کاهش آسیب لکنت شامل کمک به کودک در یادگیری این است که روانتر صحبت کند. همانطور که قبلا ذکر شد بیشتر روشهایی که برای رسیدن به این هدف طراحی شده اند. شامل تغییراتی در زمانبندی و تنش تولید گفتار می باشند. علاوه بر این ، کاهش آسیب ، شامل کمک به کودک در تغییر رفتارهای لکنتش است. تا جایی که در برقراری ارتباط کمتر مخرب باشند.
چرا که بدون چنین ابزار هایی ، اگر کودک با ناروانی های موقعیتی که به واسطه پیش بینی و ترس از لکنت به وجود می آید راحت نباشد. در معرض خطر بازگشت قرار خواهد گرفت.
همانطور که گفته شد در درمان جامع با توجه به چارچوب ICF اجزای کلیدی رویکرد درمانی ارائه می شوند.
اگرچه هر یک از اجزا ( ساختار و عملکرد بدن ، واکنش های فردی و محیطی ، فعالیت و مشارکت ) به ترتیب توضیح داده می شوند. ولی درمان به صورت پشت سر هم و زنجیروار صورت نمی گیرد. به عبارت دیگر درمان در ابتدا آسیب به دنبال آن واکنش های فردی و سپس واکنش های محیطی و غیره را مورد توجه قرار نمی دهد.
در عوض اجزای درمانی با یکدیگر همپوشانی و تعامل دارند. برای مثال فعالیت های کاهش تنش ، هم آسیب و هم واکنش های فردی منفی را مورد توجه قرار می دهند. و بعضی از اجزا مکررا در زمان های مختلف در طول درمان مورد توجه قرار می گیرند. همچنین هر کودک درمان را بر پایه نیاز های ویژه خود دریافت می کند.
برای مثال کودکی که واکنش های منفی کمی را نسبت به لکنت تجربه می کند. ممکن است زمان کمتری بر روی جزء واکنش ها به اختلال صرف شود.
لینک های مرتبط با : کاهش آسیب لکنت
با ما در ارتباط باشید در :
شماره تماس :
989909501428+