در محل ساخت و ساز، آسانسورها نقش مهمی در توانایی شما در رساندن افراد، تجهیزات و مواد به جایی که باید بروند، ایفا می کنند. داشتن آسانسورهای ساختمانی ایمن، قابل اعتماد و مناسب برای نیازهای دسترسی خاص شما، بسیار مهم است.
آسانسورهای کارگاهی برای حمل عمودی مصالح و پرسنل به محل کار مرتفع ایده آل است. آسانسورهای کارگاهی به دو صورت تک کابین و دو کابین وجود دارند. کاربردهای متداول آسانسورهای کارگاهی برای استفاده در ساختمان های بلند مرتبه جدید، بازسازی ساختمان، ساخت پل، پروژه های گردش و پروژه های ساخت کارخانه کشتی سازی است.
در حین ساخت ساختمان های نیمه بلند و بلند، ساعت های زیادی از انسان در حرکت از طبقه به طبقه دیگر هدر می رود و آسانسور های خارجی بسیار کند و خطرناک است.
آسانسورهای کارگاهی، حمل و نقل ایمن و سریع به طبقات مختلف را ارائه می دهد، بنابراین ساعت های مهم تلف شده را کاهش می دهد. آسانسور کارگاهی به طور مداوم همراه با ساختمان ها افزایش می یابد، تا هرچه بیشتر طبقه را در خود جای دهد. علاوه بر این، آسانسور در یک بالابر معمولی محصور شده است و از این رو عوامل محیطی خارجی مانند باران و غیره حرکت نیروی کار را در داخل ساختمان مختل نمی کند.
طراحی شده با استفاده از استانداردها و اجزای مشابه آسانسور مسافر و از همین رو می توان از همان تجهیزات به عنوان آسانسور مسافر فقط با تغییر چند قطعه از جمله فضای داخلی کابین استفاده کرد.
این آسانسورها و بالابرها دسترسی به ارتفاعات بلند را ارائه می دهند. آنها می توانند از چند صد تا چند هزار پوند در هر نقطه حمل کنند. آسانسورها می توانند به سادگی آسانسور قیچی قابل حمل یا آسانسورهای داربست، نصب بشوند.
آسانسورهای موقت کارگاهی دارای اتومبیل های تک یا دوقلو هستند که به صورت عمودی در امتداد قسمت های برج برای سازه ها در هر ارتفاعی حرکت می کنند. بخش های برج از طریق یک استاندارد یا طراحی مخصوص به هم متصل می شوند که 25 تا 30 پا فاصله دارند. اگر ساختمان یا سازه دارای ده فرود بیشتر یا مکرر استفاده می کنید، اغلب استفاده از یک بالابر دوقلو را توصیه می شود. با استفاده از بالابر دوقلو، زمان انتظار برای ماشین بالابر را کاهش می دهید و در نتیجه بهره وری را افزایش می دهید.
آسانسورهای موقت از موتور، ترمز و گیربکس با سیستم رک و پینیون استفاده می کند که با سرعت های مختلف از قسمت دکل بالا می رود. بسته به سازنده باک بالابر، سرعت بالابری متفاوت است. برای بلندترین سازه ها، آسانسورهای موقتی وجود دارند که می توانند تا 300 فوت در دقیقه حرکت کنند.
آسانسورهای موقت در بیشتر موارد به یک بالابر آموزش دیده نیاز دارند، مگر اینکه بالابر با کنترل اتوماتیک نصب شود. در صورت استفاده از اپراتورها، آنها برای هرگونه مشکل عمده تعمیر و نگهداری مستقیماً با مرکز های مشاوره تماس می گیرند. برای مسائل جزئی و تعمیر و نگهداری برنامه ریزی شده، اپراتورها خودشان به مسائل رسیدگی می کنند تا بتوانند بالابر را در شرایط مطلوب (بدون نیاز به تکنسین سرویس) مجددا راه اندازی کنند.
این آسانسورها شبیه به بالابرهای ساختمانی هستند، اما اغلب دارای مکانیزم های ایمنی، حفاظت از آب و هوا و محیط زیست و موارد دیگر هستند. آسانسورهای صنعتی ممکن است از قرار گرفتن در معرض هوای سخت محافظت کنند و می توانند برای مقاومت در محیط های شدید مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا مواد خطرناک ساخته شوند. این آسانسورها بیشتر سفارشی هستند و می توانند در طراحی و پیکربندی آنها بسیار متفاوت باشند. آنها معمولاً برای حمل و نقل پرسنل و مواد طراحی شده اند.
این بالابرهای موقت که معمولاً به عنوان بالابرهای دیگ بخار شناخته می شوند، به طور گسترده ای برای مصارف ساختمانی صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. بالابرهای مواد موجود بسیار متفاوت هستند. آنها از آسانسورهای کوچک، ساخته شده برای جا دادن در فضاهای کوچک، تا آسانسورهای بزرگ که می توانند هزاران پوند بار حمل کنند، متغیر هستند.
این آسانسورهای موقت – که معمولاً به عنوان بالابرهای دیگ بخار نیز شناخته می شوند – به طور گسترده ای در پروژه های ساختمانی صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. این بالابرهای حمل و نقل مواد نیز بسیار متفاوت هستند. آنها همچنین می توانند از آسانسورهای کوچکتر، ساخته شده برای قرار گرفتن در فضاهای کوچک، تا آسانسورهای بزرگ با هزاران پوند ظرفیت بالابر متغیر باشند.
بالابرهای کششی برای داربست های معلق، کیفیت و قابلیت اطمینان بی نظیری را ارائه می دهند. بالابرهای کششی تمام توان مورد نیاز برای برنامه را در یک بسته جمع و جور و سبک ارائه می دهند که امکان حمل و نقل آسان در محل کار را فراهم می کند. بالابرهای کششی، دارای طیف وسیعی از ظرفیت ها و تنظیمات وزن با ویژگی های اضافی مانند حفاظت از اضافه بار، عملکرد بی صدا، اجزای تاشو و موارد دیگر هستند.
براکت راهنمای راه آهن، قفس، دستگاه حمل بتن، دستگاه حمل میلگرد، زیر چارچوب، حصار حفاظتی(انتخاب شده با توجه به وضعیت واقعی)، دستگاه های اتصال، قاب راهنمای کابل، سیستم قرقره کابل، براکت بازوی کابل، سیستم رانندگی و سیستم برقی.
براکت ریل راهنما یک مسیر است که قفس با آن در جهت عمودی حرکت می کند که شامل بخش های دکل (ابعاد مقطع: 650/650 میلی متر ، طول: 1508 میلی متر) است که توسط پیچ و مهره M24 × 230 به هم متصل می شوند. مقاطع دکل از لوله های فولادی بدون درز، فولاد زاویه دار و موارد دیگر ساخته شده است. قفسه های چرخ دنده توسط سه پیچ سوکت شش ضلعی به نمای قسمت دکل فشرده می شوند.
قفس با جوشکاری فولاد ساختاری، شبکه مش ، ورق فولادی و سایر مواد با هم ساخته می شود. قسمت فوقانی آن به سیستم رانندگی متصل است و قسمت پایین آن با دستگاه تحویل بتن ترکیب شده است. کانال اصلی با غلتک راهنما و قلاب ایمنی نصب شده است و درهای سربار در بالا، پایین و هر دو طرف وجود دارد.
قیف بتن متصل به قفس از طریق رول پین دارای حداکثر حجم 0.7 متر مکعب است. ورودی قیف مستقیماً رو به درب در قسمت پایینی قفس است. از طریق درب، بتن به داخل قیف ریخته می شود. سرعت تخلیه را می توان با تنظیم زاویه باز ورودی قیف تنظیم کرد.
دستگاه حمل میلگرد از سیستم تعلیق، قاب میلگرد، گیره میلگرد و غیره تشکیل شده است.
توجه: هنگامی که دستگاه مواد را حمل نمی کند، قاب میلگرد باید برچیده شود.
لایه زیرین با جوشکاری فولاد کانال با صفحه فولادی شکل می گیرد. توسط پیچ و مهره به براکت ریل راهنما متصل می شود و با پیچ لنگر با پایه بتنی بالابر ساختمان سازه می شود. زیر چارچوب قادر است کل وزن بارگذاری عمودی را حفظ کرده و نیروی بار را به فونداسیون بتنی منتقل کند.
دستگاه های کراوات دیوار به قسمت های اتصال بین براکت راهنمای راه و ساختمان اشاره می کنند و هدف آنها حفظ پایداری براکت ریل راهنما و همچنین ساختار یکپارچه است.
ریل راهنمای کابل برای محافظت از کابل نصب شده است. این کابل را در حلقه محافظ ریل راهنمای کابل محدود می کند و همچنین مانع از دوقلو شدن کابل با سایر امکانات هنگام نصب بالابر ساختمان می شود. قبل از نصب ریل راهنمای کابل، اپراتور باید مطمئن شود که بازوی کابل و کابل می توانند حلقه محافظ را بدون لمس قفس به صورت روان بچسبانند.
هنگامی که بالابر به موقعیت بالایی(بیش از 150 متر) می رود، بهتر است از سیستم هدایت کابل با قرقره استفاده شود تا افت ولتاژ کابل برق را کاهش داده و از مشکلات ناشی از استحکام کابل جلوگیری کند.
قاب بازوی کابل در قسمت داخلی قفس قرار گرفته است. از آن برای کشیدن کابل استفاده می شود تا به راحتی از حلقه محافظ راهنمای کابل عبور کرده و خطر خراشیدگی یا پیچ خوردگی کابل را کاهش دهد.
سیستم رانندگی با استفاده از رول پین تا بالای قفس معلق ترکیب می شود. این شامل تخته رانندگی، قاب رانندگی و سه واحد رانندگی است.
بالابر ساختمانی می تواند از سیستم کنترل سرعت فرکانس متغیر VVF استفاده کند که می تواند به طور مداوم سرعت متغیری را از 0 تا 90 متر در دقیقه به دست آورد. همچنین، سیستم الکتریکی از کابینت های الکتریکی بالا و پایین، جعبه مقاومت، جعبه عملیات قفس، کابل کنترل اصلی، فاصله های مختلف یا سوئیچ محدود و غیره تشکیل شده است.
تاییدیه استاندارد آسانسور چیست؟ و چطور باید آن را گرفت؟
توان موتور آسانسور چقدر است؟ محاسبه آن
ساخت یک ساختمان جدید چند سطحی مستلزم ترک فضاهای خالی برای نصب آسانسور است که یکی از آخرین وظایف پروژه است. این ستون های باز برای هر کسی که در چاه یا اطراف آن کار می کند یا کسی که آسانسور را نصب یا تعمیر می کند، خطری جدی محسوب می شود. همه این مشاغل استفاده از وسایل ایمنی را می طلبد، زیرا برای کارگر امری عادی است که تعادل خود را از دست بدهد یا بر روی یک سطح لغزش کند.
بدون تجهیزات مناسب و اقدامات حفاظتی، کارگران می توانند از چندین طبقه به مرگ برسند. همانطور که سرشماری آسیب های شغلی مرگبار 2016 نشان می دهد، حتی سقوط در ارتفاع کم می تواند کشنده باشد. ضروری است که شرکت های ساختمانی مهار و کفپوش مطمئن را برای کارگران خود فراهم کنند. آنها همچنین باید محدودیت وزنی تجهیزات را رعایت کنند و اطمینان حاصل کنند که همه از محل قرارگیری شفت ها آگاه هستند، تا از نزدیک شدن ناگهانی یا نزدیک شدن به یکی از آنها خودداری کنند.
اگر شرکت از استانداردها پیروی نکند، مسئول مرگ یا جراحت هر کارگری است. گاهی اوقات، همه از استاندارد های ایمنی پیروی می کنند، اما ثابت می شود که تجهیزات معیوب هستند. در این مورد، سازنده مسئول مرگ است.
نتیجه
آسانسورهای کارگاهی به جای این که چندین بار در روز صعود وقت گیر را انجام دهند، یک کار راحت و سریع را تا محل کار انجام می دهند. این تکنیک صرفه جویی در زمان، باعث “فرسودگی” کمتری در پرسنل می شود که به نوبه خود بهره وری را افزایش می دهد و خطر حوادث در محل را کاهش می دهد و روحیه کارگران را بالا می برد.
