والدین باید بدانند درمان به سن ، جنسیت ، شرایط فیزیکی بیمار ، شروع ناروانی ، ماهيت لكنت ،شدت مشکل و نگرش فرد و اطرافیانش نسبت به لکنت ، وضعیت فرد در خانواده و بافت خانواده بستگی دارد . ۲
در درمان لکنت باید به تمام جنبه های شخصیتی ، روانی و گفتاری فرد توجه کرد .
می دانید که شکل دهی رفتار جدید یا تغییر رفتار نیاز به زمان دارد . پس برای درمان لکنت ، درمان مستمر و طولانی را در نظر بگیرید. و در طول برنامه ی درمانی از ادامه ی آن خسته نشوید و از آن سر باز نزنید .
درمانگر باید متناسب با نوع لکنتی که کودک دارد ، برنامه ی درمانی خاصی را طرح ریزی کند . چنانچه این برنامه برای یک کودک جواب نداد .با تغییر آن می تواند به درمان مناسب دست یابد. لذا خانواده ها نباید از این موضوع نگران یا ناراحت شوند .
شاید یکی از مهم ترین اصول در موفقیت درمان ، اصل پذیرش مشکل باشـد . چنانچه کودک ( البته منظور کودکی که دارای لكنت همراه با آگاهی است ) نپذیرد اشکال و اختلالی دارد . چگونه می توان توقع داشت که به دنبال راه حل باشد .یا به برنامهی درمانی اهمیت بدهد ؟
چون بروز لكنت حاصل تأثير عوامل ، شرایط و رفتارهای مختلف موجود در محیط زندگی کودک است.بنابراین برای درمان لکنت ، به ویژه لكنت دوران کودکی یکی از اصول مهم ، مشارکت و همکاری اطرافیان کودک است .
بسیاری از لکنتها ، به مرور زمان با رشد کلامی کودک حل می شوند. و به ندرت تا بزرگسالی ادامه می یابند . بنابراین ، بهترین زمان برای درمان لکنت زبان ، بلافاصله بعد از مشاهده ى لكنت ( يا شبه لكنت ) در کودک است ( خواه کودک دو ساله باشد. یا شش ساله ) . درمان تا قبل از دوران بلوغ بسیار قاطع و استوار خواهد بود. به طوری که در آینده هیچ تصویری از گذشته و خاطرات دردناک در ذهن شخص باقی نمی ماند.
باید دانست که لکنت زبان ، تأثیر چندانی بر سرنوشت فرزند ندارد برخی از شخصیت های جهانی چون چرچیل ، نیوتون ، جرج دوم و داروین ، دچار لکنت بوده اند .البته این بدان معنا نیست که برای کاهش آن نکوشید . با توجه به این که لکنت زبان ، تمسخر هم سالان را در پی دارد و ممکن است اعتمـاد به نفس کودک را از او بگیرد. باید در راه کاستـن از آن بكوشيـد .
کودکانی که لازم است مورد توجه واقع شوند ، آنهایی هستند .که به طور کلی از آموختن تکلم امتناع می ورزند یا آنان که از لحاظ روانی دچار لالی عاطفی شده اند. و این حالت ممکن است چندماه یا چند سال به طول انجامد .
افراد اغلب ، زمانی در صدد درمان لکنت زبان خود بر می آیند که دیگران لكنت آنان توجه می کنند . هر یک از اختلالات عادتی مانند لکنت زبان ، با شیوه های تغییر رفتار که از آنها به شیوه های معکوس کردن عادت یاد می شود . به طور موفقیت آمیزی درمان شده است .
تقریباً 50 ٪ مبتلایان به لکنت زبان به طور طبیعی یا بدون درمان خوب می شوند . هدف درمان ، کاهش اضطراب پدر و مادر است . وقتی که مشکل ملایم و یا پیش رس است باید آنها را توانا کرد .که به کودک کمک کنند . در موارد شدیدتر ، کمک گفتار درمانگر مورد نیاز است . آرام بخش ها نیز در مواقع خیلی شدید و مقاوم توصیه شده اند .
و هم چنین هنگامی که بیمار به درمان مقاومت نشان می دهد ، باید تصمیم بگیریم چگونه واکنش نشان دهیم یا تبادل نظر کنیم .
خانواده ، روابط میان اعضای آن و شرایط اقتصادی – اجتماعی حاکم بر آن ، بخش مهمی از ارزیابی و دخالت ، جهت ایجاد تغییرات مناسب را تشکیل می دهد . درمانگران باید علاوه بر ارزیابی دقیق خود کودک به خانواده او نیز توجه ویژه نموده .و در برنامه ی درمانی خود حتما برای خانواده نیز برنامه ی خاص درمانی داشته باشند . زیرا ملاحظه شده در بسیاری از موارد اصلاح محیط خانواده و کنترل رفتارهای والدین ، مشکل کودک را به طور خودبه خودی حل کرده. و با حداقل در برنامه ی درمانی منجر به بهبودی بیمار شده است .
رفتار های وابسته ی افراد لکنتی
5اصل مهم گفتار درمانی در درمان کودکان اوتیسم
با ما در ارتباط باشید :
