هنردرمانی

طبیعت درمانگر هنر

هنر بخش گسترده ای از معرفت و کیفیت زندگی بشری را به دوش می کشد و به زندگی و جامعه انگیزه و روح می بخشد.

در  دوره های اولیه هنر در شکل مراسم و آیین های جادویی و شمنی به بیماران تسکین می داد و امروزه با روش های کاملا علمی و شناخته شده، جایگاه مشخصی  برای درمان بیماری ها و مشکلات بشری پیدا کرده است.

زندگی  و تاریخ بشری بدون هنر غیر قابل تجسم است؛ تصور کنید اگر قرار بود بشر  بدون نقاشی، مجسمه سازی، شعر و موسیقی زندگی کند، بی شک بخشی از معرفت و  سازگاری او شکل نمی گرفت. هنر به واسطه نیاز روانشناختی مغز و کارکرد آن در  سازگاری و ارتقای جوامع، در همه جوانب زندگی و در همه دوره ها و اعصار  حضور و نفوذ داشته است.

اگر بدانیم که هنر به مفهوم واقعی نه کاذب آن  مفهومی تحولی در مغز دارد بیشتر به کارکرد و حضور موثر آن توجه واقعی  خواهیم کرد. هنر همراه با تحول فکر مرحله به مرحله شکل می گیرد و بر رشد و  فرایند ذهنی اثر مطلوب می گذارد. مطالعات زیادی نشان می دهد که فعالیت های  هنری توانسته است کارکردهای شناختی و اجتماعی را تقویت کند و افراد را در  مواجهه با مسائل توانمند کند.

هنر دارای ساختار و طبیعتی درمانگر است  زیرا چناچه هدفمند و تحلیل گرانه به کار گرفته شود، می تواند فشار روانی و  خودآگاهی را کاهش دهد و راه نفوذ به ناخودآگاه را آسان و امکان تغییر را  فراهم آورد.

هنردرمانی  بیانگر شیوه استفاده از نمادها و  فعالیت  های هنری برای ایجاد احساسات مثبت و مهارت های ذهنی برای سازگاری و  مقابله  بهتر با مشکلات است. به عبارتی در هنردرمانی با استفاده از نیروی تخیل  فعال و ظرفیت های تجسمی و شهودی فرد به فرافکنی، ترمیم و یکپارچه سازی  اندیشه و احساسش می پردازد.

www.arttherapyacademy.ir