نامش طاهر و باطنش طاهرتر از نامش.
شاعر ژولیده همدانی را با دو بیتی های نابش، می شناسند.
در اواخر قرن چهارم و اواسط قرن پنجم می زیسته است.متاسفانه آن چنان آگاهی و علمی نسبت به زندگانی وی در دسترس نیست تنها همین که در دوران و عصر طغرل سلجوقی زندگانی می کرد و به دلیل پوشیدن لباس های مندرس، به این نام شهرت پیدا کرده بود.
چند دوبیتی از وی را برای شما آورده ایم:
خدایا داد از این و داد ازاین دل
که یکدم مو نگشتم شاد از این دل
چه فردا دادخواهان داد خواهند
بگویم صدهزاران داد از این دل
و یا ...
ز دست مو کشیدی باز دامان
ز کردارت نبی یک جو پشیمان
روم آخر به دامانی زنم دست
که تا از وی رسد کارم به سامان
صرفا جهت مطالعه( در دوبیتی اول،واج آرای صدای (د) کاملا مشهود است.
پیروز و مستدام باشید
مهدی کریمی بابا احمدی . مدرس و مولف زبان و ادبیات فارسی
کرج
