به طور کلی درمان جامع لکنت شامل استفاده از چندین استراتژی مزتبط است. که هر کدام در بهبود بک جمبه خاص از توانایی های ارتباطی فرد هدف قرار می گیرند.
هدف اصلی یا بهترین نتیجه برای این درمان ارتباط موثر می باشد. نه فقط درصدی از بهبود روانی گفتار و یا کاهش خاصی در گفتار دارای لکنت.
به همین خاطر به این رویکرد برای درمان فقط به عنوان درمان روانی نباید توجه کرد. بلکه باید بیشتر به عنوان مجموعه ای از شیوه های درمانی با هدف اطمینان دادن به اینکه لکنت به صورت منفی بر روی توانایی های فرد دارای لکنت در ابزار خودش و رسیدن به اهدافش در زندگی تاثیر نمی گذارد مورد توجه قرار گیرد.
به انجام رساندن این هدف گسترده نیاز به هماهنگی چندین اصول کلیدی دارد. که هر یک به صورت جزئی تر در ادامه توضیح داده خواهد شد.
درمانگر باید با بک درک قوی از ماهیت گسترده و چندوجهی اختلال لکنت به درمان نزدیک شود. به ویژه اینکه تجربه لکنت چیزی فراتر از صرفا تولید ناروایی های گفتاری است.
درمانگر باید این حقیقت را بپذیرد که درمان قطعی برای لکنت در سن مدرسه وجود ندارد. در نتیجه این احتمال وجود دارد که فرد حتی بعد از درمان موفق باز هم تا حدی به لکنت کردن اما با شیوه ای راحت تر ادامه دهد.
درمانگر باید ” لکنت کردن مشکلی ندارد ” را به رسمیت بشناسد. و اینکه هدف درمان اطمینان دادن به این است که لکنت در توانایی فرد برای برقراری ارتباط موثر مداخله نمی کند.
درمانگر باید برای کار با افرادی که در محیز کودک یا نوجوان هستند آماده باشد. شامل والدین، معلمان و همسالان. او باید به آنها برای فهم ماهیت لکنت و برای کنار آمدن با لکنت فرد، راهنمایی و کمک لازم را ارائه دهد.
در آخر درمان باید استراتژی های فردی مختلفی را که هر یک از اجزای تجربه کودک و نوجوان از لکنت کردن را مخاطب قرار می دهد. مورد هدف قرار دهد.
این رویکرد درمانی مبتنی بر مجموعه ی خاصی از دیدگاه ها در مورد ماهیت لکنت و جنبه های گفتار و ارتباط است. که بایستی در درمان مورد توجه قرار گیرد. این دیدگاه ها معمولا مبتنی بر تئوری خاصی در مورد علت لکنت نیستند. بلکه بیشتر بر روی تئوری ای در مورد اینکه چگونه یک اختلال در زندگی افراد دارای لکنت خودش را بروز می دهد استوار است.
لینک های مرتبط با ” اصول درمان جامع لکنت ” :
شکاف کام و لب چیست؟Cleft Palate
با ما در ارتباط باشید در :
