ادبیات موجود در مورد میانگین طول عمر و حالت های خرابی لوازم خانگی عمدتاً بر اساس نتایج نظرسنجی های انجام شده در بین کاربران نهایی است، اما اطلاعات دقیق بسیار کمی در مورد حالت های خرابی خاص و نرخ تعمیر لباسشویی آبسال یافت می شود.
برای ارتباط با نمایندگی تعمیر لباسشویی آبسال کلیک کنید.
هدف اصلی این مطالعه ارائه داده‌های کمی در مورد خرابی‌های مکرر و میانگین طول عمر دو دستگاه لوازم خانگی، از طریق تجزیه و تحلیل خدمات تعمیرات لباسشویی آبسال انجام شده توسط اپراتورهای حرفه‌ای تعمیر است.
ما تجزیه و تحلیل خود را بر اساس مجموعه داده‌های موجود ارائه شده توسط یک مرکز تعمیرات مستقل مستقر در اروپا انجام دادیم، و بر خرابی‌هایی که اغلب رخ می‌دهند و احتمال تعمیر لباسشویی آبسال یا دور انداختن لوازم خانگی تمرکز کردیم. پایگاه داده ای از حدود 11000 تشخیص در ماشین های لباسشویی و ماشین ظرفشویی معیوب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و حالت های خرابی مکرر و نرخ تعمیر تعمیر لباسشویی آبسال شناسایی شد. تجزیه و تحلیل با تجسم مناسب نتایج پشتیبانی شد.
در مورد ماشین‌های لباسشویی، خرابی‌های مکرر تشخیص داده شده توسط اپراتور تعمیر لباسشویی آبسال مربوط به قطعات الکترونیکی، کمک فنرها و یاتاقان‌ها، درها، برس‌های کربنی و پمپ‌ها است. در حالی که بالاترین نرخ تعمیر تعمیر لباسشویی آبسال (دستگاه های تعمیر شده نسبت به کل دستگاه های عیب یابی شده با حالت خرابی خاص) برای درها، برس های کربنی و حذف اجسام خارجی مشاهده شد، کمترین نرخ برای یاتاقان ها، درام ها و وان ها، پمپ های سیرکولاسیون و لوازم الکترونیکی مشاهده شد. در مورد ماشین های ظرفشویی، خرابی های مکرر شامل پمپ ها، لوازم الکترونیکی، آکواستاپ و شیرها، اشیاء خارجی و درها می شود. با این حال، کمترین نرخ تعمیر دوباره برای پمپ های گردش خون و الکترونیک مشاهده شد. همچنین مشاهده کردیم که میانگین طول عمر دستگاهی که توسط اپراتورهای مرکز تعمیرات لباسشویی آبسال تعمیر نشده است برای ماشین لباسشویی 12.6 سال و برای ماشین ظرفشویی 12 سال است.
این کار دانش مهمی را در مورد طول عمر و نحوه خرابی ماشین‌های لباسشویی و ماشین ظرفشویی معیوب، به ویژه در مورد اجزای ضعیف و حیاتی و همچنین سن وسایلی که باید تعمیر ماشین لباسشویی آبسال شوند، به ارمغان می‌آورد. بر اساس تمرین روی دو دستگاه، ما یک طرح طبقه بندی احتمالی برای خدمات تعمیر لوازم خانگی را مورد بحث قرار می دهیم که شامل اطلاعات بازیابی شده توسط اپراتورهای حرفه ای تعمیر ماشین لباسشویی آبسال و اطلاعات بازیابی شده از طریق مصاحبه با کاربران نهایی است.
طول عمر مورد انتظار محصولات اطلاعات کلیدی برای تخمین موجودی مواد در محصولات و جریان های بالقوه پایان عمر (EoL) است. در حوزه مواد خام، دوام محصول به عنوان پتانسیل ایفای نقش کلیدی در افزایش بهره وری منابع شناخته شده است، همانطور که ابتکار مواد خام اروپایی در ستون سوم خود یادآوری شده است (کمیسیون اروپا، 2008). در واقع، محصولات بادوام امکان استفاده کارآمد از منابع را در طول زمان، کاهش مصرف مواد خام و کمک به به حداقل رساندن ضایعات فراهم می کند (Bocken et al., 2016)
. همچنین برنامه اجرای استراتژیک مشارکت نوآوری اروپا در مورد مواد خام، نیاز به کار بر روی استراتژی های افزایش عمر محصول را برجسته کرد (کمیسیون اروپا، 2013). بنابراین، دوام محصول یک استراتژی اصلی طراحی محصول برای پرداختن به کارایی مواد است (Allwood and Cullen, 2012; Ghisellini et al., 2015) و چندین مطالعه تایید کردند که مزایای زیست محیطی را می توان با افزایش طول عمر محصولات از جمله: ماشین لباسشویی به دست آورد. (Ardenteو Mathieux، 2014)، ماشین ظرفشویی (Tecchio و همکاران، 2016)، جاروبرقی (Bobba و همکاران، 2016)، رایانه های شخصی (Bakker et al., 2014b؛ Prakash et al., 2016b, Tecchioet 2012; همکاران، 2018)، یخچال ها (Bakker et al., 2014b) و سایر تجهیزات کوچک الکتریکی و الکترونیکی (Bovea et al., 2017).
با این حال، طول عمر واقعی محصولات، مانند تلفن های همراه، تلویزیون، ماشین لباسشویی، قهوه ساز و ماشین ظرفشویی، اغلب توسط کاربران نهایی کوتاه تلقی می شود و همیشه با انتظارات آنها مطابقت ندارد (هنیس و استامینگر، 2016؛ ویزر و تروگر، 2016). ). علاوه بر این، طبق یک بررسی یوروبارومتر در سال 2014، 77 درصد از مصرف‌کنندگان اروپایی ترجیح می‌دهند کالاهای خود را به جای خرید کالاهای جدید تعمیر کنند، اما در نهایت مجبور به تعویض یا دور انداختن آنها هستند زیرا از هزینه تعمیرات و سطح خدمات ارائه‌شده دلسرد می‌شوند (اروپایی کمیسیون، 2014).
با وجود این، افزایش طول عمر محصولات در حال حاضر برای صنایع و سیاست گذاران اولویت بالایی دارد، همانطور که توسط برنامه اقدام اقتصاد دایره ای اروپا ثابت شده است که قول می دهد "بر جنبه های اقتصاد دایره ای در الزامات محصول آتی تحت دستورالعمل طراحی زیست محیطی تاکید کند" (کمیسیون اروپا). ، 2015a). عدم وجود معیارها و استانداردهای کافی مانعی کلیدی برای گنجاندن الزامات بهره وری منابع، مانند دوام، در اقدامات طراحی محیطی بوده است
(Tecchio et al., 2017a). با این حال، سازمان های استاندارد اروپایی در حال حاضر در حال کار برای توسعه استانداردهایی در مورد چگونگی ارزیابی دوام، قابلیت تعمیر ماشین لباسشویی آبسال و استفاده مجدد محصول، به لطف دستور M/543 صادر شده توسط کمیسیون اروپا در چارچوب دستورالعمل طراحی زیست محیطی (CEN-CENELEC، 2018؛ کمیسیون اروپا، 2015b) هستند. ).
برای حمایت از این فعالیت‌ها با شواهد محکم و علمی، ما منابع مختلفی را تحلیل کردیم که تخمین‌هایی از دوام و طول عمر متوسط لوازم خانگی ارائه می‌کردند، که ارقام آن از نظرسنجی‌ها در میان کاربران نهایی نشات می‌گرفت. با این حال، ما کمبود اطلاعات دقیق در مورد حالت‌های خرابی مکرر، علل آنها و استعداد بالقوه کاربران برای تعمیر یا دور انداختن دستگاه را شناسایی کردیم. تجزیه و تحلیل گسترده ای از فعالیت های تعمیر خارج از دوره گارانتی نیز وجود ندارد.
با این وجود، بررسی طول عمر محصول بر اساس نظرسنجی های پرسشنامه ای که بر حافظه پاسخ دهندگان متکی است، نتایج دقیقی ارائه نمی دهد (اوگوچی و دایگو، 2017). در عوض، سوابق تعمیر لباسشویی آبسال ذخیره شده توسط اپراتورهای حرفه ای تعمیر، منبع عظیمی از اطلاعات مربوط به این جنبه ها است. بنابراین، استراتژی ما استفاده از اطلاعات اپراتورهای تعمیر تعمیر لباسشویی آبسال برای درک بهتر طول عمر محصولات، از جمله دلایل دور انداختن یک محصول است.
هدف اصلی این مطالعه ارائه داده‌های کمی در مورد خرابی‌های مکرر و آزمایش اینکه آیا تجزیه و تحلیل خدمات تعمیر تعمیر لباسشویی آبسال حرفه‌ای یک اپراتور تعمیر اروپایی نماینده می‌تواند دانش ارزشمندی را در مورد طول عمر محصول این دو گروه محصول به ارمغان آورد یا خیر است. پایگاه داده خدمات تعمیر شامل حدود 11000 مجموعه داده در ماشین های لباسشویی و ماشین ظرفشویی معیوب است. تجزیه و تحلیل پایگاه داده ما را به توصیف مکررترین حالت های خرابی (شامل اطلاعات مربوط به نوع حالت خرابی، اقدامات تعمیر لباسشویی آبسال ، جایگزینی قطعات، دلایل عدم تعمیر) و ارتباط با طول عمر خدمات سوق داد. در نهایت، ما توصیه هایی را در مورد نحوه طبقه بندی خدمات تعمیر لوازم خانگی و نحوه بهبود کار آینده ترسیم می کنیم.
میانگین طول عمر وسایل خانگی مانند ماشین لباسشویی و ماشین ظرفشویی به عوامل زیادی بستگی دارد: استرس، سایش، نگهداری، تغییرات تکنولوژیکی، مد، تغییر ارزش ها و سایر تاثیرات محیطی خارجی (پراکاش و همکاران، 2016a). با در نظر گرفتن کارایی کلی منابع یک محصول مرتبط با انرژی، دستگاه باید به اندازه کافی بادوام باشد تا به طول عمر مورد انتظار کاربران نهایی برسد.
با این وجود، طول عمر خدمات نیز باید متناسب با پیشرفت فناوری و عملکرد انرژی محصولات جدیدتر باشد، زیرا بیشتر اثرات زیست محیطی قابل توجه به مصرف انرژی در مرحله استفاده بستگی دارد (Bundgaard et al., 2017).
چندین مرجع برای میانگین طول عمر ماشین لباسشویی و ماشین ظرفشویی در مقالات موجود است. در مورد ماشین لباسشویی، پراکاش و همکاران. (2016a) 11.6 سال را به عنوان میانگین اولین عمر مفید ماشین لباسشویی در آلمان گزارش کرد. Henniesو Stamminger (2016) پاسخ های یک نظرسنجی دیگر را در بین کاربران آلمانی تجزیه و تحلیل کردند و مشاهده کردند که ماشین های لباسشویی به طور متوسط زمانی که سن آنها به 12 سال می رسد دور انداخته می شوند، اما تغییرات تا حد زیادی تحت تأثیر قیمت خرید و دفعات استفاده است.
باکر و همکاران (2014a، 2014b)، بر اساس نظرسنجی دیگری در بین کاربران هلندی، همچنین مشاهده کرد که طول عمر متوسط ماشین‌های لباسشویی در طول زمان کاهش یافته است، از 12.1 سال در سال 2000 به 11.7 سال در سال 2005. در مورد ماشین‌های ظرفشویی، ارقام مشابهی قابل مشاهده است. با توجه به بازار سوئد، جوهانسون و لوتروپ (2009) امید به زندگی را بین 10 تا 15 سال گزارش کردند. پراکاش و همکاران (2016a) 12.4 سال را به عنوان میانگین اولین عمر مفید ماشین ظرفشویی در آلمان گزارش کرد. به این ترتیب، میانگین طول عمر در نظر گرفته شده برای این دو دستگاه در مطالعات مقدماتی در مورد الزامات Ecodesign، در هر دو مورد، 12.5 سال تعیین شد (Boyano Larriba et al., 2017a, 2017b).
به گفته هنیس و استمینگر (2016)، که در مجموع 1075 مصاحبه به دست آمده از طریق یک پرسشنامه مبتنی بر اینترنت از کاربران نهایی را تجزیه و تحلیل کردند، حجم بالای داده ها در مورد ماشین لباسشویی، دستگاه را به عنوان نماینده کالاهای سفید معرفی می کند. به گفته پاسخ دهندگان، ماشین های لباسشویی دور انداخته می شوند: 1) اگر معیوب باشند، 2) اگر ماشین دیگر مورد پسند نباشد، 3) اگر ماشین به دلیل ویژگی هایش راضی کننده نباشد، 4) اگر دستگاه از نظر منابع کارآمد نباشد. کافی است، 5) اگر دستگاه با یک هدیه جایگزین شود یا 6) به دلایل دیگر.
در 69 درصد موارد دلیل دور انداختن ماشین‌های لباسشویی نقص بوده است (هنیس و استمینگر، 2016). همچنین 90 درصد از فروش ماشین لباسشویی در درجه اول به دلیل تعویض پس از خرابی محصول است (VHK, 2014). در نتیجه، بسیاری از محصولات خانگی به‌جای تعمیر و/یا استفاده مجدد، صرفاً به‌عنوان زباله در نظر گرفته می‌شوند که نتیجه‌ای منفی برای محیط‌زیست دارد (مک کولو، 2009).
از ادبیات تجزیه و تحلیل شده مشاهده شد که کاربران نهایی عموماً انتظار دارند این محصولات عمر طولانی تری داشته باشند. سایر محصولات، مانند تلفن‌های همراه یا تلویزیون، نسبتاً سریع تعویض می‌شوند، زیرا کاربران نهایی ممکن است تصمیم بگیرند قبل از پایان عمر کاری یک مورد را ارتقا داده و جایگزین کنند. این مورد در مورد ماشین لباسشویی (Ricardo-AEA, 2014a, 2014b) و کالاهای سفید به طور کلی صدق نمی کند.
دو استراتژی ممکن برای افزایش طول عمر ماشین های لباسشویی و ظرفشویی شامل کاهش دفعات خرابی و افزایش قابلیت تعمیر است. تعریف قطعات اولویت دار، مانند اجزاء، مجموعه ها، یا هر سخت افزار یا نرم افزار دیگری که برای تعمیر/ارتقای محصول مهم است، نیز یک عنصر کلیدی است (کوردلا و همکاران، 2018). با این حال، هیچ راه حل ساده و سرراستی برای این موضوع وجود ندارد. نویسندگان مقاله حاضر قبلاً روی رویکردهایی برای کمک به هدف "افزایش طول عمر" محصولات در کارهای قبلی کار کرده اند.
تکیو و همکاران (2017a) چارچوبی را برای تقویت مهندسی پایدار و استفاده از منابع با شناسایی سیستماتیک نیازها و ویژگی‌های استانداردسازی پیشنهاد کرد. این چارچوب بر روی یک مطالعه موردی در مورد دوام ماشین لباسشویی، شناسایی نیازهای استانداردسازی خاص، معیارهای کافی برای اندازه‌گیری عملکرد، آزمایش‌های قابل اعتماد و تکرارپذیر، و روش‌های محاسبه آزمایش شد. سپس دستورالعمل های خاصی در مورد چگونگی توسعه تست های دوام استاندارد شده (احتمالی) توسط استامینگر و همکاران ارائه شد. (2018)، که یک روش استقامتی را برای کل محصول، تحت شرایط استرس ایجاد و آزمایش کرد. هدف از روش استقامت اطمینان از حداقل الزامات دوام و کاهش فرکانس خرابی کل دستگاه بود. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعریف معیارها و شرایط برای یک تست استقامتی قابل تکرار، نسبتاً سریع و مرتبط که برای کل گروه محصول قابل استفاده است، مورد نیاز است.
روش دیگر برای افزایش طول عمر محصولات، افزایش قابلیت تعمیر آنها در صورت ایراد است. در حالی که منسوخ شدن نه تنها موضوعی است که باید به سازنده توجه شود، بلکه به عنوان یک مسئولیت در قبال مصرف کننده است (Hennies and Stamminger، 2016)، دوام محصول را می توان با در دسترس بودن طولانی مدت قطعات یدکی برای جایگزینی در صورت تعمیر تسهیل کرد. (ONR، 192102، 2014).
فهرست مفصلی از موانع فنی برای تعمیر برای دو گروه محصول قبلاً توسط Deloitte (2016) منتشر شده است: 1) موانع فنی (منسوخ شدن عملکردی، به روز رسانی نرم افزار و چرخه های نوآوری کوتاه). 2) موانع اقتصادی (ابهامات در مورد تضمین خدمات تعمیر؛ تفاوت های اندک قیمت بین تعمیر و خرید یک محصول جدید ممکن است باعث شود تعمیر و استفاده مجدد جذاب نباشد) و 3) موانع قانونی (تولید کنندگان و خرده فروشان همیشه موظف به ارائه به مصرف کنندگان نیستند. یا بازار تعمیر با دستورالعمل های فنی، طول عمر فنی مورد انتظار محصول یا در دسترس بودن قطعات یدکی). به طور خاص، اپراتورهای تعمیر فقدان دستورالعمل ها و اطلاعات فنی در دسترس را به عنوان مانع اصلی در تعمیر یخچال، ماشین ظرفشویی و ماشین لباسشویی شناسایی می کنند (RREUSE، 2013). با این وجود، سهولت جداسازی قطعات بسته به طراحی اولیه محصول و نحوه تفکیک قطعات مختلف محصول به اجزای منفرد متفاوت است (پیترز و همکاران، 2018؛ وانگاس و همکاران، 2018).
با توجه به دانش نویسندگان، اطلاعات دقیق بسیار کمی را می توان در مورد حالت های خرابی مکرر و نرخ تعمیرات لوازم خانگی یافت. پراکاش و همکاران (2016a) نتایج مطالعات مادام العمر انجام شده توسط Stiftung Warentest بر روی ماشین لباسشویی را در بازه زمانی 2000-2014 گزارش کرد. در مجموع آزمایشات شامل 600 دستگاه و 196 مدل مختلف بود که 41 مورد از آنها در طول آزمایش برای 10 سال استفاده با مشکل مواجه شدند. RREUSE (2013) یک سری از خرابی های ماشین لباسشویی را به دلیل کیفیت پایین مواد و قطعات گزارش کرد. کمک فنرها و بلبرینگ های با کیفیت پایین در صورت قرار گرفتن در معرض سرعت چرخش بالا می توانند از کار بیفتند و در نتیجه بر طول عمر ماشین های لباسشویی تأثیر بگذارند (تعویض بلبرینگ ها اغلب نیاز به خرید یک واحد شستشوی کامل دارد که هزینه آن با یک محصول جدید قابل مقایسه است). سایر مشکلات گزارش شده مربوط به کیفیت مواد و دلیل خرابی های اولیه مربوط به لاستیک درزگیرها و غشای سوئیچ های فشار است (Tecchio et al., 2017b). در نهایت، سازمان‌های مصرف‌کننده نتایج نظرسنجی (در سطح اروپا) را تجزیه و تحلیل کردند و درها، پمپ‌های تخلیه و عملکرد چرخش را به عنوان شایع‌ترین خرابی‌های ماشین‌های لباسشویی نشان دادند (Altroconsumo، 2015؛ OCU، 2015).
در حالی که کار قبلی روی حالت های خرابی و میانگین طول عمر محصولات عمدتاً بر اساس نظرسنجی در میان کاربران نهایی بود (باکر و همکاران، 2014b؛ کاکس و همکاران، 2013؛ Gnanapragasam و همکاران، 2017؛ هنیس و استامینگر، 2016)، ما تجزیه و تحلیل ما بر اساس مجموعه داده های موجود از یک اپراتور تعمیر حرفه ای است. مرکز تعمیرات مستقل اتریش Reparatur-und Service-Zentrum (RUSZ) بود که در وین مستقر است و در ایجاد شبکه اپراتورهای تعمیر فعال است. RUSZهر ساله با هزاران لوازم خانگی سر و کار دارد و با ارائه بانک اطلاعاتی خدمات تعمیر از این تحلیل پشتیبانی می کند.
رویکرد تحقیق ما شامل دو مرحله اصلی بود. به عنوان اولین گام، از RUSZ خواسته شد تا پایگاه داده ای از خدمات تعمیرات انجام شده در ماشین های لباسشویی و ظرفشویی طی سال های 2009-2015 ارائه دهد. RUSZ پایگاه داده ای از بیش از 11000 مجموعه داده را ارائه کرد که در آن هر مجموعه داده تشخیصی را در ماشین لباسشویی یا ماشین ظرفشویی معیوب گزارش می کند. به لطف روش تشخیص محصول، RUSZ می‌تواند جزئیات مربوط به هر سرویس تعمیر را ارائه دهد، مانند نوع دستگاه، حالت(های) خرابی شناسایی شده، فعالیت‌های تعمیر (مانند زمانی که یک دستگاه نیاز به تعویض یک یا چند قطعه دارد، استفاده از قطعات یدکی نو یا دست دوم و غیره) یا دلایلی برای تعمیر نکردن دستگاه معیوب. بنابراین، ما قادر به تجزیه و تحلیل اطلاعات اصلی است که می توان از چنین پایگاه داده استخراج، به عنوان مثال: 1) توزیع زمانی دستگاه تشخیص داده شده. 2) طبقه‌بندی دستگاه‌هایی که با یک حالت خرابی تشخیص داده می‌شوند در مقابل دستگاه‌هایی که با چندین حالت خرابی تشخیص داده می‌شوند (یعنی بیش از یک خرابی مشاهده شده در یک دستگاه). 3) طبقه بندی حالت های خرابی مکرر (به بخش 4.1 مراجعه کنید)، جزئیات مربوط به دستگاه های تعمیر شده و تعمیر نشده. 4) دلایل اصلی برای تعمیر نکردن دستگاه (به بخش 4.2 مراجعه کنید). 5) روی حالت های خرابی اصلی و/یا قطعاتی که بیشتر تعمیر شده اند تمرکز کنید.
به عنوان گام دوم، تجزیه و تحلیل را به زیرمجموعه ای از خدمات تعمیر لباسشویی آبسال که در سه ماهه اول سال 2016 انجام می شد محدود کردیم. این بخش از پایگاه داده همچنین با اطلاعات دقیق تری جمع آوری شده بود تا لوازم خانگی را در لحظه خرابی طبقه بندی بهتری انجام دهد. ما به طور خاص از RUSZ خواستیم تا با کاربران نهایی مصاحبه کند تا اطلاعات مربوط به دستگاه معیوب را بازیابی کند. به طور خاص، از کاربران نهایی خواسته شد که سن دستگاه را در لحظه خدمات تعمیر، میانگین نرخ استفاده توسط کاربر (یعنی چرخه‌های شستشو/هفته)، و تعداد خدمات تعمیر قبلی (در صورت وجود) را شرح دهند. پایگاه داده 2016 از مجموع 428 سرویس تعمیر لباسشویی آبسال در ماشین لباسشویی و 262 مورد در ماشین ظرفشویی تشکیل شده است. در 396 مورد (255 ماشین لباسشویی و 141 ماشین ظرفشویی) مشتری توانسته به سه سوال ذکر شده در بالا پاسخ دهد.
هدف دوم این تحلیل بیشتر همچنین شناسایی ارتباط احتمالی بین حالت‌های خرابی مکرر و سن محصولات در لحظه تشخیص، و همچنین با فرکانس استفاده و خدمات تعمیر تعمیر لباسشویی آبسال قبلی انجام شده در همان دستگاه بود. برای این هدف، ما تجسم مناسب نتایج را برای این زیرمجموعه خاص از داده ها توسعه دادیم.
برای ارتباط با نمایندگی تعمیرات لباسشویی آبسال کلیک کنید.
