آغاز آن در 9ماهگی است.
اشیا را به شیوه غیرعملکردی با هم ترکیب می کند.مانند:کوبیدن دو شی به هم،کشف ویژگی ها وارتباط اشیا.
شیوه های پیچیده تر مانند:قرار دادن اشیا توی یک ظرف،جداکردن اجزای اشیا،نخ ،مهره و پازل.
1.نسبت به همتایان خود بیشتر در بازی های رابطه ای شی در گیر می شوند.
2.تکراری و غیر قابل انعطاف(همیشه اشیا را پشت سر هم ردیف میکند،بجای این که سایر ارتباطات اشیا را کشف کنند.)
3.رفتار های خودتحریکی مانعی برای بازی است.
4.بیشترین توانایی را درچیدن پازل و بازی های ساختنی(لگو،خمیربازی)دارند.
5.بسیاری از بزرگسالان با اتیسم،در فعالیت هایی خبره میشوند که بر پایه مهارت های ارتباط اشیا مانند مهندسی و هنر است.
در حدود 9تا12ماهگی ایجاد می شود. ودر 15 ماهگی غالب می شود.
به عنوان بازی های presymbolicهم شناخته میشود.
کودک از اشیا استفاده درست و واقعی میکند.مثلا:از قاشق برای غذا خوردن استفاده میکند.
بازی های کارکردی یک جز اجتماعی به بازی با شی اضافه میکند.(استفاده از وسایل به شیوه ای که در جامعه استفاده میشود.)
1.بازی های حسی-حرکتی را به سایر انواع بازی ها ترجیح می دهند.
2.هرچند که به نسبت همتایان عادی کمتردر این نوع بازی ها در گیر میشوند.
اولین رشد اجتماعی کودکان با بزرگسالان است،سپس با همسالان.
رشد این نوع بازی به این صورت است:
در بدو تولد:عمل ها و عکس العمل ها
6-12ماهگی:دالی بازی
اواخر سال اول:انجام اعمالی که عکس العمل بزرگسالان را به همراه دارد،مانند:گذاشتن کفش روی سر،صدا در آوردن.
1.بازی های اجتماعی نسبت به همتایان عادی کمتر روی میدهد.
2.رشد و پیچیدگی بازی های اجتماعی به توانایی های شناختی و زبانی وابسته است که در این کودکان دچار نقصان است.
