کم شنوای انتقالی وقتی ایجاد میشود که انتقال صدا مختل شده باشد .این حالت در گوش خارجی و یا در بیشتر موارد در گوش میانی به وجود می‌آید .در کودکان اوتیت میانی یا عفونت گوش میانی شایعترین علت بد عمل کردی گوش میانی است.ودر بزرگسالان شایع ترین علت ضایعه ی شنوایی انتقالی، اتواسکلروزیس است. بیماری استخوانچه های گوش میانی که ممکن است باعث شود صفحه پایه استخوان رکابی به دریچه بیضی بچسبد، رایج‌ترین علت ضایعه شنوایی انتقالی در بین سالمندان روی هم افتادگی مجرای گوش است .
سایر علل کم‌شنوایی انتقالی که شیوع کمتری دارند عبارتند از: انسداد مجرای شنوای خارجی، تنگی مجرای شنوایی خارجی، التهاب و تورم مجرای شنوایی خارجی.
کم شنوایی حسی عصبی وقتی اتفاق می‌افتد که سلول‌های مژکدار حلزونی یا عصب شنوایی (عصب ۸ مغزی) صدمه دیده باشد .این ضایعه با کاهش شنوایی از طریق راه استخوانی همراه بوده و یک ضایعه دائمی به حساب می‌آید .علل کم شنوایی حسی عصبی عبارتند از :
صدمه ناشی از مصرف داروها شامل برخی از آنتی بیوتیکها.
عفونتها مانند مننژیت یا سرخچه مادر.
عوامل وراثتی مانند برخی از نقایص مادرزادی که منجر به رشد ناقص یا فقدان بخش‌هایی از حلزون یا عصب شنوایی می شود.
آنوکسی که در حین زایمان اتفاق می‌افتد.
پیرگوشی که مربوط به تاثیرات پیری است.
بیمار منیر ضایعه یک طرفه ای که با سرگیجه و وزوز مشخص میشود.
کم شنوایی مختل ترکیبی از افت انتقالی و حسی عصبی است. هر دو مسیر هوایی و استخوانی درگیر هستند و بنابراین بخشی از افت شنوایی انتقالی و بخشی از آن حسی عصبی است. اما راه استخوانی نوعا از دو نوع دیگر بهتر است.
مولفه حسی عصبی کم شنوایی مختلط میزان خراب گویی را که در تولید صداهای گفتاری آشکار میشود تعیین می‌کند. بنابراین ادیوگرام های مسیر استخوانی بهترین شاخص‌هایی هستند که میزان مشکلات یک مراجع را در تشخیص و تمیز گفتار مشخص می‌کنند حتی اگر تقویت شده باشد.
اختلال شنوایی مرکزی از مشکلات دستگاه شنوایی مرکزی سرچشمه می گیرد. که نتیجه صدمه‌ای است که در جایی در طول عصب شنوایی یا در هسته حلزونی اتفاق می‌افتد. بیماران مبتلا به اختلال شنوایی مرکزی ممکن است در تمرکز صداها درک گفتار یا درک گفتار در سر و صدا مشکل داشته باشند و ممکن است وزوز هم وجود داشته باشد.
شامل صدمه رشته های عصبی در مسیر شنوایی بالارونده از مجرای شنیداری داخلی تا قشر مخ است .این صدمه اغلب و نه همیشه نتیجه وجود یک تومور است. بسته به ناهنجاری ممکن است وقتی که شنوایی باتن های خالص سنجیده می شود ،وجود کم شنوایی مشخص شود یا نشود.
با این بسیاری از مراجعین مبتلا به ناهنجاری رتروکوکلئار در فعالیت‌های تشخیص گفتار ضعیف عمل می کند مخصوصا وقتی که علامت گفتاری از طریق پالایش افزایش همهمه و امثال آن تغییر یابد.
آزمون های متعدد تشخیص گفتار، مانند آزمون‌های پاسخ شنیداری ساقه مغز و سایر پتانسیلهای برانگیخته شنوایی به تشخیص ناهنجاری رتروکوکلئار کمک می کند .
واضح است که چنین آزمون هایی فراتر از حوزه تخصصی آسیب شناسان گفتار و زبان است و در مورد برخی از شنوایی شناسان نیز به آموزشی که دیده‌اند و دسترسی ایشان و ابزار لازم بستگی دارد.
شدت کم شنوایی ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است طبقه بندی هایی که مشخص شده مربوط به میانگین سطوح شنوایی است که طی شنوایی سنجی طور خالص به دست آمده‌اند همانطور که کم شنوایی هایی اندازه گوناگونند تاثیر آنها نیز بر روی رشد گفتار و زبان متفاوت است. قاعدتاً هرچه شدت کم شنوایی بیشتر باشد قابلیت تاثیرگذاری منفی تری روی گفتار و زبان خواهد داشت.
با ما در ارتباط باشید
