شهر های شلوغ دارای امنیت بیشتری هستند . شلوغی شهر ها به معنای داشتن اقتصادی روان تر است . اما ایجاد شلوغی نیاز به داشتن یک استراتژی و یک اتاق فکر قوی دارد .
البته ایجاد حرکت و تجمع در شهر ها راه هایی هم دارد که در زیر به آن اشاره می کنم ( این راه ها پیشنهادات من است و اثبات علمی و غیره ندارد و صرفا یک پیشنهاد است ) :
بلند مرتبه سازی ساختمان ها : ساختمان های بلند علاوه بر ایجاد امنیت ، تعداد انسان های بیشتری را در خود جای می دهند و همین امر موجب ایجاد تحرک بیشتر در زمینه ترافیک ، تجمع بیشتر در فضاهای اجتماعی مثل پارک ها ، پاتوق ها و تفرج گاه ها می گردد .
طراحی حرکت های ترافیکی : ایجاد کسب و کارهای حمل و نقل محور مثل اسنپ ، الو پیک و امثال آن باعث افزایش ترافیک می گردد . البته غیر از روش های آنلاین باید روش های سنتی هم به شکلی زیبا در حوزه حمل و نقل مورد بررسی قرار بگیرد . مثلا ساخت حلقه های گردشی برای تاکسی ها با موضوعات و ایستگاه های متعدد مثلا تاکسی مترو که مسافران را در ایستگاه های مختلف مترو پیاده می کند و نرخ مشخصی برای هر مسیر و مسافر دارد . مثلا چهار هزار تومان برای هر مسافر. توجه به ون و مینی بوس ها و به کارگیری هوشمند و سنتی آنها در شهر . و مواردی دیگر که به آن وابسته است که در بند های دیگر به آن اشاره می کنم که به نوعی مکمل این بخش هستند . به نظرم درمورد طرح های ترافیکی تهران اگر سه روز در هفته طرح برداشته شود بسیار خوب خواهد شد مثلا پنج شنبه ، جمعه و شنبه .
ایجاد جاذبه های بصری زیبا و استفاده از جاذبه های گردشگری شهر : اهمیت دادن و ایجاد فرا خوان های مختلف برای هنرمندانی که می توانند در زیباسازی شهر ها تاثیر بسزایی داشته باشند می تواند علاوه بر اشتغالزایی و آشنایی و دوستی بیشتر بین شهرداری ها و مردم ، در افزایش فرهنگ گردشگری و رونق اقتصادی گردشگری در شهر ها تاثیرگذار باشد . مثلا برای گردشگری ایجاد رویکرد های مختلف بر اساس فرهنگ و کشش منطقه ای ، محله ای و بخشی می تواند مفید واقع شود . مثلا شاهنامه خوانی در محله های مختلف و .... .
توجه به روز و شب ، سال و ماه ، فصول مختلف در گردشگری شهری : کشش گردشگری در هر فصل سال بطور قطع با فصل دیگر سال متفاوت است . و باید در هر فصلی رویکرد متفاوت و ایده های متفاوتی برای آن فصل داشته باشیم . مثلا در تابستان که روز ها گرم و شب ها خنک تر هستند مسئه " زیست شبانه " باید گسترش بیشتری داشته باشد . " زیست شبانه " در زمستان باید به زیست روزانه تبدیل و یا برای آن جایگاه های متفاوتی که دارای محیطی گرم باشند در نظر گرفته شود .
مناسبت ها : اهمیت به مناسبت های فرهنگی و مذهبی در کشور می تواند به رشد حرکت های اجتماعی بیانجامد . البته توجه به همه اقشار جامعه باید مد نظر قرار بگیرد . مثلا پیر و جوان ، اقشار مذهبی و ... . ما ماه محرم را به عنوان شروعی برای همه ی حرکت های اجتماعی داریم . البته به نظر من باید ماه محرم به عنوان شروعی برای ایجاد کسب و کار ، شروعی برای حل مشکلات جامعه و شروعی برای حل همه ی مسایل ما باشد . همچنین ما ماه ها و مناسبت های بیشماری داریم که هر کدام در جایگاه خود نیاز به یک طراحی حرکت اجتماعی دارد . که نمونه " مهمونی 10 کیلومتری عید غدیر " مثال خوبی است .
اهمیت به مسائلی مانند انواع ورزش ها و برنامه ریزی برای جمع هواداران بیشتر می تواند منجر به تجمعات بیشتر و به نوبه خود رونق اقتصادی بیشتر شود . البته این قضیه نیاز به ساخت زیر ساخت های عمرانی بیشتر خواهد داشت . مثلا ساخت سالن های ورزشی با ظرفیت تماشاگر بیشتر . ایجاد باشگاه های گوناگون : اسب سواری ، تیر اندازی ، شطرنج ، دو میدانی ، دوچرخه سواری ، وزنه برداری ، تنیس روی میز ، تنیس ، و .... . بکار گیری شرکت های دانش بنیان و استفاده از ایده های جوانان ورزشکار و هواداران می تواند تجمعی عزیم برای هر ورزش ایجاد نماید .
ایجاد پتانسیلی های ساختاری در شهر : پتانسیل لازمه حرکت است و تا زمانی که پتانسیل ایجاد نشود حرکت ممکن نیست . اگر یک پارچ آب را بالاتر نگیریم هرگز آب از آن روانه نخواهد شد . برای یک شهر هم ایجاد بخش های مختلف و متفاوت برای رویکرد های زندگی کردن می تواند پتانسیل های جذابی ایجاد کند . مثلا بخشی از شهر می تواند فقط از تردد دوچرخه ها استفاده کند و ماشین ها ابتدا در یک پارکینگ بزرگ پارک کنند و بقیه مسیر را تا خانه با دوچرخه بروند . یا اینکه بخشی از شهر فقط حمل و نقل های کوتاه و تفریحی با اسب و درشکه باشد . این بخش نیز علاوه بر اهمیت به اسب سواری جاذبه جدیدی ایجاد خواهد کرد و پول پارکینک مکانیزه ای که برای این بخش ساخته خواهد شد رونق اقتصادی را به همراه خواهد داشت . و یا مثلا ایجاد محله ای با رویکرد استخر های شنای زیاد و تغییر نام محله به محله شناگران . ایجاد پتانسیل با بازی با قانون ها امکان پذیر است . مثلا ایجاد محدودیت لذت بخش مثل پارکینگ پذیرایی که در آن محدوده ای را در خیابان و یا در محل بسته و از رهگذران و خودرو ها پذیرایی می شود .
مرز بندی های کوچکتر در مقیاس ریز تر از محله : تقسیم محله به بخش های کوچکتر و ایجاد قانون های متفاوت برای اهالی بخش های محله آن هم بصورتی که زیاد هم سختگیرانه نباشد و فقط حد و حدود مرزی را مشخص کند تا تعلق خاطر بیشتری در ذهن مردم شکل بگیرد . البته این مرز بندی می تواند با کشیدن حصار های آهنی کوچک و زیبا باشد . وقتی شهر و محله به بخش های کوچکتری تقسیم گردد رسیدگی به مردم آن موقعیت هم می تواند آسان تر باشد .
اشتغالزایی : ایجاد طرح های ساماندهی و اشتغالزایی البته متناسب با هر شغل و موقیت شغلی هر فرد و توانمند سازی افراد ضعیف از نظر شغلی و مالی می تواند منجر به رشد تحرک های اجتماعی و رونق اقتصادی بیانجامد . مثلا نمونه خوب آن ساماندهی دستفروشان است . البته برای فقرا هم می شود اپلیکیشنی ساخت که فقرایی که در یک موقعیت ثابت هستند توسط مردم در اپلیکیشن ثبت شوند و خیرین بتوانند راحت تر به آن ها کمک و یا با ایجاد غرفه های کوچک برای آن ها منجر به توانمند سازی اقتصادی برایشان گردد تا بتوانند چیزی بفروشند و از کمک های مردمی هم برای تامین کالا برای فروش استفاده کنند . و یا مثلا توجه به چرخی ها و ساماندهی چرخی ها به صورتی که هر کسی بتواند به حمل و نقل بار چرخی متصل شود . یعنی محل هایی که نیاز به چرخی دارند و کشش در آن جا بیشتر است مشخص شده و یک قدرت بزرگ تر چرخی ثبت نام و آن ها را در موقعیت های پر کشش مستقر نماید . یعنی به زبان ساده تر آن هایی که کاری و سوادی هم ندارند بتوانند با راندن چرخ خود را تامین کنند و به شغل خود افتخار کنند .
در پایان هم اینکه یک کشور باید یک اتاق فکر برای طراحی و افزایش حرکت های اجتماعی داشته باشد. حد اقل اندازه نویسنده ی سریال " خانه کاغذی " که یک استراتژی تحرک موفق نوشته که البته این استراتژی داستانی و خیالی است اما در واقعیت داستان های تحرکی بسیاری می شود طراحی و اجرا کرد که منجر به سود آوری اقتصادی نیز خواهد شد .
