سامان احساس می کرد رفته رفته از رونشیت که قبلا او را آزار می داد راحت می شود. اما پدر و مادر متوجه شده بودند که انرژی او کم کم تحلیل می رود.در شش سالگی موقعی که برای تمیز کردن دندانهایش به دندانپزشک مراجعه کرده بود. دندانپزشک متوجه ورم لثه ها شد. و به والدین پیشنهاد کرد که دکتر متخصص او را ویزیت کند.دکتر بعد از معاینه وی متوجه زخمهایی در قسمت بازوها و پاهای سامان شد. طحال نیز بزرگ شده بود. دکتر برای او آزمایش خون داد. بعد از این آزمایش و تستهای دیگر معلوم شد سامان سرطان خون لمفوسیتیک دارد.
بیشترین سرطانی که کودکان را مورد تهدید قرار می دهد نوع حاد سرطان خون لیمفوسیتیک است. نوعی اختلال در تولید سلولهای خونی که به صورت تجمع غیرطبیعی گلبولهای سفید در خون و مغز استخوان ظاهر می شود.
دو نوع سرطان یعنی سرطان غدد لنفاوی و لوسمی با خون سروکار دارد.
لوسمی یا سرطان خون در هر سنی امکان ابتلا دارد. اما بیشتر مواقع در مرحله نوزادی تا شیش سالگی اتفاق می افتد. علائم آ« ظهور زخم در بدن، درد، کمخونی، زرد وضعیت شدن و عفونتها است. انواع مختلف لوسمی چون روی سلولهای خونی اثر می گذارد باعث اختلال در دفاع بدن در مقابل پاتوژنها می شود. و بدن فرد نسبت به عفونت مستعد می گردد.
این عفونت باعث ضعیف شدن و عوارض وخیم دیگری می شود. مثل کم خونی، کاهش پلاکتها و خونریزی و کاهش اکسیژن خون. از بین رفتن این عناصر خونی علائم بیماری را تشدید می کند.
گرچه تحقیقات زیادی در مورد سرطانهای خون صورت گرفته. اما علت آنها و دلیل ابتلای کودکان به این بیماری هنوز مشخص نیست. مشکلاتی مانند استعداد ژنتیکی، فعالیتهای ویروسها و مواد مختلف فیزیکی و شیمیایی عامل این بیماری تلقی می شوند.
عوامل دیگر مثل تشعشعات یونیزه، اشعه گاما و تشعشعات اتمی نیز در بروز سرطان موثر هستند. همچنین در حیواناتی چون سگ، گربه و میمونها ویروسهایی وجود دارد که باعث سرطان خون کودکان هستند. و بیشترین مقدار مرگ و میر بین دو تا پنج سالگی اتفاق می افتد.
زمانی که تشخیص سرطان خون قطعی شد. باید ابتدا عواملی که منجر به کم خونی، خونریزی و عفونت می شوند مورد درمان قرار گیرند. در مورد کم خونی، انتقال خون و ترمیم و درمان کم خونی ضرورت دارد. برای خونریزی نیز انتقال خون می تواند صورت گیرد.
مرحله دوم در پروسه درمان اقدام بر علیه سرطان است. به این معنی که هدف باید کاهش سلولهای سرطانی و پرورش سلولهای نرمال مغز استخوان باشد. بعضی از مواد شیمیایی ما را در این هدف یاری می دهند.
علت اصلی مرگ بچههایی که سرطان خون دارند خونریزی و عفونت است. بنابراین کنترل خونریزی و درمان عفونت برای زنده ماندن کودک ضروری است. درمان عفونتها به وسیله آنتی بیوتیکهای مختلف امکان پذیر می باشد.
حدود 90 درصد از بچه هایی که سرطان خون حاد دارند درمان و 50 درصد آنان 5 سال یا بیشتر زنده می مانند. بچه های بین سنین 3 تا 7 سال بهتر به درمان پاسخ می دهند.
وقتی کودک از بیمارستان مرخص شد پزشکان باید در مورد فعالیتهایی که کودک می تواند در آنها شرکت داشته باشد با والدین صحبت کنند. باید به کودک اجازه داده شود زندگی نرمال داشته باشد.
در مورد محیط مدرسه نیز باید به همین صورت عمل کرد. فقط امکان دارد بدن کودک به خاطر ابتلا به سرطان به آسانی عفونت را بپذیرد. و یا کودک زودتر از دیگران احساس خستگی کند.
لازم است معلمان از این مسائل اطلاع داشته باشند. از درمانهایی که در مورد کودک صورت میگیرد اگاه شوند. و کودکان دیگر را نیز با این بیماری آشنا کنند. در صورت مرگ دانش آموز با روشی مناسب به دانش آموزان دیگر، والدین و خواهر و برادرها برای سازگاری با عواطف و احساساتشان کمک کنند.
با ما در ارتباط باشید.
