اختراعات

محمد میلاد فتاحی جویا

تاکنون قوانینی برای ثبت اختراع و حمایت از آن در ایران به تصویب رسیده‌اند که عبارتند از: قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب ۱۳۱۰ و قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری ۱۳۸۶. در حال حاضر قانون سال ۱۳۱۰ منسوخ شده و قانون سال ۸۶ بر حمایت از اختراعات حاکم است.

ماده ۱ قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، اختراع را این‌گونه تعریف می‌کند: اختراع نتیجهٔ فکر کردن فرد یا افراد است که برای اولین بار فرایند یا فراورده ای خاص را ارائه می‌کند و مشکلی را در یک حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آن حل می‌نماید.[۴]

شرایط اختراع قابل ثبت
ویرایش
طبق قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری ۱۳۸۶، اختراع باید دارای شرایط زیر باشد:

در دنیا جدید باشد.
دارای گام ابتکاری باشد.
کاربرد صنعتی داشته باشد.
جدید بودن
ویرایش
یکی از شروط اساسی ثبت اختراع، جدید بودن آن است بنابراین در صورتی که اختراعی قبلاً به ثبت رسیده باشد، اختراعی همانند آن یا مشابه آن قابل ثبت نخواهد بود.

جدید بودن یعنی اینکه اختراع در آن صنعت یا فن از قبل موجود نباشد و در جهان جدید باشد. بسیاری به اشتباه فکر می‌کنند که کافی است که اختراع در ایران جدید باشد، در حالیکه قانون سال ۸۶ در بند (ه) مادهٔ ۴ به جدید بودن اختراع در «جهان» اشاره کرده‌است.

گام ابتکاری
ویرایش
طبق قانون ایران این ویژگی به معنای این است که اختراع برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد. برای مثال تغییر ویژگی‌های ظاهری یا ترکیب چند اختراع به‌طور ابتدایی که برای یک فرد با دانش و مهارت عادی در آن حرفه امری بدیهی به نظر می‌رسد موجب ایجاد حق برای فردی نخواهد شد.

کاربرد صنعتی
ویرایش
کاربرد صنعتی به جنبه علمی و کاربردی محصول یا فرایند اشاره دارد. طبق مادهٔ ۲ قانون سال ۸۶ُ اختراعی کاربردی محسوب می‌شود که در رشته‌ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت، معنای گستردهٔ آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می‌شود.[۴]

مواردی که به عنوان اختراع قابل ثبت نیستند:

کشفیات با توجه به قانون ۸۶ به عنوان اختراع قابل ثبت نیستند. به نظر می‌رسد علت آن این است که قانونگذار خواسته که انسانها مالک چیزی شوند که خود ایجاد کرده‌اند و نه چیزهایی را مالک شوند که در طبیعت از قبل موجود بوده‌است.
نظریه‌های علمی و روش‌های ریاضی به عنوان اختراع قابل ثبت نیستند. به نظر می‌رسد علت آن جلوگیری از به انحصار گرفتن علم و دانش است.
برای حمایت از نرم‌افزارهای رایانه‌ای قانون خاص وجود دارد اما برخی از نرم‌افزارهایی که دارای ویژگی‌های اختراع باشند را می‌توان به عنوان اختراع ثبت کرد.
منابع ژنتیکی و اجزای ژنتیکی که آن را تشکیل می‌دهد به همراه فرایندهای بیولوژیکی تولید آن را نمی‌توان به ثبت رساند. به نظر می‌رسد دلیلش حساسیت فوق‌العاده این حیطه می‌باشد.
هر چیزی که مخالف قوانین عمومی و اخلاقی جامعه باشد را نیز نمی‌توان به ثبت رساند. این یکی از واضح‌ترین قوانینی است که کاملاً وجود آن قابل درک است.[۵]
امکان جستجوی اختراعات ثبت شده براساس نام و نام خانوادگی اشخاص از طریق وبگاه سازمان ثبت اسناد کشور میسر می‌باشد.[۶]