ورم مفاصل بیماری است که از طریق درد در اطراف مفاصل مشخص می شود. این بیماری در تمام سنین ممکن است بروز کند. و در کودکان بین 18 ماهگی تا 4 سالگی یا در هر زمان دیگر خود را نشان دهد. گاهی در کودکان بیماری با عفونت دستگاه تنفسی شروع و به تمام بدن سرایت می کند و باعث اختلالات ماهیچه ای و استخوانی می شود.
نشانه های آن در کودکان امکان دارد به جای درد در مفاصل و ورم ا.ل به صورت تب، حساسیت پوستی، چشم درد، ورم کبد یا غیر طبیعی بودن جریان خون ظاهر شود. پزشک باید قبل از اینکه بیماری به مفاصل برسد و توسعه پیدا کند آن را تشخیص داده و درمان را شروع کند. خوشبختانه در بیشتر بچه ها این بیماری کاملا بهبود می یابد.
علت دقیق بیماری ورم مفاصل به طور کامل مشخص نشده است. عوامل اولیه ممکن است باکتریها و ویروسها باشند. و به دلایلی که هنوز معلوم نیست. این باکتریها یا ویروس ها در مفاصل تولید بیماری می کنند. روند آن خیلی پیچیده است. و واکنشهای بسیاری در آن دخالت دارند. ولی آنچه مشخص است تغییر مواد ضروری و مایع مفاصل می باشد. و در نتیجه مفاصل شکل خود را کم کم از دست می دهند. بعضی از این بیاریها ژنتیکی است و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.
تشخیص و درمان بموقع در کنترل این بیماری بسیار موثر است. هدف اصلی درمان، علائم، جلوگیری از دفرمیتی های مفصلی از دست نرفتن نیرو و عملکرد ماهیچه ها می باشد. آسپرین هنوز داروی اساسی ضد التهاب است.
البته داروهای دیگری هم برای این منظور موجود می باشد. داروهای ضد التهاب امکان دارد ضررهایی مثل زخم معده، صدمات به کلیه وغیره داشته باشند. والدین، معلمان و درمانگران لازم است از این اثرات زیانبار آگاه باشند.
روش دیگری که کودکان و جوانان مبتلا می توانند در پیش گیرنده استفاده از ورزشهای مناسب برای حفظ یا به دست آوردن نیروی بیشتر ماهیچه ها و مفاصل توسعه حدود و حرکت و عملکرد آنها می باشد. در نوعی از این بیماری وضعیت التهاب در بعضی دوره ها کم یا زیاد می شود. به همین دلیل فعالت ها یا ورزشها باید زیرنظر متخصص یا مراقب انجام گیرد. زیرا میزان فعالیت و کم و زیاد بودن آن در هر دوره ممکن است اثرات نامطلوبی داشته باشد.
با آموزش های مناسب می توان کودکان را برای ورود به مراحل بعدی آماده نمود. به طوری که هنگام بزرگسالی وابستگی شدید نداشته باشند. و بتوانند به طور مستقل عمل کنند. در جوانی مشاوره روانی و مشاوره شغلی می تواند موثر واقع شود.
نکته ای که از نظر تحصیل این کودکان باید در نظر داشت مشکلات مفصلی آنهاست که باعث می شود نوشتن زیاد و دیگر فعالیت های فیزیکی برای آنها سخت باشد. این فعالیت ها باید با در نظر گرفتن وضعیت دانش آموز تنظیم شود.
مشاوره با والدین در رابطه با برنامه ریزی مناسب برای این کودکان موثر است. همچنین معلمان با زیر نظر داشتن اثرات داروها در دانش آموزی نقش مهمی در این زمینه ایفا می کنند.
دو نوع قطع اندام وجود دارد.
نوع مادرزادی از بدو تولد وجود دارد و ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد. تکامل اندام های جنین در مراحل مختلف بارداری صورت می گیرد. و وقتی نوزاد بدون یک اندام به دنیا می آید باید یکی از مراحل زودتر ازوقت مناسب تمام شده و اندام ناکامل مانده باشد.
معمولا کودکانی که هنگام تولد دارای این نقص هستند راحت تر و بهتر از افرادی که بعدا دچار این مشکل می شوند آنرا قبول می کنند. و خود را تطبیق می دهند. و حاظرند از وسایل کمکی استفاده کنند.
قطع اندامی که مادرزادی نیست و بعدا اتفاق می افتد. ممکن است حاصل یک آسیب دیدگی یا یک جراحی باشد. معمولا تعداد کودکانی که به این نوع معلولیت دچار می شوند اندک هستند. فقط میتلایان به سرطان استخوان شدید ممکن است زیر جراحی بروند. و اندام مربوطه قطع شود. بیشتر قطع اندامهای غیر مادرزادی کودکان ناشی از تصادف یا آسیب دیدگی های شدید است.
علل فقدان عضو مادرزادی هنوز مشخص نیست. در طول سالیان متمادی اثر بعضی از مواد تالیدومید، کونین، آمینوپروتئین و مایلران روی رشد جنینثابت شده است. تمام داروها ممکن است در دوران بارداری اثرات زیانباری روی جنین داشته باشند. و باعث بیماریها و معلولیتهایی در جنین شوند.
آمار نشان می دهد که ازهر100000 کودک 15 مورد با فقدان یک عضو به دنیا می آیند. در واقع نسبت نوع مادرزادی به اکتسابی 37 به 1 می باشد. این نسبت در زنها کمتر از مردها است. و 75 درصد قطع اندامهای سنین 5 تا 16 سالگی حاصل تصادفات و صدمات می باشد.
با ما همراه باشید.
