سفر به ماه همواره رویایی دست نیافتنی برای انسان بوده و در قرن بیستم با فتح آن توسط انسان، این جرم آسمانی به عنوان قاره هشتم معرفی شد، زیرا سرشار از منابعی است که نادیده گرفتن آنها دشوار است.
طی سال های گذشته کشورهای مختلف جهان در صدد بودند که به نوعی به ماه دست یافته و در رقابتی جهانی قصد دارند خود را به این منابع وصل کنند اما سوال این است که چگونه می‌توانیم خود را به ماه برسانیم؟ آیا استفاده از موشک ها و فضاپیماها تنها راه موجود برای رسیدن به ماه است؟ طبق مطالعه ای که در سال ۲۰۱۹منتشر شد، یک آسانسور قمری می تواند پاسخگوی این نیاز باشد.به گزارش سیناپرس، کابلی که از زمین به سطح ماه متصل شده و بیشتر از ۴۰۰ هزار کیلومتر طول خواهد داشت.
البته از نظر فنی به دلیل حرکات نسبی زمین و ماه نمی‌توان این کابل آسانسور را مستقیماً به زمین متصل کرد و باید ابتدای آن در مدار زمین مستقر شود. در این میان یکی از مشکلات موجود، بحث زباله های فضایی و خطر برخورد آن با آسانسور بین ماه و زمین است، مشکلی که با پرتاب ماهواره‌های بیشتر به فضا افزایش پیدا می کند.بر اساس طرح فوق الذکر، شاتل های رباتیک با انرژی خورشیدی می توانند از این کابل به بالا و پایین حرکت کنند و به عنوان تسمه نقاله ای عمل کرده تا منابع گرانبها را به زمین منتقل کنند.
ممکن است این طرح عجیب به نظر برسد، اما زفیر پنور و امیلی سندفورد، دو پژوهشگر دکترای نجوم دانشگاه کلمبیا که این طرح را بررسی می کنند، معتقدند که ما می‌توانیم آسانسور زمین و ماه را با چند میلیارد دلار اجرا کرد.
در این میان جف بزوس هر سال یک میلیارد دلار از سهام آمازون را برای تامین مالی شرکت گردشگری فضایی Blue Origin هزینه می کند. برنامه آرتمیس ناسا، که اولین فضانورد زن و اولین فضانورد رنگین پوست را در اواخر این دهه به ماه می فرستد نیز ۸۶ میلیارد دلار هزینه دارد.
از سوی دیگر ارزش منابع ماه غیر قابل نادیده گرفتن است و یک مطالعه جداگانه تخمین زده است که یک آسانسور قمری تنها در ۵۳ سفر هزینه خود را می پردازد.
این کابل که ضخیم تر از یک مداد نخواهد بود، ۴۰ تن وزن داشته که بهره برداری و دستیابی به آن به کمک موشک های مدرن مانند استارشیپ اسپیس ایکس خواهد بود. بر خلاف فضاپیماهایی که از سطح زمین به فضا سفر می کند، آسانسور قمری که کمی دور از سیاره ما توقف می کند، مجبور نیست با نیروهای گرانشی عظیم مقابله کند.
از سوی دیگر ماه نیز اتمسفر ندارد و این موضوع، ساخت آسانسور به مقصد ماه را ساده می کند. این موضوع بدان معناست که کابل را می توان از مواد موجود مانند کولار به جای مواد فوق العاده قوی که هنوز اختراع نشده اند، ساخت.
در آوریل سال ۲۰۲۱، رسانه های دولتی چین ایده ای مشابه از سوی این کشور را برای ایجاد نردبان آسمان ارائه کردند. بر اساس این طرح، یک فضاپیما مسافران آسانسور را از سطح زمین به ایستگاه فضایی می برد و در آن جا مسافران سوار آسانسور فضایی شده و به ماه می روند. اگرچه ایده آسانسورهای فضایی بیش از یک قرن است که بدون پیشرفت زیادی وجود داشته است، اما اگر تعداد زیادی از دانشمندان و شرکت ها به این حوزه ورود کنند، آسانسورهای فضایی می توانند راهی برای پایین نگه داشتن هزینه ها و کاهش سود و دسترسی آسان به ماه و منابع متعدد آن باشد.
