اسم از تی تی برد و حرفی از امیر ساسان(با هنرمندی بی بدیل هوتن شکیبا) نزد.فردی که تی تی او را هنرمند معرفی میکند و در سکانس اول حضورش مشغول خوانندگی به همراه ارکسترش برای مجلس عروسی است..شکیبا که در سالهای اخیر بارها حضور خود را به عنوان بازیگر سطح اول تثبیت کرده در اینجا نیز با قدرت کنترل کامل بدن و اکت های مناسبش در خلق یکی از بهترین بدمن های تاریخ سینمای ایران کاملا موفق عمل کرده.کسی که محال است شخصیتش را ببینید و از نفرت پراکنی به او غافل بمانید.
تی تی در کل است که سعی دارد از بین مشکل های درون اجتماعی اثر رمانتیکی خلق کند که تا سالها در ذهن بیننده بماند،در این بین استفاده درست از پیام حیوانات و موسیقی متن باعث افزایش نکات مثبت فیلم شده است.فیلمی که انسان های ساده را در میان گرگ ها همچون گلی در شوره زار به تصویر میکشد و بعد از چشم برداشتن از پرده سینما دوست ندارید حال خوبش را با هیچ چیزی عوض کنید. Ar.18
