واقعیت مجازی یک محیط مجازی است که با نرم‌افزار ایجاد شده و مغز کاربران را عادت می‌دهد تا یک دنیای مجازی را به عنوان یک محیط واقعی بپذیرند. واقعیت مجازی معمولا با استفاده از یک هدست با حسگرهای بینایی و صدا تجربه می‌شود.
بزرگ‌ترین تفاوت بین AR و VR این است که واقعیت افزوده از محیط دنیای واقعی استفاده می‌کند و اطلاعات مجازی را روی آن قرار می‌دهد، در حالی که واقعیت مجازی کاربران را در یک محیط کاملا مجازی قرار می‌دهد. در حالی که، واقعیت مجازی کاربر را در یک محیط جدید و شبیه‌سازی شده قرار می‌دهد، واقعیت افزوده کاربر را با نوعی واقعیت ترکیبی آشنا می‌کند.
دستگاه‌های مورد نیاز برای این دو تکنولوژی هم متفاوت هستند. VR از هدست‌های واقعیت مجازی استفاده می‌کند که روی سر کاربر قرار می‌گیرند و اطلاعات تصویری و صوتی شبیه‌سازی شده را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. دستگاه‌های واقعیت افزوده محدودیت کمتری دارند و شامل دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه، عینک و پروژکتور می‌شوند.
واقعیت مجازی کاربران را در یک محیط سه بعدی قرار می‌دهد که در آن می‌توانند حرکت کنند و با محیط تولید شده تعامل داشته باشند. با این حال، واقعیت افزوده کاربران را در محیط دنیای واقعی ثابت نگه می‌دارد و داده‌های مجازی را به عنوان یک لایه بصری در محیط ایجاد می‌کند.
