داشتم به این فکر میکردم که چقدر خوب میشد اگر شهرداری ها زباله های تر رو هم از مردم میخریدند و با دفن زباله های تر توی زمین هایی که مثلا بدون کاربر هستند مثل کنار جاده ها و امثالهم، کمپوست درست میکردند. اینطوری هم خاک حاصلخیز میشد و هم اینکه میشد توی این خاک ها درخت میوه کاشت و میوه های ارگانیک و واقعا با کیفیت بالا برداشت کرد . حتی خاک حاصل از کمپوست و یا حتی میوه جات حاصل از کمپوست رو میشد با قیمت کمتر دوباره به مردم فروخت و سود کسب کرد.
وقتی زباله تر با خاک ترکیب میشه خاک هم رطوبت بیشتری توی خودش نگه میداره و با کمترین آبیاری میشه به بهترین نتیجه رسید و میشه کنار جاده ها رو با این روش سرسبز نگه داشت که فقط جاده ها و خاطرات شمال محال نباشد که از خاطرمان برود . بلکه همه ی جاده ها مثل شمال باشند.
مسئله بعدی زمین های خالصه ای است که می شود تا زمانی که صاحب ملک بخواهد بسازد شهرداری آن ها را در اختیار بگیرد و با استفاده از کمپوستی که در مرحله قبل به شکل ارگانیک ساخته شد در آنها کشت و کار کند و هم این که بتواند زباله های محلی را هم جمع آوری کرده و تبدیل به کمپوست کند یا به مراکز کمپوست سازی بفرستد .
در این زمین های کوچک مقیاس می شود چیزهای زیادی کاشت مثل انواع گل و گیاه و یا حتی سبزی یا صیفی جات.
خلاصه این که می توانیم با استفاده از زباله های تر و تبدیل آن به کمپوست زمین را سبز کنیم و با گیاه پالایی زندگی سالم و رو به رشدی داشته باشیم و از شر گرمایش زمین نیز تا حدودی راحت شویم ، شاهد باران های بیشتری باشیم، شادتر زندگی کنیم و از مملو میوه جات و سبزیجات سلامتی بیشتری برای مردم کشورمان رقم بزنیم .
به یاد گذشته ها و دوران کودکی : این بود انشای من ...
