شیرین یکی از افراد همیشه مریض خانواده است. به دلیل ابتلا به دیابت کودکی خوبی نداشته است. رشد فیزیکی او دچار اختلال و از دوستان و همکلاسی هایش عقبتر بوده است. اما نسبت به موقعیت خود به عنوان فردی که سلامتی کامل ندارد پیشرفت خوبی داشته است.
وقتی مادرش فوت شد پانزده ساله بود. و از خواهر و برادر کوچکترش مواظبت می کرد. با وجود کمک هایی که به خانواده می کرد، برادر و خواهرش او را مسخره می کردند. پدرش عقیده داشت که او به خاطر بیماری هیچوقت نخواهد توانست ازدواج کند یا شغلی بگیرد.
در سن بیست سالگی از دبیرستان فارغ التحصیل شد ولی هیچ نقشه ای برای آینده نداشت. عمه او پیشنهاد کرد که در برنامه های توانبخشی های حرفه ای شرکت کند. چون برای او مفید خواهد بود. بالاخره شیرین در برنامه شرکت کرد.
نتیجه برای او حیرت انگیز بود. مدتی طول کشید اما بالاخره شیرین اعتماد به نفس پیدا کرد. حالا او لباسهای خوب می پوشید. کارها را بهتر انجام می داد. و شغلی تمام وقت پیدا کرده بود. در حال حاظر دو سال است که بیرون از خانه کار می کند. شرکت محل کار جایزه ای هم به وی داده است.
اختلالات سلامتی به وضعیت ها یا بیماری هایی اطلاق می شود که در عملکرد افراد اختلال به وجود می آورند. این بیماری ها باعث تغییراتی در زندگی افراد مبتلا و اطرافیان آنها می شوند. در اینجا این بیماریها به اختلالات سیستمیک ، اختلالات مربوط به استرس، اختلالاتی که زندگی را به خطر می اندازد. و دیگر وضعیتها تقسیم شده است.
بر خلاف مبتلایان به اختلالات فیزیکی، افرادی که اختلالات سلامتی دارند از نظر حرکتی در هیچ وضعیتی مشکل ندارند. ولی بعضی از فعالیتهای آنها محدود می شود. مثلا بچه ها یا افرادی که ناراحتی قلبی دارند فعالیتها و نوع ورزش و مقدار آن محدود می شود.
عواملی که در اختلالات سلامتی موثر اند عبارت اند از شدت وضعیت، سنی که اختلال ظاهر شده، حمایت خانواده و دوستان، کیفیت درمان، ماهیت وضعیت که آیا در همان حالت می ماند یا در طول زمان بدتر می شود. روند درمان این بیماری ها تقریبا مانند درمان اختلالات فیزیکی است. پزشک عمومی برای تشخیص دقیق تر و درمان فرد را به متخصصان معرفی می کند.
آمار نشان می دهد که مشکلات روانی و اجتماعی کودکانی که اختلالات سلامتی دارند بیشتر از بچه های معمولی است. در این کودکان مشکلات عاطفی دیده می شود. چون دوره های طولانی را در بیمارستان و دور از خانواده می گذرانند.
همین امر باعث می شود روابط اجتماعی کمتری با خواهر و برادرها، والدین و دوستان خود داشته باشند. محدودیتهای فیزیکی هم ممکن است عاملی در به وجود آمدن مشکلات عاطفی باشد. این محدودیت ها در بسیاری از اختلالات وجود دارد. و موجب می شود کودک نتواند همراه دوستان خود در فعالیتهای مختلف شرکت کند.
این واژه برای وضعیتهای گوناگونی به کار می رود. و در یک تعریف کلی این بیماری به گروهی از اختلالات ارثی دائمی گفته می شود که با ضعف پیشرونده و تلف شدن نیرو در ماهیچه های بدن مشخص می گردد. شدت این اختلال به سن فرد، میزان بار ارثی او، مکان فیزیکی، ماهیت و شرایط فرد و مقدار پیشرفت بیماری بستگی دارد.
این اختلال ماهیچه های شانه ها ، دستها و پاها را درگیر می کند. و شخص کم کم توانایی راه رفتن و استفاده از دست ها و بازوهای خود را از دست میدهد. ماهیچه های قلب هم ممکن است دچار این وضعیت شوند و قلب کم کم از کار بیفتد.
علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نیست و فقط آن را به عنوان بیماری ارثی می شناسند. درحالی که حدود 50 درصد این اختلالات ارثی نیست و ممکن است مربوط به آنزیم هایی باشد که در متابولیسم ماهیچه اثر دارند. غیر طبیعی بودن سلول های قرمز خون نیز می تواند روی این اختلال تاثیر داشته باشد.
آمار نشان می دهد از هر هزار نفر 14 درصد این اختلال را دارند. یک سوم آنها بین سه و سیزده سال و از هر ده نفر هشت نفر مرد هستند.
با ما همراه باشید.
